صبر، شاهراه استحکام خانواده
یکی از بهترین راه‌های استحکام خانواده‌ها صبر زن و مرد بر سختی‌ها و مشکلات زندگی است. زن و شوهری که با مواجه شدن با کوچک‌ترین سختی و مشکل دچار یأس و ناامیدی می‌شوند و عنان صبر از کفشان می‌رود، نمی‌توانند کانون خانوادگی مستحکمی داشته باشند.
در زندگی مشترک، صبر و بردباری عامل استحکام و دوام آن است. اگر زن و مرد بخواهند بدون داشتن شکیبایی راه زندگی مشترک را طی کنند، به مشکلات بسیاری دچار می‌شوند و پیوسته در تنش و کشاکش فرومی‌روند؛ از این رو لازم است زن و مرد در زندگی خانوادگی نسبت به هم و در رویارویی با مسائلی که پیش می‌آید، شکیبا و بردبار باشند.
در قرآن یکی از مقامات بزرگ انسانی، مقام صابرین دانسته شده و پیامبران به این مقام ستوده شده و به عنوان الگوهای انسانی در این حوزه اخلاقی و رفتاری معرفی شده‌اند.
اساس خانواده با صبر محکم می‌شود و زندگی در خانواده شیرین، دلنشین و توأم با گرمی و آرامش خواهد بود.
همچنین با صبر است که انسان به مقام‌های معنوی والایی دست پیدا می‌کند.
آرامش خانه و گرمی محیط خانواده به طرز شگفت‌آوری محتاج محبت است. ایجاد و ازدیاد محبت هم جز با ایثار، گذشت و فداکاری میسر نخواهد شد.
از سوی دیگر عفو و گذشت و ندیده گرفتن بدی‌ها و به طور کلی ایثار در خانه، صبر می‌خواهد و بدون صبر و شکیبایی کسی نمی‌تواند از اشتباه همسر یا فرزند خود بگذرد یا بنا بر دستور قرآن کریم در برابر ناملایمات و رفتارهای ناپسند طرف مقابل، به او نیکی و محبت کند.
بنابراین قاطعانه می‌توان گفت در پرتو صبر زندگی برای افراد خانه لذت‌بخش و سرشار از مهر و محبت خواهد بود. اما اگر در خانه صبر و ایثار و فداکاری وجود نداشته باشد، زندگی سخت و مشکل خواهد شد.
ناسازگاری و اختلاف در خانه و بین افراد خانواده، به‌ویژه زن و شوهر، بسیار خطرناک است و به مرور یک مرگ تدریجی را برای اهل خانه رقم خواهد زد. اگر هم زن و شوهر از سر اجبار و اکراه با هم بسازند و کنار یکدیگر زندگی کنند، از سر ناعلاجی است.
