میرزا ابراهیم سری
حکمت اله زمانی
میرزا ابراهیم سری فرزند سید ابوالقاسم فرزند الله وردی بیک که اصل انان از مردمان روستای آب ملخ شهرستان سمیرم بوده است. به سال ۱۳۱۰ ه ق در روستای پو ده شهرستان دهاقان از مادر بزاد ودر عنفوان جوانی از روستای زادگاه خود به اصفهان به محضر درس استاد علامه میر زا یحیی مدرس اصفهانی پیو ست وبا وحید دستگردی ودیگر شاگردان محضر استاد به کسب دانش پرداخت و بر اثر استعداد خاصی که داشت مورد توجه استاد قرار گرفت وبه دامادی ایشان مفتخر گشت.
میرزا ابراهیم سری بیشتر با شاهزادگان و اکابر زمان سر و کار داشت. صدای قرایی داشت وگاه در محا فل سوفیه مثنوی را به اوازی دلنشین می‌خواند. در اواخر عمر از این کار پشیمان بوده است. مدتی به خدمت دولت درامد وبه علت بی سامانی کا ر دیوانیان از کار خود استعفا داد و در استعفا نامه خود نوشت ای کاش قلم قدرت خط بطلان بر صفحه استخدام نوعاً می‌کشید.
سری سرمایه زندگانی خود و همسر را صرف قنات کهنه‌ای به نام شریف اباد در روستای پوده کرد وپس از جاری شدن آب از این قنات به بیماری سرطان معده دچار شد. در سال ۱۳۲۹ خو رشیدی در تهران در عمل جراحی در گذشت ودر قم در گو رستان جدید که امروز به گورستان قدیم شهرت دارد به خاک سپرده شد.
از ایشان دو مثنوی به نام مر غابیه که در وصف وقایع زمان و شرح سفر مرغاب است و نیز دیوان شعر چاپ شده است. کتاب مکاشفات در دانشگاه نجف اباد تصحیح وبه صورت رساله یکی از دانشجویان تدوین است و در شمار رساله‌های دانشگاه در کتابخانه نگهداری و مورد بهره بر داری می‌باشد. در کتاب‌های زیر از ایشان یاد شده است.
۱_دانشمندان وبزرگان اصفهان تألیف سید مصلح الدین مهدوی
۲_تذکره العا رفین تألیف عر فانی فسایی
۳_الذاریعه الی تصانیف الشیعه از شیخ اقا بزرگ تهرانی
۴_شعرای معاصر اصفهان تألیف سید مصلح الدین مهدوی
۵_فهرست معلفین کتب چاپی مرحوم خان باپامشار
۶_نامه سخنوران مرحوم اقا شیخ اسداله ایزد گشسب
۷_گذار گلزار ادب اقای حسین مکی.
