رضا شفیعی جم در گفت وگوی اختصاصی با کیمیای وطن:دوست داشتم ۱۰۰ فیلم بسازم

عابد کریمی – کیمیای وطن

رضا شفیعی جم یکی از کمدین‌های برجسته کشور در نخستین هفته از برگزاری ویژه برنامه شاد و طنز «پایه خنده» در سالن نگین سپاهانشهر اصفهان، به اجرای استندآپ کمدی پرداخت.

وی فعالیت در تئاتر را از سال ۱۳۶۴ آغاز کرد و سال ۱۳۷۰، فعالیت او در تلویزیون آغاز شد. وی با بازی در مجموعه ساعت خوش ساخته مهران مدیری به شهرت رسید و پس از آن در بیشتر مجموعه‌های طنز ظاهر شد. مشهورترین و به یادماندنی‌ترین نقش او «بامشاد» در مجموعه نقطه چین به کارگردانی مهران مدیری به شمار می‌رود. شروع فعالیت سینمایی او با فیلم دو همسفر به کارگردانی اصغر هاشمی، به عنوان بازیگر در سال ۱۳۷۱ بود.

شفیعی جم مدتی است با اجراهایی در برنامه خندوانه به کارگردانی رامبد جوان، در دنیای استندآپ کمدی نیز هوادارن بسیاری داشته و در این هنر نوظهور که به نام کمدی ایستاده شناخته می‌شود، اعتباری کسب کرده است.

این هنرمند به دعوت سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان در اولین برنامه “پایه خنده” حضور یافت.

پایه خنده بزرگترین ویژه برنامه کمدی شهروندی با اجرای ستاره‌های استندآپ کمدین شهر و کشور است که از سوی کمیته فرهنگ شهروندی سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان از ۲۳ دی ماه آغاز شده و تا ۱۵ بهمن ماه ادامه خواهد داشت.

این برنامه در هفته دوم ۳۰ دی ماه و یکم بهمن ماه میزبان دو میهمان ویژه هومن حاجی عبداللهی و امیر کربلایی زاده است که علاقه مندان برای تهیه بلیط می‌توانند به سایت navayemehr.ir مراجعه کنند.

در ادامه مصاحبه کیمیای وطن با این هنرمند محبوب را می‌خوانید.

به عنوان نخستین سئوال، چقدر به استندآپ کمدی اهمیت می‌دهید و آیا حاضر هستید به خاطرش از کار اصلی خودتان کم بگذارید؟

من به نمایش اهمیت می‌دهم، استندآپ کمدی یعنی کمدی ایستاده یعنی کمدی صحبت کردن. در حقیقت استندآپ هم یکی از شاخه‌های تئاتر و نمایش است. اگر می‌بینید به تازگی من بیشتر برنامه‌های استندآپ کمدی را اجرا می‌کنم، یکی از دلایلش این است که در صنعت سینما و فیلم فعالیت خیلی پایین است و سرمایه‌گذاری درستی وجود ندارد. بنابراین به خاطر اینکه هزینه کافی را به دست بیاورم، مجبورم با یک نفر آدم به تنهایی روی صحنه بروم، برنامه اجرا کرده و همه کارها را خودم انجام بدهم تا مردم را سرگرم کنم.

با این صحبت‌ها، اینطور استنباط می‌شود که یکی از دلایل شما برای اجرای استندآپ به خاطر کسب درآمد است؟

۱۰۰ درصد مسلم است که کسب درآمد دلیل کافی اجراهای استندآپ من است. البته نمایش کمدی یک کار ترکیبی هم هست، بعضی از افراد مجلس گردان هستند و در مراسم و عروسی‌ها برنامه اجرا می‌کنند، اما من در حقیقت این کار را بلدم و علاقه دارم مردم را با اجرای استندآپ سرگرم کنم. البته دوست دارم در کنار آن، بقیه هم کمک کنند که کارهای سینمایی ساخته شود و مثل استانداردهای همه جای دنیا کارهای خیلی بزرگی ارائه دهیم. استندآپ، هنر والای است و اگر کم و کسری در کارهای من می‌بینید، به این دلیل است که من هنوز در حال درس پس دادن هستم.

