مردمداری
محمد حاجیان
انسان بواسطه اجتماعی بودن ناگزیر بر ارتباط با دیگران است که هم او نیاز به دیگران دارد هم دیگران به او نیازمندند در این میان انسانهایی که مسئولیت اجتماعی و اداری و اجرایی دارند محل رجوع مردمند و ارتباط بیشتری به واسطه مسئولیتشان با مردم دارند که باید نسبت به بقیه مردم ویژگی هایی را در وجود خود داشته باشند که مردمداری تعبیر می شود زیرا مردمی که به آنها مراجعه می کنند در واقع ارباب رجوع هستند و ولی نعمت، امام امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند «و اشعر قَلبکَ الرّحمهَ للرّعیّه، و المحبه لَهم، و اللُطف بهم «مهربانی با مردم را پوشش دل خویش قرار ده، و با همه دوست و مهربان باش. مولای ما علی علیهالسلام در نامه ۲۷ به محمد بن ابی بکر، شیوههای مردمداری و رعایت حقوق اجتماعی انسانها را اینگونه تذکر میدهد: «فاخفض لهم جناحک، و الن لهم جانبک، وابسط لهم وجهک، و آس بینهم فی اللّحظه و النّظره، حتّی لا یطمع العظماء فی حیفک لهم، و لا ییاس الضعفاء من عدلک علیهم، فان الله تعالی یسائلکم معشر عباده عن الصّغیره من اعمالکم و الکبیره، و الظاهره و المستوره، فان یعذب فانتم اظلم، و ان یعف فهو اکرم؛ «با مردم فروتن باش، نرمخو و مهربان باش، گشادهرو و خندان باش، در نگاههایت، و در نیم نگاه و خیره شدن به مردم به تساوی رفتار کن، تا بزرگان در ستمکاری تو طمع نکنند، و ناتوانها در عدالت تو مایوس نگردند، زیرا خداوند از شما بندگان درباره اعمال کوچک و بزرگ، آشکار و پنهان پرسش میکند، اگر کیفر دهد شما استحقاق بیش از آن را دارید، و اگر ببخشد از بزرگواری اوست.» زیبایی کلام را ببینیم بی پرده و صریح به کارگزار حکومت می فرماید