نامگذاری یک کتابخانه به نام زنده یاد امیر قلی امینی ضرورت دارد
![](http://eskimia.ir/wp-content/uploads/2018/05/اصلی-9-780x405.jpg)
فرناز کلباسی
آیین بزرگداشت زنده یاد امیرقلی امینی، نویسنده، روزنامهنگار، سیاستمدار، مترجم و پژوهشگر پیشکسوت اصفهان برگزار شد.
آغازگر این برنامه سخنرانی معاون فرهنگی شهردار و رییس سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان بود.
محمد عیدی گفت: چند سال قبل دکتر رنانی صحبتی درباره توسعه کرده و قید فرموده بودند که توسعه یعنی پرداختن به سرمایههای نمادین شهر. در جامعهای که سرمایههای نمادینش مورد توجه قرار نگیرد، توسعه پایدار محقق نمیشود.
وی با تاکید بر اینکه یکی از مؤلفههای اصلی رسیدن به شهر فرهنگی، شناختن و شناساندن سرمایههای نمادین آن است، اظهار کرد: شهری را جهانشهر میخوانند که بتواند ظرفیتهای بومیاش را جهانی کند. جهانشهر اصفهان دارای ظرفیتهای بومی بسیاری است که هنوز مورد توجه قرار نگرفته و این امکان هست که به آنها بپردازیم که یکی از آن شخصیتها استاد امیرقلی امینی است.
معاون فرهنگی شهردار اصفهان با بیان اینکه استاد امینی در ابعاد مختلفی به فعالیت و افتخارآفرینی پرداخته است، عنوان کرد: یکی از این ابعاد روزنامه نگاری و خبرنگاری بود که امروزه حاصل اهتمام ایشان بهترین مستند تاریخی اصفهان است. دوم عضویت در انجمن شهر که مصدر خدمات فراوانی بود. سوم امور خیریه، چهارم کارآفرینی و پنجم توجه به فرهنگ عامه شهر اصفهان که توجه به هر پنج مؤلفه به معنای توسعه پایدار است.
عیدی ادامه داد: اگر به دنبال فرهنگ و هنر فاخر هستیم، باید بدانیم که بدون توجه به فرهنگ عامه امکان رسیدن به فرهنگ و هنر فاخر وجود ندارد. امروز در اکثر نقاط جهان معتقدند که فرهنگ فاخر وقتی جان میگیرد که شما فرهنگ عامه فاخر داشته باشید و استاد امینی به این مهم اهتمام داشت.
رییس سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان خاطرنشان کرد: به همین دلایل بود که شهرداری اصفهان ضروری و بلکه واجب میدانست که به شخصیت نمادینی مثل استاد امینی بپردازد و او را به جریانی تبدیل کند که هزاران امیرقلی امینی را در شهر پرورش دهد.
در ادامه این مراسم از عبدالحسین جعفری، بهعنوان نویسنده روزنامه «اصفهان» به سردبیری امیر قلی امینی و از همکاران نزدیک او دعوت شد تا به ایراد سخن درباره امینی بپردازد.
جعفری در این باره گفت: امیرقلی امینی بزرگمردی بود که در عین ناتوانی، بزرگی خود را به اثبات رساند. من مراحل ابتدایی کارم را در محضر ایشان بودم و مورد محبت ایشان قرار گرفتم.
این روزنامه نگار پیشکسوت ادامه داد: من ۳۷ سال در روزنامه اطلاعات خدمت کردم و در تمام این سالها شیفته مسلک استاد امینی بودم. ایشان به معنای واقعی کلمه با شجاعت روزنامه نگاری میکرد و در عین برخورداری از شرایط جسمانی نامطلوب، دست رد به سینه این ناتوانی میزد.
وی افزود: شنیدم که خیابانی به نام امیرقلی امینی زده شده است، اما لازم است که یک کتابخانه هم به نام ایشان نامگذاری شود.
پخش فیلم مستندی از امیرقلی که در آن از وضعیت بیماری خود و نحوه شروع فعالیتهایش میگفت، بخش بعدی این مراسم بود.
