جایگاه دروغگویی در خانواده

حجت الاسلام جعفری کارشناس اخلاق و مسائل تربیتی

دروغ گفتن عدم مسئولیت پذیری است، به عبارتی دیگر فرد دروغ گو قدرت قبول کردن اشتباهی را که مرتکب شده را ندارد. دروغگویی می‌تواند تبدیل به یک عادت شود و شما را در موقعیت‌هایی قرار می‌دهد که بی‌دلیل و ناخواسته دروغ بگویید دروغ گفتن برای رابطه ای صمیمی خطرناک است، زیرا دروغ گفتن، با انکار دیگری، ارتباط متقابل دارد، چون همیشه چیزی وجود دارد که نباید بیانش کرد و دیگری نباید بداند و در اصل وارونه کردن حقیقت هرچند خوب یا بد باشد.

پنهانکاری، انکار و نادیده‌گرفتن یک مشکل است و هیچ چیز را بهبود نمی‌دهد.بعضی‌ها به سادگی دروغ می‌گویند، دروغ‌هایی کوچک که ظاهرا آسیبی به کسی نمی رساند و حتی برای پیشگیری از ناراحتی ها، خیلی هم خوب و مفید می باشد. اما دروغ‌های کوچک یا پنهان کردن بخشی از حقیقت به این دلیل که شاید بیان حقیقت باعث ناراحتی شریک زندگی‌تان شود کاری منطقی و اخلاقی نیست.

زمانیکه فرد اشتباهی مانند دروغ گفتن را مرتکب می شود باید تمام سعی خود را به کار گیرد تا اعتماد طرف مقابل خود را مجددا جلب کند.یکی از دلایل عمده ی دروغ گویی در زندگی ترس از دست دادن امنیت است زمانیکه افراد چنین احساسی دارند اقدام به دروغگویی می کنند و با  این عمل اعتماد افراد نسبت به یکدیگر کاهش پیدا می کند.

وقتی زنی به شوهرش اعتماد کامل دارد و مطمئن است که شوهر به او دروغ نمی‌گوید، مسلما رفتار دیگری خواهد داشت و در مقابل مردی هم که احساس کند همسرش به او اطمینان و اعتماد دارد از هر کاری که آرامش زندگی او  را به هم بزند، پرهیز می‌کند.

دروغ اثرات مخرب بر زندگی زناشویی دارد و گاهی سبب جدایی زوجین می شود. بعضی از افراد بدبینی و شکاک بودن را از دوران کودکی تجربه می کنند اما برای درمان این مشکل باید بتوانند ذهن خود را کنترل و افکار مثبت را تقویت نمایند. علت بسیاری از دروغگویی ها نداشتن مهارتهای لازم  افراد در زندگی مشترک مثل عدم اعتماد به نفس و عدم قدرت ابراز وجود است.

خانواده با راستگو بودن عملا به اعضای خود راستگویی و با دروغ به آنها دروغگویی را آموزش می‌دهد.