روزه دار واقعی
در دومین روز از ماه مبارک رمضان هستیم این که ماه رحمت و مغفرت و عبادت و رشد و کمال انسانهای روزه دار است ماهی ارزشمند است که توفیق بهره برداری از برکاتش انسان را به اوج انسانیت می رساند. محرومان از این فریضه درهای رحمت الهی را به روی خود می بندند و خود را از ساخته شدن و رشدی که حقشان است دور می کنند اما روزدار هرچند روزه اش در مراتب عالی نباشد رشد خواهد کرد و از پرتگاههای نفسانی نجات می یابد.امام رضا (علیه السلام) در رابطه با شرائط روزه و روزه دار واقعی فرمایش های ارزشمندی دارند. از آنجمله در فقه الرضا روایت شده که امام رضا علیه السلام فرمود: « و اعلم یرحمک الله ان الصوم حجاب ضربه الله عزوجل علی الالسن و الاسماع و الابصار و سائر الجوارح … حتی یستر به من النار، و قد جعل الله علی کل جارحه حقا للصیام فمن ادی حقها کان صائما و من ترک شیئا منها نقص من فضل صومه بحسب ما ترک منها»
بدان (ای روزه دار) خدای رحمتت کند، که براستی روزه ستر و حجابی است، که خداوند او را بر زبانها و گوشها و چشمها و سائر جوارح زده است … تا آنکه به سبب روزه (آنها) را از آتش بپوشاند (و حفظ کند). و مسلما خداوند برای هر یک از جوارح، حقی برای روزه قرار داده، پس هر کس حق آن عضو (حق چشم، ندیدن حرام، حق زبان، بسته بودن از حرام و …) را ادا کند، روزه دار (واقعی) است و هر کس چیزی از این حقوق را ترک کند به میزانی که ترک کرده از فضل (و اثر) روزه ی خود کاسته است. (فقه الرضا علیه السلام باب المعصوم ص ۲۰۰) در این سخن امام علیه السلام همه جوارح را در روزه داری واقعی موثر معرفی می کنند از چشم و گوش و زبان گرفته تا دست و پا وهمه اعضا و جوارح، که باید مراقب بود با هر حرکت خلاف دستور خدا مرتبه روزه تنزل می یابد و ثمره او پایین می آید.