امیرقلی امینی در این مستند درباره دوران کودکیاش گفت و اینکه از سن ۱۲ سالگی دچار بیماری مفصلی و با یک بدن ناسالم در سن ۲۱ سالگی متکفل زندگی خود و خانوادهاش شده است. او به این فکر می افتد که با تکمیل تحصیلات خود بتواند درآمدی را برای خانواده کسب کند. امیرقلی امینی پس از ۲۸ مرداد، بهدلیل حمایت از دکتر مصدق و نهضت ملی شدن نفت، از فعالیتهای سیاسی و حتی فعالیتهای عامالمنفعه به ناگزیر کناره میگیرد، اما به فعالیتهای فرهنگیِ خود ادامه میدهد. وی همچنین در فاصله سالهای ۱۳۱۲ تا ۱۳۲۸ در چند دوره به عضویت انجمن شهر اصفهان برگزیده میشود که در برخی از این دورهها، ریاست انجمن را نیز برعهده داشته است. او در ۱۳۵۷ با زندگی وداع میکند.
کشاورزی مؤلفه دیگر در زندگی امینی بوده است. اگرچه او بیشتر به عنوان یک روزنامه نگار شناخته شده، اما به کشاورزی در املاک و زمینهای پدری و مادریاش نیز میپرداخت.
پس از پخش این مستند، از منیژه امینی، دختر این روزنامه نگار فقید دعوت شد تا به ایراد سخن درباره پدرش بپردازد.
وی در سخنانش از استاد رضا ابوعطا، مینیاتوریست بزرگ ایرانی و مدیر هنرستان هنرهای زیبا اصفهان، دکتر باستانی پاریزی، دکتر سیف اله وحیدنیا و دکتر ساسان سپنتا و تمام کسانی که در راه زنده نگهداشتن نام و یاد پدرش کوششی کردهاند، تشکر کرد.
منیژه امینی در پایان خاطرنشان کرد: برگزاری این مراسم این امید را در دل ما زنده کرد که چراغ خانه ابدی امینی به دست توانای افرادی فرهیخته و اندیشهای نو، پرفروغتر از همیشه برای شهر و مردم آن روشن خواهد شد.
در ادامه این مراسم فضلاله صلواتی به ایراد سخن درباره امیرقلی امینی پرداخت و افزود: وقتی کسی که بر روی صندلی چرخدار مینشیند، میتواند این همه زمین کشاورزی را آباد و مزارع و قلمستانها را مدیریت کند. برای کسانی که از زیر کار درمی روند و بهانه میآوردند، چنین افرادی الگو نیستند؟
صلواتی گفت: دبستان امیر قلی امینی، بهترین دبستان زمان خود معرفی میشد و روزنامه و تفکر سیاسی و آزادگی او نیز جزء بهترینها بود.
وی ادامه داد: من در سال ۴۵ به مدت یک ماه دستگیر شدم. زندان وضع خیلی بد و کثیفی داشت. من با سند آزاد شدم و مقالهای را با عنوان «از زندان شهربانی چه خبر؟» نوشتم و به آقای امینی دادم. ایشان بعد از مدتی مرا خواست و فرمود من سرهنگ دژبخش، رییس شهربانی را «احضار کردهام» و این مقاله را به او دادهام. او بدنش لرزیده و قول داده است که اگر تا یک هفته دیگر وضع زندان خوب نشد این مقاله را چاپ کنید. استاد امینی نظر مرا خواست و من هم به ملاقات زندانیها رفتم. آنها گفتند در زندان تحول ایجاد شده و اوضاع خیلی بهتر شده است. البته تعداد زندانیها آن زمان خیلی کم بود. من هم نزد آقای امینی رفتم و گفتم اوضاع زندان خوب شده است و نیازی به چاپ این مطلب نیست. استاد امینی این قدرت را داشت که در برابر شهربانی بایستد و حرفش را بزند.
در انتهای مراسم نیز از نشان ملی روزنامهنگاری امیر قلی امینی رونمایی شد. این نشان طلایی قرار است ۱۷ مردادماه، به مناسبت روز خبرنگار در مراسمی به خبرنگاران برتر اهدا شود.
گفتنی است، کورش محمدی، اصغر برشان و امیراحمد زندآور، از اعضای شورای اسلامی شهر اصفهان و علیرضا صلواتی، معاون حمل و نقل و ترافیک شهردار اصفهان از مهمانان حاضر در این مراسم بودند.