اصل سى و چهار: تفریح(۱)

صدیقه ایروانی

همانگونه که جسم انسان در اثر کار و فعالیت خسته و فرسوده مى شود و نیازمند تقویت از طریق استراحت و تغذیه مناسب و رساندن انرژى و مواد لازم است ، روح و روان انسان نیز بر اثر کارهاى روزانه ، اشتغالات فکرى ، تفکر و اندیشیدن ، برنامه ریزى و دقت در انجام کار ، مطالعه و گفتگو و بحث و تبادل نظر قوه و قدرت خود را از دست مى دهد و نیازمند استراحت است تا بتواند با تجدید قوا و رفع خستگى مأموریت خود را به خوبى انجام دهد ، تفریح مى تواند درون و برون انسان را شاداب کند و به جان و جسم انسان نیرو بدهد و انسان را براى پذیرفتن و انجام کارهاى بزرگ آماده سازد و در سنین کودکى و نوجوانى و جوانى تفریح ضرورى تر است والدین و مربیان مکلف هستند فرصتهایى را براى تفریح فرزندان تحت تربیت خود در نظر بگیرند و با برنامه ریزى سالم و صحیح خستگى و کسالت روحى روانى آنها را بر طرف نمایند ، این امر مى تواند زمینه هاى خوبى براى یادگیرى درس ایجاد کند و اخلاق و رفتار بچه ها را کنترل و تنظیمنماید. بدیهى است بچه هایى که از تفریحات سالم و در فرصت لازم و
مناسب استفاده مى کنند از شادابى ، سرور و نشاط بیشترى برخوردار هستند و توانایى‏هاى بالایى براى انجام مسئولیتهاشان دارد مى‏باشند.

پیامبر عظیم‏الشأن اسلام فرموده اند: اُلهُوا وَ الغَبُوا فَاِنّى اکرهُ اَنْ یُرى فىِ دینکم غلظه(۳۳)

تفریح کنید و بازى کنید زیرا دوست ندارم در دین شما خشونتى دیده شود. نبود تفریح و بازى نشانه غلظت،سختگیرى و خشونت است و تفریح
و بازى لازمه وجود بچه‏هاست،اصولاً اگر بچه‏اى اهل بازى نباشد و تن به تفریح ندهد به نوعى بیمارى روحى روانى دچار شده است که بایستى ریشه یابى و درمان گردد و بچه‏هایى که اهل تفریح و بازى هستند اگر با برنامه و در حد متعارف و متعادل باشد نشانه هوش بالاى آنهاست و در بزرگسالى نیز توانایى ذیرش مسئولیتهاى بزرگ را دارند و افراد مؤثرى در جامعه خواهند بود.