انیمیشین تنها به ابزارنیاز ندارد؛ نبوغ میخواهد
![](http://eskimia.ir/wp-content/uploads/2017/03/اصلی-24.jpg)
عضو انجمن بینالمللی طراحان گرافیک درگفتگو با کیمیای وطن:
انیمیشین تنها به ابزارنیاز ندارد؛ نبوغ میخواهد
زهرا نصیری
استاد ابراهیم حقیقی یکی از بزرگان عرصهی گرافیک معاصر ایران، که در ۱۳ مهر سال ۱۳۲۸ در تهران، از مادری آموزگار و پدری عکاس متولد شددارای تحصیلات کارشناسی ارشد معماری دانشکده هنرهای زیبا از دانشگاه تهران است وی فعالیتهای حرفهای خود را در رشته گرافیک از سال ۱۳۴۸ آغاز نمود ه است. همکاری با بخش گرافیک کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، ساخت فیلمهای مستند ۳۵ میلی متری، تأسیس انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران، عضو انجمن تصویرگران کودک و انجمن بینالمللی طراحان گرافیک (AGI)، عضوانجمن صنفی طراحان گرافیک وانجمن فیلمسازان مستند ایران را میتوان جزو کارنامه پربار حقیقی دانست. ایشان علاوه بر همکاری با بسیاری از مجلات مانند تلاش، آدینه، دنیای سخن و تألیف کتابهایی از قبیل نشانهها، بارون و هفت رنگ به طراحی صحنه فیلم و سریال هائی مانند سربداران، سلطان و شعبان، و ساخت تیتراژ فیلمهای سینمایی و مجموعههای تلویزیونی نیز پرداخته است. تیتراژ فیلمهای شهر موشها، نرگس، من ترانه پانزده سال دارم، زندان زنان و مجموعههای تلویزیونی شب دهم، کیف انگلیسی، روزهای به یاد ماندنی و… از ساختههای او هستند. حقیقی در سال ۱۳۸۵ مجموعهای از پوسترهای تئاتر خود را که بین سالهای ۱۳۴۸ تا ۱۳۸۴ طراحی کرده بود به صورت کتاب منتشر نمود. با توجه به سوابق درخشانی که این استاد گرافیست و طراح درکارنامه کاری خود دارد خبرنگارروزنامه کیمیای وطن با ایشان گفتگویی پیرامون نقش انیمیشین درترتیب داده است که در ادامه میخوانید.
ابزارساده هم میتواند انیمیشن بسازد
مدرس رشته گرافیک دانشگاه تهران، با اشاره به اینکه باید قبول کنیم ما ابزار ساخت انیمیشنی مانند «آواتار» را نداریم گفت: البته باید توجه داشته باشیم که با همین ابزار ساده هم میتوان فیلم انیمیشن کوتاه، ساده و خوب ساخت، لزومی ندارد با آن ابزارهای حیرت انگیز و پیشرفته هالیوود فیلم بسازیم. حقیقی، با اشاره به اینکه انیمیشن به رفتار امروزی و معاصر بسیار نزدیک است ادامه داد: اگر میخواهیم اثری بسازیم باید ببینیم جامعه ما دچارچه دردی است و ما باید به کدامیک از این زوایا بپردازیم. مدرس عالی تلویزیون و سینما، با اشاره به اینکه در طول سالیان اخیر اتفاقات و نوآوریهایی که درهنرهای تجسمی افتاده است متاسفانه دربخش فضای فیلم و سینما شاهد این تحولات نبودهایم ادامه داد: در این سالها کمترشاهد دگرگونی و نوآوری در سینما بودهایم.
کپی کردن؛ به روز بودن نیست
وی با اشاره به اینکه نوآوری و معاصربودن به معنی بازگویی روایت به زبان امروزی است افزود: ما نباید حرف کارگردانهای بزرگ را تکرار کنیم زیرا اگر کپی کردن خوب بود چهار هزار فیلم سینمای هند که مانند یکدیگر هستند باید خوب از آب در میآمدند. حقیقی افزود: وقتی روایتهایی این گونه داریم چرا باید توانایی خود را در درامهای آبکی نشان دهیم مانند فیلمهای سینمایی هندی و سریالهای ترکی، این ابزاری که در اختیار است فقط کمی تخیل نیاز دارد. اگر دانش درک زیبایی شناسی را نداشته باشیم روایت ناقص میماند. مدرس رشته گرافیک دانشگاه فارابی، اضافه کرد: قصه فیلم «خانه دوست کجاست» را در دو خط میتوان روایت کرد، کودکی که متوجه میشود دوستش دفتر مشق خود را جا گذاشته و حالا او میخواهد این دفتر را در روستایی آن طرف تپه به دست دوستش برساند، اما از همین قصه کوتاه فیلم خوبی ساخته شده است. حقیقی تصریح کرد: تصاویردرحوزه ارتباط تصویری، مثل واژهها در حوزه زبان هستند. وقتی دو تصویر را کنار هم بگذاریم دو واژه را کنار هم گذاشتهایم، دو تصویر در کنار هم یک موضوع و روایت را به وجود میآورد. روایت واژهها در حوزه زبان اتفاق شاعرانه است و زبان فارسی پر از این مفاهیم شاعرانه بوده و هست.