کمانچه و چوگان به فهرست آثار میراث جهانی یونسکو اضافه شد
پریسا خاکبازان
در ساعات اولیه ۱۶ آذرماه در دوازدهمین نشست کمیته بین دول یونسکو برای پاسداری از میراث فرهنگی نا ملموس جزیره ججو کره جنوبی کمانچه و چوگان درفهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
معاون رئیس جمهوری و رئیس سازمان میراث فرهنگی در این زمینه اظهارکرد: چوگان بازی سوار بر اسب همراه با روایتگری و موسیقی به نام ایران است ، همچنین پرونده‌ی مهارت ساختن و نواختن کمانچه، مشترک با جمهوری آذربایجان در ۱۶آذرماه با اکثریت آرا مورد تأیید اعضای کمیته میراث جهانی نا ملموس قرار گرفت.
چوگان جهان بینی ایرانی
علی اصغر مونسان با تبریک ثبت این دو اثر به ملت شریف ایران که موفقیت چشمگیری برای جمهوری اسلامی ایران به شمار می‌رود، تعداد آثار ثبت شده ایران در فهرست میراث ناملموس جهانی را ۱۳ عنوان کرد و افزود: “سه اثر از این فهرست، از جمله نوروز، مهارت پخت نان تخت و کمانچه، میراث مشترک چند ملیتی است. معرفی و ثبت این آثار در فهرست میراث جهانی، معرف تاریخ، فرهنگ غنی، گسترده و متنوع ایران در سطح جهانی است”.
به گفته معاون رئیس جمهوری این دو عنصر همچون دیگر عناصر نامملوس ثبت شده در فهرست یاد شده دارای تمامی ارزش‌های مندرج در کنوانسیون ۲۰۰۳ به عنوان شاهکار جهانی شناخته شده و نماینده تنوع فرهنگی بشری است و جمهوری اسلامی ایران همواره تلاش کرده است تا روح صلح طلبانه و بشردوستانه این کنوانسیون را به طرق مختلف متجلی کند.
مونسان چوگان را بخشی از جهان بینی ایرانی دانست که توانسته است تنوعات فرهنگی و هنری در میان اقوام مختلف را در قالب یک بازی آیینی ارائه دهد.
او ارتباط میان انسان، طبیعت، اسب در قالب بازی، نمایش و موسیقی را از توانایی این بازی آیینی برشمرد و اظهار داشت: “این بازی آیینی از دوره ساسانی تا به امروز همیشه مورد حمایت حکومت‌های ایرانی و مردم قرار داشته است. از جمله اهمیت‌های این بازی، تأثیر آن بر هنر، اقتصاد هنر، موسیقی، ادبیات، نقاشی، مینیاتور و روایتگری است.”
کمانچه قدیمی‌ترین ابزار موسیقی درایران
رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کمانچه را نیز یکی از قدیمی‌ترین و گسترده‌ترین ابزار موسیقی در منطقه به ویژه ایران و آذربایجان که در اجرای موسیقی کلاسیک و فولکوریک مورد استفاده قرار می‌گیرد بیان کرد و گفت: “امکانات گسترده و متنوع صوتی کمانچه سبب شده که در بیشتر نقاط شهری و روستایی در ایران در بیشتر مراسم که نیاز به همنوایی با مردم احساس شود از این ساز بهره برده شود.”
مونسان در ادامه با تا کید بر اینکه آنچه قابل توجه است تعداد و اهمیت میراث فرهنگی ایران در شکل ملموس و ناملموس آن است که پیام‌آور صلح و دوستی و اعتدال و امید است افزود: هر یک از آثار ثبت شده علاوه بر جنبه‌های مختلف فرهنگی بیانگر وجهی از فرهنگ انسان دوستانه ایرانیانی است که طول تاریخ آموخته‌اند که با اقوام و ملت‌ها، با سرزمین خود و محیط زیست رفتاری پرستارانه و مبتنی بر مدارا داشته باشند.
