سیاست کنترل جمعیت در ایران کنونی فرصت یا تهدید – ۱
در کشور ایران اولین دوره سیاست کنترل جمعیت با کمک های بین المللی بعد از سر شماری نفوس و مسکن در سال ۱۳۴۵ آغاز و با وقوع انقلاب اسلامی متوقف و دوره دوم آن از سال ۱۳۶۸ مجدداً آغاز و هم اکنون ادامه دارد . نتایج سرشماری نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵ و بخصوص سال ۱۳۹۰ زنگ خطر ادامه این سیاست را به صدا در آورد ، البته اِعمال این سیاست به تنهایی عامل اصلی کاهش جمیت نیست و می توان از عوامل دیگر به خصوص تغییرات گسترده در جامعه و خانوده را نام برد اجرای سیاست مهار جمعیت از دیدگاه اسلام جای بحث و تأمل دارد و به جاست مسئولین نظام جمهوری اسلامی با توجه به صراحت آیات و روایات در این زمینه ، تدابیر جدی اتخاذ و موضوع کاهش جمعیت را به عنوان یک تهدید مهم از سر راه نظام برداشته و با ارائه راهکار های مناسب در صدد جبران آن بر آیند.
بر خلاف گذشته که بیشتر سخن از کنترل جمیعت و نگاه داشتن آن در محدود ای معین بود، امروز با توجه به نتایج سرشماری نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰ و مقایسه آن با آمار سال ۱۳۸۵ از طرف افراد یاد شده در نگرانی از کاهش جمعیت هشدار هایی داده شده است. این گروه از صاحب نظران بر این باورند که دامن زدن به این طرح و تبلیغ آن در دهه دوم انقلاب، اقدامی نا صواب بوده که عوارض آن به زودی دامن گیر جامعه خواهد شد. حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی بارها در خصوص ادامه سیاست کنترل نسل هشدار هایی را به مسئولین داده اند. ایشان در تاریخ ۱۶/۰۵/۱۳۹۰ در دیدار مسئولان نظام با فرمودند: «من معتقدم که کشور ما با امکاناتی که داریم، می تواند صد و پنجاه میلیون نفر جمعیت داشته باشد، من معتقد به کثرت جمعیتم، هر اقدام و تدبیری که می خواهد برای متوقف کردن رشد جمعیت انجام بگیرد. بعد از صد و پنجاه میلیون انجام بگیرد»
در شماره بعدی این روزنامه به تفصیل بحث سیاست های جمعیتی به خصوص در جمهوری اسلامی ایران خواهیم پرداخت.
