ماه رمضان، ماه عسل
سحر مهندسی نمین
ماه رمضان که می‌رسد سریال‌های تلویزیونی مهمان سفره‌های افطار می‌شوند. سریال‌ها و برنامه‌هایی که به مناسبت ماه مهمانی خدا ساخته و از تلویزیون پخش می‌شوند. شنیدن نام خیلی از سریال‌ها و برنامه‌ها بی درنگ ما را به یاد ماه رمضان می‌اندازد. برای عده‌ای ازتماشاگران تلویزیون هم ماه رمضان یادآور برنامه ماه عسل از این رسانه است.
ماه عسل
برنامه‌ای که چند سالی است قبل از غروب آفتاب از شبکه سوم سیما پخش می‌شود. ماه عسل، برنامه‌ای نیمه مستند و زنده، با حضور مهمان‌هایی از متن جامعه است. مهمان‌هایی که بدون واسطه و تفسیر، بی آنکه نام آنها سانسور یا صورت آنها شطرنجی شود واقعیت‌های اجتماعی و واقعیت‌های پنهان و زیر پوست شهر را روایت می‌کنند. واقعیت‌هایی مانند «کارتون خوابی»، «طلاق»، «وقف»، «تلاش و کارآفرینی» «پیوند عضو»، «دیگرآزاری»، «قتل»، «مهار خشم»، «گذشت»، «صبر و تحمل» و… اگرچه در مورد این وقایع بسیار سخن گفته شده اما در این برنامه بیننده، به تماشای «عاملان» و «فاعلان» و کنش گرانی می‌نشیند که خود در متن کار بوده‌اند و با نام و هویت واقعی و پایگاه اجتماعی وتجربه های زیستی از حس و حالشان و از انگیزه و درونیات و اسباب وعلل آن سخن می گویند. مهمان‌های این برنامه غالباً مردم عادی جامعه هستند که توانسته‌اند در زندگیشان کار مهمی انجام بدهند یا در زندگی افراد دیگر تأثیرگذار باشند و یا حادثه مهمی در زندگیشان رخ داده است.
موافقان و مخالفان
ماه‌عسل، مانند هر برنامه دیگری موافقان و مخالفان خود را دارد. موافقانی که از تازگی سوژه‌ها، نشان‌دادن افراد و قشرهای دیده‌نشده در تلویزیون، صراحت مجری برنامه و تأثیرگذاری در افکار عمومی این برنامه حمایت می‌کنند. در مقابل عده‌ای نیز از مواردی مانند غم‌انگیز بودن، دور بودن سوژه‌های برنامه از متن جامعه، انداختن مسئولیت مشکلات اجتماعی به گردن مردم به جای مسئولان انتقاد می‌کنند.
احسان علیخانی
با توجه به اینکه «ماه عسل» یک برنامه زنده تلویزیونی است حساسیت‌های مختلفی در آن وجود دارد. در این برنامه مجری یعنی احسان علیخانی بخشی از یک فرآیند است او صرفاً روایت گر داستان نیست. مجری در اینجا سعی می‌کند به عنوان منتقدی جدی با مهمان برنامه گفت و گو کند اگرچه او یک کارشناس اجتماعی یا روان شناختی حرفه‌ای نیست اما سعی می‌کند که با زبان گروه‌های جامعه همدلی کند از اینرو خود گاهی به منتقدی تبدیل می‌شود که گاهی گفت و گو شونده را به تعجب و شک وا می‌دارد، هر چند خود به کمک وی می‌آید و منطق گفت و گو را در ریل اصلی هدایت می‌کند، اما مهمان را به چالش جدی وا می‌دارد تا دلایل و علت‌های گفته‌ها و کلمات به کار برده شده را توضیح دهد و انتخاب عمل خود را تحلیل نماید در عین حال به او کمک می‌کند تا «عمل» یا «جرم» یا «کار خیری» که روی داده است هر چه بیشتر علت یابی و شفاف سازی نماید.
این برنامه سعی دارد با ایجاد یک تعلیق، گذاشتن جلوه‌های مختلف، ایجاد فضای قضاوت، تلنگرهایی از طریق مهمانان مختلف به مخاطب وارد و براو تأثیر گذارد. ماه عسل مانند هر برنامه دیگری نقاط قوت و ضعف خود را دارد که نیاز به تحقیق و پژوهش بیشتر را ایجاب می‌کند.
