فروپاشی خانواده
انسان تلاش می کند تا بتواند زندگی خود را توسعه دهد و شرایط زنگی را به رفاه بیشتر سوق دهد همه زحمت ها برای آسایش و آرامش و راحتی است اگر خانواده ای نخور و نپوش کنند و بدوند تا وضعیت خوب مالی پیدا کنند انتظارشان اینست که حاصل رنج و تبعشان به وسعت رفاه خانواده بینجامد اما مثلا مرد(پدر)خانواده اعضای خانواده را از بهره گیری از وضع مطلوب مالی محروم کنند و باصطلاح بخل و خست بخرج دهند زندگی را ناخوشایند و تلخ می کند و باعث ایجاد فاصله می شود که در اینصورت زمینه های فروپاشی فراهم می گردد از جمله عواملى که واقعاً خانواده را نابود مى کند و آن را به انحلال مى کشاند، عدم اتفاق و توسعه رفاه در زندگى است که مرد با خسّت طبع و وقاحت کامل، زندگى را نسبت به زن و فرزندانش تنگ بگیرد و با وجود مکنت و برخوردارى از ثروت و مال، دست گشاده ، چهره باز و سخا و بخشش نداشته باشد. آدم هاى بخیل و خیسس، نه تنها زندگى را از چشم تنگ خود مى بینند، بلکه دیگران را نیز به خوى پست خود فرامی خوانند و هرگز از فضیلت سخا و بخشش برخودار نمى شوند قطعاً این رذیله ناپسند، خانه و خانواده را به تباهى مى کشد و نظام زندگى را به هم مى ریزد و موجب افزایش کینه و خصومت مى گردد.در این جا است که احیاناً خانواده و زن و عیال، آرزوى مرگ وى را دارند و همیشه دست به دعا مى شوند که از دست او نجات یابند.طبیعى است کسى که زندگى را بر زن و اهل خانه تنگ مى گیرد و آنان را وادارد که حسرت لقمه چربى را بخورند در اسلام بسیار ملعون است. امام صادق(علیه السلام) فرمود: «ملعون مَن القى کله على النّاس معلون تت ملعون من ضیع من یعول به؛ ملعون است کسى که سنگینى خود را بار دیگران کند و معلون است کسى که عیال و نان خوارهایش را ضایع گرداند».بخل و خساست اخلاق ناپشندی است که حتی خود فرد را به شدت رنج می دهد زیرا نمیتواند از مال و منال خودش استفاده کند و خود را در تنگنا قرار می دهد از طرفی دیگران را نیز محروم می کند و به رنج و تبع می اندازد و باعث نا رضایتی تک تک اعضای خانواده می شود لذا احترامش را از دست می دهد و اعتبار خود را مخدوش می نماید.بخل گاهی باعث نابودی انسان می شود، اما دست گشاده رحمت واسعه الهی را به دنبال دارد.
