تابستان داشن آموزان را پُربار کنید
پروانه شریفی
اوقات فراغت زمانی است که متعلق به فرزند شماست از این رو کودک باید بتواند به کارهایی بپردازد که به آن‌ها علاقه‌مند است با این حال برنامه ریزی برای استفاده از این زمان ارزشمند بدون نظارت و همراهی بزرگسالان امکان پذیر نیست. در ادامه با امینه سادات طباطبایی به گفتگو نشسته ایم تا به برخی از مهم‌ترین نکاتی که باید در تنظیم اوقات فراغت به آن‌ها توجه کرد، بپردازیم، با ما در بخش اول این گفتگو همراه باشید.
چه تعریفی در خصوص اوقات فراغت وجود دارد ؟
برای اوقات فراغت تعاریف متعددی آمده است ولی آنچه به صورت عملکردی از آن استنباط می شود. زمانی است که فرد کار ضروری برای انجام دادن ندارد. این زمانی متعلق به خود فرد می باشد که آن را طبق میل شخصی، عوامل روانشناختی و توان جسمانی تنظیم می کند.
مدیریت اوقات فراغت بسیار مهم است، به نظر شما جنبه های مختلف آن چیست؟
مدیریت یکی از اصول اساسی هر کاری می باشد که اوقات فراغت نیز از آن مستثنی نیست. یک دانش آموزان از سال اول ابتدایی تا سال دوازدهم ۴ سال به طور میانگین اوقات فراغت دارند یعنی یک سوم این زمان، که این امر ضرورت توجه و برنامه ریزی را جهت این اوقات می رساند. با تدبیر در بهینه سازی این اوقات زمینه های رشد و شکوفایی برای فرد مهیا می شود و در صورت عدم مدیریت صحیح، این زمان تبدیل به بستری برای بروز آسیب های اجتماعی می شود که جبران ناپذیر می باشد.
از نظر روانشناسی اوقات فراغت چه جایگاهی دارد و چرا اهمیت دارد ؟
وقتی فرد مدت طولانی مشغول به کاری و یا فعالیت ذهنی باشد به طور طبیعی فشار جسمانی و خستگی روانی را در پی دارد و اگر این فشار بدون وقفه باشد ممکن است علاوه بر بیماری های جسمانی اختلالات روانی نظیر افسردگی، اضطراب و… را به دنبال داشته باشد در این موارد شاهد بیماری های روان تنی هم هستیم. بر اثر فشار کاری ممتد فرد دچار اختلالات ادراکی شده و حافظه، تفکر، تحلیل منطقی و تصمیم گیری آن دچار مشکل می شود و در مواردی شاهد خشم کنترل نشده و پرخاشگری می باشیم. و خود این امر بر روابط خانوادگی فرد تأثیر مستقیم می گذارد. در این زمان است که اهمیت و جایگاه اوقات فراغت مشخص می شود، با توجه به نبود فعالیت اجباری و پایه ریزی برای فعالیت های دلخواه و لذت بخش در این زمان ذهن و جسم فرد آرام گرفته و به دنبال نشاط و سرزندگی، بهزیستی روانی و ارتقاء سطح سلامت روان را برای فرد را در پی دارد.
خانواده و جامعه هر کدام در اوقات فراغت بهتر نقش هایی دارند؟ برای ما از این نقش ها بگویید.
بله جامعه و خانواده در کنار یکدیگر برای بهینه سازی اوقات فراغت دانش آموزان نقش به سزایی دارند جامعه باید بستر اجرایی هدف گذاری های کلان و برنامه ریزی های کلی و راهبردی در این زمینه را فراهم آورد و در این راستا به نیازهای فعلی و آتی دانش آموزان توجه داشته باشد و این نیازها را به روز رسانی کند، مثلاً فضاها ی مناسب را در اختیار برنامه های ویژه اوقات فراغت قرار دهد. خانواده ها بهتر از هر فرد دیگر نیازها و استعدادها و علائق فرزندان خود را می شناسند و بهتر است با مشورت با فرزندان آن ها را در انتخاب درست و برنامه ریزی برای این اوقات یاری کنند و در این بین به فرهنگ جامعه و بستر های موجود در جامعه نیز توجه داشته باشند
با افزایش کلاس های آموزشی و تفریحی خانواده ها به نوعی سردرگم هستند، آن ها باید چه کنند؟
همانطور که بیان کردیم اوقات فراغت هر فرد متعلق به خود اوست و علاقه ی خود او در این زمینه حرف اول را می زند. هنگامی که دانش آموز نسبت به انجام دادن یک فعالیت علاقه داشته باشد این فعالیت برای او لذت بخش خواهد شد بنابراین با میل و پیگیری این کار را انجام داده و در نتیجه بازدهی بهتری خواهد داشت. در این زمینه باید والدین علاقه و استعداد فرزندشان را در نظر بگیرند و با مشورت با خود او و با توجه به توان مالی در حد متعارف کلاس هایی را در نظر بگیرند. به هیچ وجه نباید برنامه های کلاسی را فشرده انتخاب کنند که همه زمان فرد را به صورت کسل کننده پر کند. در این صورت دانش آموز انرژی لازم را برای شروع سال تحصیلی جدید نخواهد داشت.
