آمریکا تروریسم بالذات دولتی

پروانه شریفی

 «شهیدان عزیزمان مرحوم آقای رجایی و مرحوم آقای باهنر، حقیقتاً دو نمونه برجسته از یاران انقلاب و امام بودند. وقتی که اسم شهید رجایی و شهید باهنر می‌آید، مردم در ذهنشان نیست که فقط از دو شهید تجلیل می‌کنیم، می‌فهمند که یک جریان فکری و عملی و انقلابی است که مورد تجلیل قرار می‌گیرد.  (مقام معظم رهبری)»

روز هشتم شهریور که درتقویم کشورمان روز مبارزه با تروریسم نام دارد، مصادف است با عملیات کم سابقه تروریستی علیه مقامات ارشد کشورمان درسال ۱۳۶۰ که منجر به شهادت رسیدن رییس جمهور، نخست وزیر و تنی چند از همراهان آنها شد. این اقدام تروریستی که به دست عوامل ضدانقلاب وابسته به گروههای جاسوسی و اطلاعاتی غرب و با هدف مقابله با اراده انقلابی ملت ایران و فروپاشی نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران انجام شد، درمیان سایر عملیات های تروریستی به دلیل به شهادت رسیدن نفرات اول و دوم دستگاه اجرایی یک کشور کاملا بی سابقه به شمار می آید.

به فاصله دو ماه پس از فاجعه هفتم، ساعت سه بعد از ظهر هشتم شهریور  درست زمانی که رییس جمهور و نخست‌وزیر در جلسه حضور داشتند در یک اقدام تروریستی با انفجار دفتر نخست وزیری دو مقام عالی رتبه کشور به شهادت رسیدند. و اینگونه دومین توطئه ایادی استکبار بر علیه انقلاب اسلامی رقم خورد که این تنها گوشه کوچکی از مقوله تروریسم در ایران است و بعد از آن نیز موارد مشابهی به کرات اتفاق افتاد که همگی در کنار سایر تحولات صورت گرفته توسط غرب، در راستای یک هدف و مغایر با انقلاب بود.

شخصیت‌های تاریخ‌ساز، چه در زمان حیات و چه پس از مرگ، همواره زنده‌اند و بی‌تردید الگو و سرمشق برای دیگران به شمار می‌روند. دو تن از چهره‌های مؤثر و همیشه زنده انقلاب اسلامی، شهیدان محمدعلی رجایی و محمد جواد باهنر می باشند که در لحظه‌های بحرانی مملکت و در مسیر تلاش برای اجرای عدالت، با جنایت شقی‌ترین آدم ها و خون‌خوارترین منافقین تاریخ، به شهادت رسیدند.

ترور و تروریسم دو مقوله از هم جدا هستند. از واژه ترور گاه برای مشروعیت بخشیدن به اقدامات تروریست‌ها استفاده می‌شود. آشکارترین تمایز ترور و تروریسم این است که هدف یک قاتل سیاسی یک شخصیت معین است و اسلحه برای از میان بردن او استفاده می‌شود، اما هدف یک اقدام تروریستی جمعی است. جمهوری اسلامی در حیطه ترور و تروریسم بارها و بارها مورد هجمه قرار گرفته و به کرات سوءقصدهایی هم انجام شده است.

کارهای خشونت آمیز و غیر قانونی حکومتها برای سرکوبی مخالفان خود و ترساندن آنان نیز در ردیف تروریسم قرار دارد که از آن به عنوان تروریسم دولتی یاد می شود. در تعریفی دیگر، سیاست تهدید و مداخله خشن و قهرآمیز یک دولت در امور دولتهای دیگر و تخلف از قوانین بین المللی و منشور ملل متحد را تروریسم دولتی می دانند.

واژه تروریسم دولتی واژه‌ای جنجال بر انگیز است. تروریسم دولتی اصطلاحی است که برای دخالت دولت یا دولتهایی در امور داخلی یا خارجی دولتی دیگر که به وسیله اجرا یا مشارکت در عملیات تروریستی یا حمایت از عملیات نظامی برای زوال، تضعیف و براندازی دولت مذکور یا کل دستگاه حاکمه آن کشور انجام می‌شود.

امروزه، رژیم صهیونیستی اسرائیل به عنوان مظهر تروریسم دولتی درجهان شناخته می شود .اساساً رژیم اسرائیل، بر پایه تروریسم، تاسیس شده است. صهیونیست ها زمانی که در پی تاسیس اسرائیل بودند، مکرراً به تروریسم متوسل شدند. به عبارتی می توان گفت اسرائیل در کنار امریکا و انگلیس تروریست پروری می کنند و آن ها را به جهان و دشمن شماره یک خود، یعنی جمهوری اسلامی تزریق می کنند و هر بار در قالب خاصی مانند دانشمندان هسته ای، تروریسم دولتی و گاهاً ترور سیاسی خباثت های خود را به منصه ظهور می گذارند.

هیچ توجیه اخلاقی برای تروریسم صرف نظر از هویت قومی یا مذهبی عاملان یا قربانیان ترور وجود ندارد، اما مبنای واقعی تروریسم در درک عمومی از این مسأله، خصوصاً در جلسات بازرسی کنگره آمریکا درباره تروریسم نهفته یا پیچیده است. کشتار مردم بیگناه به بهانه مبارزه با تروریسم به رویه جاری ارتش آمریکا در منطقه تبدیل شده است. عمدی یا سهوی بودن این اقدام جنایتکارانه در هر فرض بار مسئولیت آمریکا را کاهش نخواهد داد. این جنایت جنگی مشابه رفتار داعش و دیگر گروه‌های تکفیری در هدف قرار دادن غیرنظامیان و مردم بیگناه است.

آمریکا این تروریست بالذات دولتی است که سر تا سر جهان را به آتش کشیده، و هم پیمان او صهیونیسم جهانی است که برای رسیدن به مطامع خود، جنایاتی مرتکب می شود که قلمها از نوشتن و زبان ها از گفتن آن شرم دارند. امام خمینی(ره)