چرا بیشتر خشکی‌های زمین در نیم‌کره شمالی قرار دارند؟
۱۸حدود ۳۵۰ سال پیش از میلاد، فیلسوف یونانی ارسطو، استدلال کرد که باید خشکی عظیمی در جنوب خط استوا قرار داشته باشد تا با میزان عظیم خشکی‌های بالای خط استوا تعادل برقرار شود. ایده «خاک جنوبی» به مدت بیش از ۲۰۰۰ سال دوام داشت و حتی بین قرن ۱۵ تا ۱۸ میلادی، در نقشه‌ها ترسیم می‌شد. در نهایت سفرهای اکتشافی کاپیتان جیمز کوک در دهه ۱۷۷۰ میلادی برای کشف این سرزمین، پرده از نادرستی آن گمان برداشت.
اکنون برای دانشمندان مشخص شده که با وجود نمای ظاهری، قاره‌ها و خشکی‌های زمین چندان مهم نیستند؛ آنها فقط نواحی اندک ضخیم‌تری از پوسته خارجی‌اش به شمار می‌روند که آشکارا دیده می‌شوند و تنها یک درصد از کل حجم زمین را نمایندگی می‌کنند. مطالعات ماهواره‌ای در خصوص توزیع گرانش در سراسر سیاره نشان می‌دهد که تفاوت جرم بسیار اندکی میان نیم‌کره‌شمالی و جنوبی زمین وجود دارد.
به همین صورت، چیدمان قاره‌های زمین نیز از کمترین میزان اهمیت برخوردار است که به هر حال در طول تاریخ دستخوش تغییرات فراوانی شده. حدود ۲۰۰ میلیون سال پیش، سطح زمین توسط ابرقاره موسوم به «پانگه‌آ» اشغال شده بود که البته بخش بیشتر آن نیز در جنوب خط استوا قرار داشت. با گذشت زمان، پانگه‌آ به قطعات کوچک‌تری تقسیم شد تا قاره‌های امروزی که با آنها آشنا هستیم را شکل دهد.