جلوه‌گری نور و آب بر هنری از جنس ماسه و سیمان

آفرینش درب سیمانی ۳ بعدی و مطبخ سیمانی برای نخستین بار در شهرضا

هنرمند شهرضایی بار دیگر طرح کباب پز سنتی و ایرانی با مصالح جدید را برای نخستین بار به این سبک و سیاق ساخته است.

 سخن از هنری است که جغرافیایش ثابت است و تاریخش نو و هنرمند مبتکرش با دستانی پینه بسته و چهره‌ای آفتاب سوخته با نرم دست دیگر هنرمندان و سفید چهره کمی تفاوت دارد و در سرزمین هنر، ناشناس مانده چرا که هنرش غیر منقول است و نمی‌توان آن را در نمایشگاه‌ها گرداند و در پیش چشمان هنر شناسان و هنر دوستان چرخاند.

سخن از فرشی است که سقف ایستاده و دری که بر پشتش دالانی نیست که بتوان در آن دالان بازش کرد.

فرشی و دری که از باد و باران و آفتاب گزندی نمی‌بیند و فرسوده‌اش نمی‌کنند بلکه برعکس نور و آب، آنها را جلوه می‌دهند و زیباتر می‌کنند.

وقتی بر آنها آب می‌پاشند، انگار دستان خالق هنرمندش تازه از پرداختنش فارغ شده و جلوه خیره کننده‌اش، بیننده را از فرش به عرش می‌برد.

اسماعیل تاکی هنرمند سیمان کار شهرضایی نخستین مبتکر اجرای طرح قالی سیمانی بر سقف در کشور بوده است.

وی سیمان کاری را از سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۰ شاگردی کرده است و از آن سال به بعد تاکنون که حدود ۳۳ سال می‌گذرد به این کار مشغول است.

این هنرمند برای نخستین بار در سال ۱۳۶۸ نقش قالی را بر روی سقف اجرا کرده است.
وی می‌گوید، ابزارهای کارم بسیار ابتدایی است، با یک میخ کوچک سقف را نقطه‌گذاری می‌کنم تا بتوانم نقشه را پیاده کنم سپس نقشه قالی را همان موقع که روی داربست هستم، طراحی می‌کنم و چنین نیست که در ابتدا اندازه سقف را بگیرم و بعد بروم روی آن فکر کنم همان موقع به ذهنم می‌رسد.

اسماعیل تاکی در سال‌های ۸۸ و ۹۰ کارگر نمونه شهرستان شهرضا انتخاب شده است و در دومین جشنواره مذهبی، فرهنگی، هنری پخت سمنوی سنتی شهرضا هنرمند برگزیده انتخاب شده و در سال ۹۰ گواهینامه ثبت طرح صنعتی را دریافت کرده است.

اولین تابلوی او در سال ۱۳۶۸ نقش بست و آن قالی سیمان برجسته بر سقف اتاقی است که گویی سقف را آئینه کاری کرده‌اند و تصویرش فرش کف بر آن بازتاب یافته است.

وی در این کار از مصالح معمولی( ماسه و سیمان سفید و سیاه رنگ) و ابزار ساده دست‌ساز خودش استفاده کرده و طرح را مستقیما از ذهن تصویرگرش به سقف منتقل کرده است.

او در سال‌های بعد، طرح‌های زیبا و هنری دیگری از قالی و گبه با نقش‌های اصیل ایرانی در ساختمان‌ها اجرا کرده که در مالکیت صاحبان بنا است و فقط عکس‌هایی از آنها را دارد و در این رشته جدید هنری( قالی سیمانی بر سقف) به عنوان اولین مبتکر و هنرمند از طرف سازمان میراث فرهنگی شناخته شده است.

دومین اثر هنری استاد اسماعیل تاکی که در سال ۱۳۹۱ اجرا شده است درب کوچه سنتی است که همه اجزایش از چارچوب، لنگه‌ها، گل میخ‌ها خورشیدی‌ها، کوبه‌ها، چفت و ریزه و قفل از ماسه سیمان( سفیدو سیاه و رنگی) است و بر روی دیواری در ابعاد ۲٫۸*۲٫۳ متر نقش بسته است و همانطور که بر کتیبه آن نوشته عنوان آن « هوالرزاق» است. استاد برای این اثر حدود دویست ساعت وقت صرف کرده است.

در این طرح زیبا که بیننده را با خود به کوچه پس کوچه‌های شهرهای قدیمی ایران می‌برد، نمادهای مذهبی زیادی جلوه‌گری می‌کند از جمله:

۱– دوازده گل میخ در هر لنگه یادآور دوازده امام شیعه

۲– پنج گل میخ دماغه در یاد پنج تن آل عبا

۳– چهل گل برجسته یادآور اربعین امام حسین(ع) و یادآور حدیث« من اخلص لله اربعین صباحا، جرت ینابع الحکمه من قبله الی لسانه»

۴– چهارده عدد گل برجسته دور درب یادآور چهارده معصوم

۵– بندکشی آجرها دور در صد و چهار بند نماد ۱۱۴ سوره قرآن

۶– کل بندکشی آجرها ۳۱۳ نماد یاران حضرت مهدی(عج)

۷– دوازده گل برجسته دور کتیبه هو الرزاق و بسم الله الرحمن الرحیم بالای در به یاد دوازده امام

سومین طرح اسماعیل تاکی طرح کباب پز سنتی و ایرانی با مصالح جدید است که برای نخستین بار به این سبک و سیاق ساخته شده است.

وی در گفت‌وگو با خبرنگاراصفهان کیمیا درباره این طرح اظهار کرد: این کباب‌پز سنتی و ایرانی همراه با نمادهای مذهبی و طرح درب چوبی که پشت آن کباب‌پز ایرانی ساخته شده در ابعاد ۲۳۰ در ۳۴۰ است که یادآوری از دوران گذشته و سبک زندگی پدران ما است.

اسماعیل تاکی افزود: حدود یک ماه زمان جهت ساخت کباب‌پز سنتی و ایرانی صرف شده است و مصالح به کار رفته در این طرح سیمان سفید و سیاه، ماسه و گچ است.

سال‌ها باید که تا یک سنگ اصلی ز آفتاب

لعل گردد در بدخشان یا عقیق اندر یمن     (عسگری)