گزارش اختصاصی کیمیای وطن وداع با پدر شعر انقلاب
حمید سبزواری، شاعر پیشکسوت انقلاب دیروز ۲۲ خردادماه در سن ۹۱ سالگی دار فانی را وداع گفت.
زنده‌یاد حمید سبزواری از عناصر جدایی‌ناپذیر ادبیات انقلاب اسلامی است؛ شاعری مبارز و انقلابی که تا آخرین روزهای عمر قلمش را در راه انقلاب به گردش درآورد و توانست نام خود را در تاریخ انقلاب اسلامی جاودان کند.
بهترین تعریف از شعر و شخصیت حمید سبزواری را می‌توان در گفته‌های رهبر معظم انقلاب دید؛ ایشان درباره این شاعر برجسته می‌فرمایند: «در مورد آقای حمید سبزواری، دو بخش در مورد شخصیت ایشان هست که هر کدام باید جداگانه مورد توجه قرار بگیرد: یکی رتبه شعری ایشان است. ایشان شاعر بسیار خوبی هستند؛ یعنی هم قریحه شعری خوبی دارند و هم مضمون‌ساز هستند؛ هم تسلط بر لفظ و گستره میدان واژگانی دارند و هم از واژگان فراوانی استفاده می‌کنند. ایشان در شعر هم متنوع هستند. غزل، قصیده، تصنیف و ترانه‌های گوناگون می‌گویند. این تنوع در باب شعر و شاعری خصوصیتی است که در همه شاعران یافت نمی‌شود. اینکه یک شاعر بتواند در انواع شعر طبع‌آزمایی کند، یک امتیاز است و آقای حمید سبزواری از این امتیازات برخوردار هستند و همین مطلب ایشان را در رتبه بالای شعر معاصر ما قرار می‌دهد.
هنری در خدمت انقلاب
نکته دوم که اهمیتش از نکته اول کمتر نیست این است که ایشان این هنر را در خدمت مردم
و انقلاب و در خدمت بصیرت‌افزایی قرار داده است و این خیلی مهم است. آقای حمید سبزواری در آن دورانی که یک جریانی به عنوان روشنفکری هنر در مقابل انقلاب قرار گرفت و از معارضین
و مزاحمین انقلاب حمایت کرد و عده‌ای در کوچه
و بازار با ادعای روشن‌بینی و روشنفکری مردم
را کشتند، کاسب را کشتند، روحانی را کشتند، دانشجو
و رهگذر را کشتند و آن جریان مدعی روشنفکری نه‌تنها حرفی نزد، بلکه حمایت هم کرد، در یک چنین شرایطی آقای حمید سبزواری در میدان بود و با همه وجود ایشان هر کار در حوزه گفتن و سرودن توانست انجام داد و این مهم است.»
نگاهی به زندگی پدر شعر انقلاب
حسین ممتحنی، مشهور به حمید سبزواری در سال ۱۳۰۴ در سبزوار در خانواده‌ای مسلمان و معتقد چشم به جهان گشود. پدرش، عبدالوهاب پیشه‌ور ساده‌ای بود که قریحه شاعری داشت و جدش ملا محمدصادق ممتحنی، شاعری مردمی بود که «مجرم» تخلص می‌کرد و آثارش در سفری به مشهد
در حمله راهزنان به یغما رفت. حمید قبل از رفتن به مدرسه در خانه نزد مادرش قرآن را آموخت و وقتی به مدرسه رفت، فارسی را خیلی خوب و سلیس می‌خواند و از بچه‌های دیگر جلوتر بود.
استاد سبزواری در طول مدت فعالیت ادبی خود به افتخارات زیادی نایل آمد که تعدادی از آن‌ها به شرح زیر است:
۱- سرایش سرود خاطره‌انگیز «خمینی ای امام» که همزمان با ورود حضرت امام(ره) به ایران در فرودگاه مهرآباد اجرا و همه‌گیر شد؛ این سرود به دلیل اثربخشی، زیبایی و اثرگذاری فوق العاده‌ای که دارد در فهرست آثار معنوی کشور ثبت شده است.
۲-سرایش تعداد بسیار زیاد دیگری از اشعار خاطره‌انگیز و ترانه‌های پرمعنی برای انقلاب اسلامی ایران، دفاع مقدس، حرکت‌های مردمی و شخصیت‌ها و چهره‌های برجسته کشور در دهه‌های اخیر که بسیاری از این سرودها، به‌ویژه در سال‌های ابتدایی انقلاب ورد زبان همه مردم ایران شده بود.
۳- تحسین و تقدیر امام خمینی از بعضی سروده‌های حمید سبزواری؛ به طوری که امام خمینی با شنیدن ترانه «ای مجاهد شهید مطهر» که در رثای آیت الله مطهری سروده شده بود فرمودند: انقلاب ما امروز به چنین سرودها و موسیقی‌هایی نیازمند است.
۴-مقدمه‌نویسی مقام معظم رهبری بر یکی از کتاب‌های شعر حمید سبزواری؛ به طوری که حمید تنها شاعری است که مقام معظم رهبری تاکنون برای کتاب وی مقدمه نوشته است.
