وقتی طنازی اصفهانیها، تماشاگر را پای تلویزیون مینشاند
فاطمه زینلیان
با به اتمام رسیدن ماه محرم و صفر و شروع ماه ربیعالاول فرصت مناسبی پیش میآید برای آغاز سریالهای جدید با موضوع طنز و شبکههای مختلف سیما هرکدام بهنوبه خود سریالها و فیلمهای مناسبتی وهرشبه را آماده میکنند
این شبها تلویزیون، آنونس سریالی را پخش میکند که در سری اول خود یکی از پرمخاطبترین و جذابترین سریالهای طنز به شمار میرفت و تماشاگران بسیاری را پای ثابت دیدن این سریال کرده بود.
سریالی طنز با رویکرد اجتماعی، کاری از سروش صحت، نویسنده، بازیگر و البته کارگردان خوشذوق اصفهانی که کاری درخور توجه است و ثمره مدتها نشستن هرروزه در کتابخانه ملی و نگارش این سریال وهم اندیشی با دوستان.
این هنرمند خوشذوق در سریالهای قبلی خود مانند شمعدانی و ساختمان پزشکان نیز مهارت خود در حوزه کارگردانی و نویسندگی در حوزه طنز را اثبات کرده است.
سری اول سریال که در سال ۹۵ از شبکه ۳ سیما پخش شد دربرگیرنده زندگی ۳ جوان تقریباً همسنوسال به نامهای حبیب (هوتن شکیبا) مازیار (امیر کاظمی) و مسعود (امیرحسین رستمی) است که هرکدام بهنوبه خود درگیر مشکلات شخصی و گاه اجتماعی و در چالش با آنها هستند.
مسعود که برای ازدواج و باوجود مشکلات خانوادگی و حتی نداشتن پول و شغل مناسب عمل جراحی زیبایی کرده و اکنون برای انجام مراسم عروسی به کار و محل سکونت نیاز دارد تا بتواند سختگیریهای پدر همسر خود را تا حدی کاهش دهد.
مازیار درگیر بیماری سرطان، اعتیاد و جدایی عاطفی پدر و مادر، بیکاری و تلاش برای مهاجرت است.
و حبیب.. شاید جذابترین شخصیت سریال، فردی از قشر مرفه که به دلیل موقعیت مالی مناسبتر به نظر میرسد مشکلات کمتری دارد اما به دلیل نداشتن توانایی در برقراری ارتباط با دیگران ونشان دادن احساسات واقعیاش تابهحال نتوانسته است ازدواج کند و این امر (ازدواج) به دغدغه هرروزهاش تبدیلشده است.
در این سری از سریال سعی شده بود با نگاهی به مشکلات فراوان جوانان دوباره و شاید چندباره به مسئولین کشور برای حلوفصل مسائل و معضلات آنان تلنگری زد. شوخی با پلیس، طنزهای موقعیت مناسب، بازی روان بازیگران، فیلمنامه خوب و کارگردانی یکدست سروش صحت از نقاط جذاب و البته پررنگ این سریال است. مشکل ازدواج مسئله مهم و دشواری است که برای بسیاری از جوانان امروز کشورمان قابل درک است، اما اینکه چقدر دولت مردان به حل آن پرداختهاند، سوالی است که تلویحاً در این سریال مطرح شده وبا خمیر مایهای از طنز موضوع به چالشی دوباره کشیده میشود.
سریال لیسانسهها شاید به نوعی یادآور طنزهای آپارتمانی هم باشد، طنزهای خوبی مانند دنیای شیرین، همسران و خانه سبز، سریالهای جذاب وپر بیننده دهه هفتاد که با وجود فیلمبرداری در یک لوکیشین ثابت چون اپارتمان تماشاگر با اشتیاق سریال را دنبال میکرد. این دست سریالها که مدتهاست از دید کارگردانها و تهیه کنندگان دور وناپیدا بوده است این بار به نوعی و با کار سروش صحت احیا شده والحق که خوب درخشیده است.
انجام دادن کارهایی با پخش هرشبه، نیازمند یک فیلم نامه خوب وکارگردانی دقیق است، چه بسا اگر خوب نوشته وکار نشود تماشاگر خود را از دست داده وحتی کار نیز با پایانی جمع شده واصطلاحا سرهم بندی شده به انتها برسد. مشکلی که به وضوح در بسیاری از کارهای تا به حال پخش شده دیدهایم.
اما سروش صحت در کارهای قبلی خود، نشان داد که فیلم نامه را تا انتها به طرز درست و دقیق تکمیل ویک پایان منطقی برای آن در نظر گرفته است واین جذابیت را تا به جایی حفظ کرده که تماشاگر را مشتاق دیدن سری دوم سریالهایی مانند پزشکان ساخت، کاری که البته هرگز ساخته نشد هر چند که تا مرحله پیش تولید نیز پیش رفت
نکته قابل تأمل دیگر در باب این کارگردان خوش فکر، استفاده جذاب از موقعیت پلیس در جامعه امروز ماست در همه سریالهای گذشته ما پلیس را در جایگاه امنیت اجتماعی خود
دیدهایم و کمتر شوخی در چنین کارهای با نیروی انتظامی دیده میشود
وجود شوخیهای مناسب با ارگانهای این چنینی میتواند در برقرار کردن ارتباط دوستانه مردم با ان ارگانها (به عنوان مثال نیروی انتظامی) کمک کرده و علاوه بر جذاب کردن هر چه بیشتر سریال بخشی از تابوی های نادرست موجود در جامعه یعنی دور بودن از پلیس را بشکند
کاری که در سریال خوب گسل هم دیده شد وبا شوخی با مقامات سیاسی برای اولین بار، گویا این روند خوب وجذاب شروع شده است. بنابراین این گونه کارها علاوه بر حفظ جذابیتهای بصری برای تماشاگر عام و نواختن زنگ گوشزد برای مدیران در حوزه مشکلات موجود در جامعه، میتواند در دراز مدت فرهنگ سازی های خوبی را هم داشته باشد،
کاری که هم به سلیقه سخت گیرانه مردم خوش قریحه ایرانی خوش بیاید و هم جنبه اموزشی داشته باشد.
انونس های پخششده شبانه از سری جدید نشان میدهد که مجموعه دوم ادامه روند قبلی سریال است البته با حضور بازیگران جدیدی که به گروه پیوستهاند مانند آتنه فقیه نصیری که در سریال شمعدانی هم حضور موفقی را از خود ارائه داده بود و هرچند با بیماری در میانه راه سریال شمعدانی مواجه شد اما این روزها وپس از بازی در سریال شهرزاد به جمع بازیگران لیسانسهها پیوسته است تا وزنه طنز سریال با حضور او رنگ تازهای بگیرد
باید نشست و دید این طنز پربیننده که قرار است از شنبه ۴ آذرماه از شبکه سوم پخش بشود آیا خواهد توانست برخلاف سریالهای رسیده به سری دوم مانند شهرزاد و قلب یخی (که البته در شبکه نمایش خانگی پخش شدند) و با افت شدید فیلمنامه و بازیگری مواجه بودند، موفق بوده و دل تماشاگر خود را هم چنان شاد و خندان نگه دارد؟ وایا میتوان امید داشت که طنازی و شوخطبعی اصفهانیها بار دیگر تماشاچی را پای تلویزیون نگه دارد و تا انتهای این فصل او را علاقهمند نگه دارد؟