برای ساخت انیمیشن‌های فاخر پول خرج نمی‌شود

بهرام عظیمی استاد انیماتور ایران درگفتگو با کیمیای وطن:

برای ساخت انیمیشن‌های فاخر پول خرج نمی‌شود

زهرا نصیری

بهرام عظیمی، ازجمله هنرمندان نام آشنای ایران در رشته کارگردانی انیمیشن، فیلمنامه‌نویس، طراح کاراکتر و کاریکاتوریست است که فارغ‌التحصیل رشته صنایع دستی از دانشگاه هنر تهران بوده و دارای نشان درجه ۲ هنری وزارت ارشاد و معادل با فوق لیسانس انیمیشن می‌باشد. از جمله معروفترین آثار او انیمیشن‌های تبلیغاتی راهنمایی و رانندگی (سیاساکتی و داوودخطر)، انیمیشن‌های آقای ایمنی (حسن خطرناکه حسن)، انیمیشن‌های بابابرقی، انیمیشن کوتاه «ماسوله» و کارگردانی فیلم بلند انیمیشن تهران ۱۵۰۰ است. عظیمی که در سابقه کاری خود مدیریت خانه انیمیشن شهرداری تهران، مدرس خانه کاریکاتور ایران و دانشکده‌های هنر تهران، همچنین کارشناس و مجری برنامه‌های تخصصی انیمیشن، سینما، کاریکاتور و طنز تلویزیون نیزبوده است درگفتگوی اختصاصی با خبرنگار کیمیای وطن به بررسی وضعیت انیشیمین و مشکلاتی که بر سرراه این صنعت وجو دارد پرداخت.

انیماتوریست باید طنزرا بشناسد

مدرس خانه کاریکاتور ایران، صراحتاً به این مطلب اشاره دارد کسی که انیمیشن کار می‌کند باید طنز سینما، کاریکاتور و فیلم‌های ساخته شده را باید بشناسد. عظیمی اعتقاد دارد: در انیمیشن کار عملی بسیار مهم است، نقاشی کردن، کاریکاتور کشیدن، فیلم دیدن و شناخت و استفاده از رنگ‌ها برای تجربه کار عملی اهمیت دارد. این انیماتورتصریح کرد: اگر کارگردان دست به قلم باشد و بتواند ایده‌هایش را روی کاغذ بیاورد، موفق‌تر است چون در فیلمنامه نویسی مهارت پیدا می‌کند و با عوامل بهتر ارتباط برقرار می‌کند. وی ضمن انتقاد ازرکود حاکم برانیمیشن افزود: متاسفانه استودیوهای انیمیشن بسیار محطاتانه عمل می‌کنند و در یک کلام، برای انیمیشن پول خرج نمی‌شود؛ اما با تمام این اوصاف چرخ تولید انیمیشن هنوز از حرکت باز نایستاده و هنوز هم کارهای زیادی انجام می‌شود و همه آن‌ها هم به دست افراد توان‌مند انجام می‌گیرند؛ امااگر بخواهید از یک انیماتور خوب در کارتان استفاده کنید، باید در نوبت بایستید تا بتوانید از او استفاده کنید چون تقریباً تمامی انیماتورهای خوب ما در ایران دائماً مشغول کار هستند.

توجه به ذائقه مخاطب درانیمیشین مهم است

وی علت موفقیت خود دررشته انیماتوررا توجه به دو اصل اساس دانست و گفت: اعتقاد دارم که نباید هیچ‌گاه کاری را با تأخیر تحویل داد و باید براساس برنامه زمانبدی عمل کرد، ضمن اینکه در تمامی کارها توجه به ذائقه مخاطب را مد نظرقرار داده‌ام و همین عوامل باعث شده است که آثارساخته شده‌ام با موفقیت همراه شود، البته شاید ازنقطه نظر فنی و تکنیکی افراد زیادی جلوتر از من باشند. وی درپاسخ به این پرسش که علت ضعف ساخت در انیماتورهای تولید شده در برخی از آثار چیست گفت: بزرگ‌ترین مشکل ما نبود مدیریت صحیح است. ما عادت داریم افرادی را به عنوان مدیر انتخاب کنیم که هیچ صلاحیتی برای انجام آن کار ندارند. در صنعت انیمیشن ایران، ۸۰ درصد مدیران ما افرادی هستند که اصلاً هیچ شناختی از کار ندارند! آقایان به جای اینکه بگویند به امید روزی که کودکان ایرانی انیمیشن‌های خوب وآموزنده تماشا کنند می‌گویند به امید روزی که کودکان ایرانی فقط انیمیشن ایرانی تماشا کنند. از این جمله بی معنی تر نداریم! اگر از کودکان ما نام ۱۰ شخصیت انیمیشنی را بپرسید قطعاً به شما نام‌هایی نظیر نمو، وال ایی و… را خواهند گفت که تماماً آمریکایی هستند و متاسفانه به دلیل روند طی شده غلط انیمیشن در ایران کودکان ما هیچ زمینه ذهنی از شخصیت‌های انیمیشنی ما ندارند.

به سونامی بزرگ مدیریت نیاز داریم

وی با اشاره به اینکه بعنوان یک انیماتور برخی از استودیوهای انیمیشن سازی بزرگ دنیا را از نزدیک دیده‌ام به این نکته اشاره داشت که بزرگ‌ترین تفاوت این استودیوها با ما در تعصب خاصی است که بر روی کار خود دارند. امکان ندارد انیماتور یک شرکت مانند پیکسار در طول روز کار خود را رها کند، او درست مانند یک روبات کار می‌کند و تا به نتیجه دلخواه نرسد دست از کار نمی‌کشد. اما در اینجا همه چیز برعکس است. طرف هم پول کلان می‌خواهد و هم نمی‌خواهد کار کند؛ اینطوری که نمی‌شود به موفقیت دست یافت. وی به این مسئله هم اشاره داشت برای اینکه شاهد آینده روشن دربخش انیمیشن ایران باشیم نیاز است سونامی بزرگی در بخش مدیریت و فرهنگ غالب رخ دهد تا بتوان کارهای بزرگ و گروهی را راحت‌تر انجام داد.