گزارش کیمیای وطن از پشت پرده پخش تیزر فیلمهای ایرانی در ماهواره شیطنتهای ماهوارهای
سینمای ایران این روزها حال خوبی دارد؛ فیلمهای خوب فیلمنامههای خوب، بازیگران خوب و … باعث درخشش سینمای ایران در داخل و خارج از مرزها شده است. حضور کارگردانان تازهنفس و چهرههای شاخص سینما، باعث رونق هرچه بیشتر سینمای کشور شده است. در این میان یک شبکه ماهوارهای شروع به پخش تیزر فیلمهای ایرانی میکند. فیلمهایی که با مجوز و چهارچوبهای نظارتی قوانین جمهوری اسلامی ایران ساخته شدهاند و دیدنشان برای عموم مردم کشور آزاد است. حال اینکه این موضوع اصولا چه اشکالی دارد را باید مسئولان مخالف این برنامه پاسخ دهند؛ اما نفس مشکل را باید در جایی دیگر جستوجو کرد.
شیطنت ماهوارهای
پخش این تیزرها در این شبکه ماهوارهای، نه بر اساس درخواست تهیهکنندگان یا عوامل فیلمها، بلکه به صورت خودسرانه یا بهتر بگوییم خودجوش اتفاق میافتد و قاعدتا هیچکس هم از تبلیغ مجانی بدش نمیآید؛ آن هم وقتی که پخش یک تبلیغ چند ثانیهای هزینه هنگفتی دارد.
البته این شبکههای معاند با پخش رایگان تیزر فیلمها، عملا توپ را در زمین رسانه ملی انداختند و منتظر واکنش هستند.
پخش گسترده این تبلیغات، صدا و سیما و اداره حقوقی آن را بر آن داشت تا دست به شکایت از تهیهکنندگان بزنند و دادستانی تهران چند جلسه را با حضور برخی تهیهکنندگان برگزار کند. در همین گیر و دار فیلم «آآادت نمیکنیم» به دلیل آنچه پخش تیزر این فیلم در شبکههای ماهوارهای عنوان شد، توقیف یا دستکم تهدید به توقیف شد.
درست در همان روزها پخش تیزر فیلمهای «رسوایی ۲» و «ایستاده در غبار» در این شبکههای ماهوارهای بر شائبه حمایت این شبکه از فیلمهای خاص پایان داد و ماجرا وارد فاز دیگری شد.
این اتفاقها در حالی رخ داد که تا پیش از این معمولا تیزر فیلمهایی از این شبکهها پخش میشد که صدا و سیما رغبتی برای تبلیغ آن نداشت؛ اما با حضور این دو فیلم معلوم شد که شیطنت شبکه ماهوارهای
معلوم الحال خودی و غیرخودی نمیشناسد
و ممکن است دامن همه را بگیرد.
چه باید کرد؟
گرچه پخش تیزر فیلمهای سینمایی به سفارش تهیه کنندگان در شبکه های معاند غیرقانونی است و جرم محسوب میشود، لکن پخش یکطرفه آنها از این شبکه های معلوم الحال تابع قانون خاصی نیست. همین حالا هم خیلی از فیلمهای سینمای ایران در شبکههای مختلف به صورت غیرقانونی پخش میشود
و از آنجایی که ما قوانین بین المللی کپیرایت را رعایت نمیکنیم، پس ادعایی هم در این مورد نمیتوانیم داشته باشیم یا اگر هم داشته باشیم، اصولا دستمان به جایی بند نیست.
پس در این کارزار یا باید به سمت پذیرش قوانین بین المللی برویم و پایبندی خودمان
را به این قانون (که از برنامه و نرم افزار تا فیلم
و … را شامل میشود) نشان دهیم یا اینکه شیطنت یک شبکه معلوم الحال را نادیده بگیریم و از استقبال مردم و رونق سینما لذت
ببریم.
به هر حال باید منتظر بمانیم و عکس العمل دستگاههای مختلف وابسته را برای حل این مشکل ببینیم.