دغدغه دنیای امروز

به قلم مدیر مسئول

نا امنی فراگیر دنیا را گرفتار کرده، این گرفتاری امروز منطقه نیز هست آتش افروزی دشمن منطقه را به نا امنی و بی ثباتی کشانده است گرچه در روزهای اخیر علیرغم تلاش و برنامه دشمنان رزمندگان منطقه که از دل ملت ها برخاسته اند توانستند به مدد الهی سر سپردگان و دست پروردگان استکبار را مایوس کنند و از بخش اعظم خانه و کاشانه خود بیرون برانند اما خطر همچنان باقی و نا امنی تهدید اصلی در منطقه است در هر حال «صلاح و فساد» امور و «ثبات و امنیت یا بی‌ثباتی و ناامنی» بزرگترین دل‌مشغولی دنیای امروز و بویژه دغدغه مردم منطقه است که البته با همه امنیت و ثباتی که در ایران وجود دارد نمی توان این دغدغه را نداشت زیرا همه مخالفان ایت دست به دست هم داده اند تا بی ثباتی و نااکمنی را به ایران تحمیل کنند که زهی خیال باطل! زیرا ملت ایران باثبات ترین کشور را دارد و اجازه نمیدهد دشمن بتواند حتی احساس ناامنی را در این کشور ایجاد کند. در هر حال دغدغه ثبات و امنیت و توجه به ارتقا و اعتلا و پیشرفت که محصول امنیت است نشان از حیات با عزت ملی است که دتک تک آحاد جامعه ما متوجه آن هستند و سپاسگزار این نعمت عظمای الهی هستند چرا که آتش بی ثباتی و ناامنی موجود در منطقه نتوانسته کمترین خللی در امنیت و ثبات ایران وارد کند. بی تردید مردم ما روی موضوع امنیت حساس هستند و امور کشور را رصد می کنند و آنجایی که مسئله ای ببینند که به صلاح نباشد و بتواند فرصت هایی را تباه کند و تولید ناامنی و بی ثباتی کند واکنش مناسب از خود نشان می دهند و این حق مسلم ملت با اقتدار و همیشه در صحنه و انقلابی است. از جمله در مفاسد حساسیت زیادی وجود دارد که ستودنی است زیرا فساد فرهنگی و اقتصادی و سیاسی و اخلاقی کمش هم زیاد است؛ و اگر بی توجه به آن باشیم به شدت گزنده خواهد بود.اینکه مردم ما اعم از خواص و عوام نسبت به موضوعاتی به ظاهر کوچک عکس العمل زیاد نشان می دهند یک حسن یزرگ بازدارندگی است که از مخدوش نومدن امنیت پیشگیری می کند همین روزهای گذشته بود که ابراز نگرانی و واکنش شدید همگانی را در جنایت وحشیانه علیه آتنا را دیدیم که حق هم همین بود و هست اما متاسفانه این سئوال بی پاسخ است که چرا جامعه ما در قبال ترویج فساد در شبکه‌های انبوه ماهواره‌ای و مجازی که مانند افروختن آتش جرم و جنایت و خیانت یا ریختن بنزین روی آن است، حساسیت خود را از دست د‌اده‌است که تمامی دلسوزان باید فکری کنند و بویژه نهادهای فرهنگی و رسانه ها مسئولیت مضاعف دارند شاید بخشی از مصداق آتش به اختیار اینجا معنا پیدا کند که معطل کسی نباید بود باید عزم را جزم کرد و از کیان اخلاق و ناموس و …ملی به دفاع برخاست! فساد نکبت آور است و امنیت را نیز با مشکل مواجه می کند این نقشه را دشمن دامن می زند و با ترویج فساد ونابسامانی های فرهنگی و اقتصادی و…به دنبال بی ثباتی و تضعیف اقتدار ملی ماست. یکی از روشهای دشمن خارجی و سر سپردگان داخلی او بزرگنمایی مفاسد است در حالیکه فرهنگ دینی ما نشر فساد را از فساد کننده بدتر می داندو از طرفی جوسازی می کند تا مسئولان را در مبارزه و برخورد به انفعال بکشد و راه پیشرفت و اعتلا را ببندند. در این شرایط بسیج عمومی و مقابله به هر حرکت فساد آمیز یک تکلیف است که باید مورد توجه قرار گیرد و مقابله قاطع و مقتدرانه ملت و دولت و به معنای درست ترش حاکمیت راه فساد انگیزی را که بی ثباتی به همراه دارد را سد می کند. بی تردید اقدام اول امر به معروف و نهی از منکر است که وظیفه همگانی است و آنجا که لازم شد حاکمیت باید وارد شود اگر حاکمیت و ملت دست در دست اقدام کنند بطور قطع مفاسد جمع خواهد شد و برنامه ریزان آن راه به جایی نخواهند برد. مفاسد چیزی نیست که امکان ریشه کنی آن وجود داشته باشد مگر اینکه جامعه متخلق به اخلاق اسلامی شود و فرهنگ دینی غالب باشد از طرفی چنان با دشمن برخورد شود که بکلی عقب رانده شود که البته او مترصد ورود و تهاجم دوباره خواهد بود وقتی از در بیرون شود تلاش می کند از پنجره وارد می شود بنابراین مراقبت دائمی امری لازم و واجب است مخصوصا که رسانه های دیجیتال بی مرز عمل می کنند و عمده رسانه های صوتی و تصویری و ماهواره ها و … که در دست دشمن است تهاجمی گسترده برای نشر فساد در کشور ما دارند. فساد به هر نوعش اعم از اخلاقی یا مال و اداری یا سیاسی و فرهنگی بنیان کن و بنیان برانداز است لذا باید هم در انتخاب مدیران که می توانند فسادها را پاک و خود دل پاکند استفاده شود هم سیستم نظارتی قوی و به روز باشد و اجازه ندهد فساد ریشه بدواند بلکه در نطفه و اولین حرکت فساد را بزنند و هر مدیر و کارمندی را که به فسادی حتی کوچک وارد شد برخورد کنند تا آرامش اجتماعی و امنیت خاطر جامعه از عملکردها هر روز بیشتر گردد که اعتماد عمومی سرمایه بزرگی است.