مردی شبیه هیچ کس

دامون رشیدزاده

دیروز پرویز پرستویی بازیگر توانای کشورمان ۶۲ ساله شد. او در ۲ تیرماه ۱۳۳۴ خورشیدی در روستای چارلی، شهرستان کبودرآهنگ استان همدان چشم به جهان گشود. پدر پرستویی کشاورز بود اما زمانی که او تنها ۳ سال داشت به تهران مهاجرت کرد. کودکی، نوجوانی و جوانی پرستویی در تهران سپری شد. پرستویی فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۴۸ با اجرای نمایش در مراکز رفاه، کاخ جوانان و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آغاز کرد. در سال ۱۳۵۳ برای بازی در نمایش دکه و یک سال بعد برای بازی در نمایش تسلیم شدگان جایزه کاخ جوانان را گرفت. آشنایی او با بهزاد فراهانی او را به گروه کوچ کشاند تا به دنبال کسب تجربه باشد. اوج کاری وی در سال ۱۳۵۲ در نمایش‌های چشم برابر چشم، شبی در حلبی‌آباد، پتک و خانه روشن بود که در آن به بازی پرداخت. بازی او در نمایش پرطرفدار میلاد در نقش دلال زمین خیلی زود اسم او را در بین طرفداران تئاتر بر سر زبان‌ها انداخت. پرستویی در سال ۱۳۶۲ اولین فعالیت خود را در سینما با دیار عاشقان آغاز کرد و توانست در همین ابتدا مورد تحسین قرار گیرد و موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل جشنواره فیلم فجر شود. پرستویی در سال ۱۳۶۶ در فیلم شکار با خسرو شکیبایی هم بازی شد. بازی او در آدم‌برفی ۱۳۷۳ و لیلی با من است ۱۳۷۴ در نقش‌های متفاوت باعث شهرت بیشتر وی شد و برای ایفای نقش صادق مشکینی فیلم «لیلی با من است» دیپلم افتخار جشنواره فجر را به دست آورد.

حاج کاظم

 پرویز پرستویی خالق بخش از ماندگاری از نقش‌های به یادماندنی سینمای ایران است. اما نقش حاج کاظم در آژانس شیشه‌ای او را تبدیل به یکی از مستعدترین بازیگران سینمایی ایران کرد. این نقش چنان در روح و روان پرستویی نفوذ کرد که همواره بعد از آن در بسیاری از نقش‌هایی که بازی کرد رگه‌هایی از حاج کاظم دیده شد. او برای بازی در این نقش سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم فجر و دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم یوگسلاوی را در سال ۲۰۰۰ به دست آورد.

رضا مارمولک

پس از فیلم آژانس شیشه‌ای و تعدادی نقش تکراری پرستویی مدتی را برای یک نقش خاص صبر کرد و حاصل صبر او شاه نقش دیگری شد به نام رضا مارمولک. در فیلم مارمولک کمال تبریزی پرستویی با بازی کردن نقش یک روحانی قلابی بسیاری از قواعد بازیگری آن زمان را تغییر داد. پس از او بسیاری از بازیگران ایران سعی کردند نقش روحانیون را بازی کنند اما هیچگاه در حد و اندازه‌های پرستویی ظاهر نشدند. این نقش جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره فیلم فجر ۱۳۸۲ و تندیس بهترین بازیگر نقش اول مرد هشتمین جشن خانه سینما ۱۳۸۳ را برای او به ارمغان آورد. پرستویی بار دیگر در فیلم بیست عبدالرضا کاهانی ثابت کرد که تا چه حد می‌تواند متفاوت و درخشان باشد. پرستویی بعد از این فیلم در فیلم امروز رضا میرکریمی هم خوش درخشید و چندین جایزه بین المللی را دریافت کرد. او در سال ۹۴ پس از حدود ۱۰ سال بار دیگر با حاتمی کیا همکاری کرد و در نقش حیدر ذبیحی در فیلم بادیگارد ظاهر شد و توانست جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره فیلم فجر را از آن خود کند. هر چند نقش حیدر ذبیحی تشابه فراوانی با حاج کاظم آزانس داشت اما پرستویی آنقدر نقش‌های خوب در سینما آفریده بود که خیلی جایزه او مورد اعتراض قرار نگرفت. پرستویی در آخرین ماجراجویی خود در بازیگری به سراغ فیلم قاتل اهلی مسعود کیمیایی رفت اما بدشانسی او و دعوای این فیلم باعث شد باری او در این فیلم تحت شعاع حواشی عجیب و غریب این فیلم قرار بگیرد. با این حال حالا که خبر رسیده قرار است این فیلم مجدداً توسط خود کیمیایی تدوین شود این امیدواری وجود دارد که شاهد شاه نقش دیگری از این بازیگر بی نظیر باشیم. از طرف تحریریه روزنامه کیمیای وطن برای پرویز پرستویی سلامتی و عمر با عزت آرزو داریم.

مطالب مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *