کودکی نیمه تمام

هامون رشیدیان

امروز سالروز تولد یکی از کارگردان بزرگ اصفهانی سینمای ایران است. کارگردانی که هم در سینما و هم در تلویزیون آثار ماندگاری را خلق کرده است. کیومرث پوراحمد متولد ۲۵ آذر ۱۳۲۸ در نجف‌آباد است. این فیلمساز کارش را با نقد نویسی شروع کرد و فعالیت هنری خود را پیش از انقلاب اسلامی و با دستیاری کارگردان در مجموعه تلویزیونی «آتش بدون دود» به کارگردانی نادر ابراهیمی آغاز کرد. وی همچنین سینما را با نویسندگی فیلمنامه «قصه خیابان دراز» به کارگردانی محسن تقوایی تجربه کرد. او که با ژانر کودک وارد سینما شد در کارنامه فعالیت‌های هنری‌اش تجربه کارگردانی ۱۹ فیلم سینمایی، تهیه‌کنندگی شش اثر سینمایی و همچنین نویسندگی ۲۰ اثر به چشم می‌خورد. زنده‌یاد پروین‌دخت یزدانیان، بی‌بی “قصه‌های مجید” مادر کیومرث پور احمد است. او با بازی در فیلم‌های پسرش، کار بازیگری را آغاز کرد. یزدانیان برای بازی در فیلم “صبح روز بعد” برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش دوم زن از یازدهمین دوره جشنواره فیلم فجر شد. فیلم مستندی هم درباره زندگی کیومرث پوراحمد به کارگردانی مشترک سیدسجاد آوینی و اردلان آشوری ساخته شده‌است. همچنین او شرح حال خود را در کتابی تحت عنوان «کودکی نیمه‌تمام» منتشر کرده است. این کارگردان بخشی از داشته‌های سینمایی خود مانند جوایز جشنواره‌های داخلی و بین المللی، لوح تقدیر و سپاس، دیپلم افتخار، لوازم و اکساسوار صحنه، جایزه ویژه هیات داوران جشنواره آسیا پاسفیک سال ۲۰۰۷ برای ساخت فیلم «اتوبوس شب»، جایزه مروارید شرق جشنواره نپانگ مالزی برای ساخت فیلم «خواهران غریب»، وصیت نامه پروین دخت یزدانیان و سیمرغ‌های بلورین جشنواره فیلم فجر را به موزه سینما اهدا کرده. همچنین به تازگی بخش دیگری از جوایز سینمایی خود را مانند گواهی عضویت پوراحمد در آکادمی جشنواره آسیاپاسفیک، نمونه قراردادهای کاری برای ساخت سریال‌هایی چون «سرنخ» و «پرانتز باز» و فیلم‌هایی که کارگردانی کرده است برای جانمایی در غرفه ویژه خود به موزه سینما اهدا کرد.

جوایز و موفقیت‌ها

جوایز و موفقیت‌هایی که او تاکنون در جشنواره‌های مختلف داخلی و خارجی به دست آورده است، می‌توان به سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی جشنواره فیلم فجر برای فیلم “خواهران غریب”، تندیس بهترین فیلم جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران برای فیلم “شب یلدا”، برنده جایزه بزرگ هیئت داوران جوایز آسیا پاسیفیک برای فیلم “اتوبوس شب”، جایزه بهترین کارگردانی جشنواره بین‌المللی فیلم خروس طلایی برای فیلم “اتوبوس شب”، جایزه ویژه و لوح تقدیر سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برای فیلم “به خاطر هانیه”، جایزه بهترین کارگردانی جشنواره فیلم پنانگ برای فیلم “خواهران غریب”، تندیس بهترین کارگردانی و تندیس بهترین فیلمنامه جشن خانه سینما برای فیلم “اتوبوس شب”، برنده جایزه پروانه زرین بهترین کارگردانی جشنواره فیلم کودک و نوجوان برای فیلم “اتوبوس شب”، برنده جایزه ویژه بهترین فیلمنامه جشنواره بین‌المللی فیلم رشد برای فیلم “صبح روز بعد” اشاره کرد.

ورود به سینما

کیومرث پور احمد درباره ورودش به سینما می‌گوید: برای انتخاب سینما مشکلی نداشتم. چون سرم در لاک خودم بود. وقتی دیپلمم را در اصفهان گرفتم، مجبور شدم در اصفهان کار کنم تا در تهران شغلی پیدا کنم و به تهران بیایم. دیپلم برق داشتم، به اجبار بیراهه رفته بودم. رفتم ذوب آهن و کار کردم تا اینکه در آگهی‌های روزنامه‌ها، یک کاری پیدا کردم و استخدام شدم و آمدم تهران. آمدم تهران و خودم را رساندم به سینما از طریق نقد نوشتن و مطلب نوشتن برای روزنامه‌ها و مجله‌ها. یک کسی هم به نام نادر ابراهیمی پیدا شد که پدرانه و مشفقانه، خیلی به من کمک کرد. خیلی به من اعتماد به نفس داد، خیلی به من امکان داد تا کار کنم و من در سه سالی که با نادر ابراهیمی کار می‌کردم، یک سال در پیش تولید بودیم و سناریو و یک سال فیلمبرداری و یک سال هم مونتاژ، به اندازه ۱۰ سال تجربه آموختم و این را فقط از نادر ابراهیمی دارم که با تنگ نظری و بخل بیگانه بود.

فیلمشناسی

از جمله فیلم‌های این کارگردان نام آشنا می‌توان به: از کفشهایم کو (۱۳۹۴)، ۵۰ قدم آخر (۱۳۹۲)، اتوبوس شب (۱۳۸۵)، نوک برج (۱۳۸۴)، گل یخ (۱۳۸۳)، شب یلدا (۱۳۸۰)، خواهران غریب (۱۳۷۴)، به خاطر هانیه (۱۳۷۳)، نان و شعر (۱۳۷۲)، سفرنامه شیراز (۱۳۷۱)، صبح روز بعد (۱۳۷۱)، شرم (۱۳۷۰)، شکار خاموش (۱۳۶۸)، لنگرگاه (۱۳۶۷)، گاویار (۱۳۶۶)، آلبوم تمبر (۱۳۶۵)، بی بی چلچله (۱۳۶۳)، تاتوره (۱۳۶۳)، باران (۱۳۶۱) اشاره کرد.