آیا رضا شفیعی جم خودش را به عنوان یک کمدین می‌شناسد یا فضای جدی سینما را ترجیح می‌دهد؟

من پیش از این هم کارهای سینمایی و تلویزیونی جدی زیاد انجام داده‌ام. در واقع من یک هنرپیشه هستم و کمدین بودن من، بستگی به نگاه نویسنده و کارگردان دارد. همانطور که دیده‌اید یک کمدین معروف مانند جیم‌کری ممکن است پیشنهاد فیلم تاریخی داشته باشد، همانطور که من هم فیلم‌های تاریخی زیاد بازی کردم.

رضا شفیعی جم را کمدین می‌دانید؟

بستگی به کارگردان دارد. ما خیلی کمدین‌های خوب داریم، مردم باید مشخص کنند من چه هستم اما نظر خود من این است که “هنرپیشه” هستم. ممکن هست فیلمی بازی کنم که در آن، همه گریه کنند و ممکن است یک فیلم بازی کنم که همه بخندند، ممکن است یک فیلم بازی کنم که به طبع بچه‌ها خوش بیاید و این موضوع بستگی به خواسته مردم دارد.

یعنی مردم مشخص می‌کنند شما چه شخصیت هنری داشته باشید؟

بنا به درخواست مردم، کارکرد ما هم عوض می‌شود و تغییر می‌کند. بنا بر استانداردهایی که مردم از ما می‌خواهند، ممکن است یک مدتی دیگر مردم فقط فیلم‌های تراژدی بخواهند. با این حال، باید بگویم که در کل امروز در خیلی از مسائل افراط صورت می‌گیرد زیرا مردم شبانه روز دارند از سایت‌های خنده، طنز، فیلم و سینمای کمدی و طنز استفاده می‌کنند، در صورتی که این وضعیت، فضا را اشباع می‌کند. وقتی افراط در این زمینه صورت گیرد، ما سقوط می‌کنیم و مردم تغییر می‌کنند و آدم‌های تلخ و تلخکی می‌شوند. در این وضعیت چه دوره‌ای پدید خواهد آمد؟ دوره یأس و افسردگی پدید می‌آید، یعنی خواننده‌ها و آدم‌های متفاوتی وارد می‌شوند چون مردم با غم‌پرستی بیشتر لذت می‌برند.

برای اینکه این وضعیت غم‌پرستی در جامعه همه‌گیر نشود، چه پیشنهادی دارید؟

باید سعی کنیم آدم‌های طنز را با ارزش حفظ کنیم، یعنی نه با افراط. مانند همه جای دنیا که سعی می‌کنند هنرمندانشان را خوب عرضه کنند و همیشه خوب از آنها نگهداری کنند.

نگاه شما به مقوله هنر و بازیگری در کشور ما چیست؟

من آرزو دارم مردم و جامعه احساس نیاز به هنر و کمدی کنند و به طور مثال معلم وظیفه خود بداند که آموزش لازم در مورد درک هنر و کمدی را به جامعه بدهد. همیشه هنر به طریقی فراگیر می‌شود که متقاضی در جامعه باشد. در حال حاضر همه دوست دارند میان‌بر بزنند و هنرپیشه بشوند، مثل همه چیز در بین مردم ما. پس نیاز جامعه در این موضوع هست اما مانند همه جای دنیا روش خودش را می‌خواهد.

به عنوان سئوال آخر، عاقبت کارهنری رضا شفیعی جم چیست و چه آرزوی هنری هست که هنوز به آن نرسیده باشد؟

آخرش قرار است بازنشست بشوم و کنار خیابان کبریت بفروشم!(می‌خندد) اما جدای از شوخی، من دوست داشتم ۱۰۰ فیلم بسازم. من هزاران فیلمنامه دارم که به دلیل نبود سرمایه‌گذار نتوانستم برای آنها کار کنم. متأسفانه امروز افرادی هستند که روی باقالی سرمایه گذاری می‌کنند اما روی فیلم سرمایه گذاری نمی‌کنند. در حال حاضر بسیاری از قصه‌هایی که من در استندآپ از آنها استفاده می‌کنم، فیلمنامه‌های من هستند چون تا سرمایه نباشد و سرمایه‌گذار کمک نکند، نمی‌شود فیلم ساخت. وقتی سرمایه‌گذار نیست مجبورم دم‌دستی از روی آن بگذرم و در استندآپ از آن بهره ببرم اما امیدوار هستم که در آینده نزدیک، این مشکل هم برطرف شود و بتوان از این موضوع به خوبی بهره برد.

 

 

 

مطالب مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *