ترویج اباحه‌گری : نقشه جدید دشمن برای مقابله با حجاب
یادداشت نوشته : جهانگیر کریمی
تحقیقات و بررسی‌های صورت‌گرفته نشان می‌دهد که امروزه دشمن با ترویج اباحه‌گری در جامعه اسلامی ما به دنبال عملی کردن نقشه جدید خود برای مقابله با حجاب و عفاف است.
مقدمه
آنچه در سالیان اخیر دو حوزه احکام و اخلاق را خاصه در میان جوانان مورد هدف قرار داده و به آن‌ها آسیب جدی رسانده، آفت اباحه‌گری است.
اباحه‌گری، به نوعی جهان‌بینی اشاره دارد که در پی مردود شمردن و انکار هرگونه اصول اخلاقی و موازین شرعی است و بر اساس آن، سهل‌انگاری در هر کاری مجاز شمرده می‌شود. علل و عوامل بسیاری را در بی‌اعتقادی یا بی‌اعتنایی به دین و ارزش‌های اخلاقی مؤثر دانسته و برشمرده‌اند.
مفهوم‌شناسی اباحه‌گری
اباحه در لغت به معنای حلال دانستن، جایز شمردن نداشتن اعتقاد به وجود تکلیف و رواداشتن ارتکاب محرمات است. اباحی‌گری، یعنی اینکه شخص
به رغم برخورداری از ایمان و خداباوری در حوزه عمل به لوازم دینداری، پای‌بندی از خود نشان نمی‌دهد. اباحه‌گری در جامع‌ترین تعریف، به معنای افزایش دامنه مباحات برای رفتارها و کاهش دایره واجبات محرّمات، مکروهات و مستحبات است.
بنابراین بر اساس تعاریف پیش‌گفته، اباحه‌گری را می‌توان از دو بعد ارزیابی کرد:
اعتقاد: در این بعد، شخص بر این باور است که انجام همه یا بخشی از محرمات الهی جایز است.
عمل: در این بعد، ممکن است شخص واقعا معتقد به انجام وظایف دینی و ترک محرمات باشد، اما در مقام عمل، به دلایلی دچار لاقیدی و لاابالیگری است.
بنابراین اباحی‌گری به دو صورت انجام محرمات و ترک واجبات گاه مختص زنان، گاه ویژه مردان و گاه به صورت مشترک میان هر دو جنس، به شرح ذیل قابل ذکر است:
* عدم اهتمام به اقامه نمازهای واجب، بی‌اعتنایی به روزه‌های ماه مبارک رمضان، عدم اعتقاد به پرداخت خمس و زکات و … .
* مصرف مشروبات الکلی و استعمال مواد مخدر در مهمانی‌های خانوادگی.
* استفاده از گردن‌بند، ساعت و انگشتر طلا توسط پسران و مردان.
* گوش دادن نسل جوان به انواع موسیقی‌های زننده.
* اختلاط زن و مرد و دختر و پسر در مجالس عروسی.
* رعایت نکردن عفاف و حجاب در معاشرت‌های خانوادگی از سوی دختران و زنان و همچنین هنگام حضور در اجتماع.
* رعایت نکردن شئونات شرعی و اخلاقی در روابط زن
و مرد و دختر و پسر نامحرم.
تأثیر اباحه‌گری بر جامعه
این پدیده در حوزه فردی موجب می‌شود تا آدمی وظایفی را که در برابر خود و خداوند دارد، ادا نکند و حرام را مباح شمارد و راه بی‌قیدی در پیش گیرد. زیان‌های اباحی‌گری در حوزه اجتماعینمودی بیشتر دارد و شخص، با مباح شمردن نبایدهای اجتماعی دست به هر کاری که پسند دل است، می‌زند و هنجارهای زندگی جمعی را نادیده می‌گیرد.
طرفداران اباحی‌گری معتقدند که اباحه، همانا منع نکردن عقلی و شرعی از فعل یا ترک فعل است. در این مشرب فکری، اباحه به همه منهیات راه می‌یابد و تنها تعیین‌کننده منهیات و مکروهات و اصول اخلاقی و ارزش‌های نه شرع مقدس، بلکه عقل عملی و شرایط اجتماعی است و شرع مقدس در این میان سهمی ندارد. اباحه‌گران قلمرو این اندیشه را به حوزه‌های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و حتی اقتصادی می‌گسترانند و حدود الهی را کنار می‌گذارند و همه چیز را در دایره مباحات می‌گنجانند و در پی بیشترین حد آزادی برای انسان هستند.
اباحه‌گری در حوزه حجاب و عفاف، نقشه جدید تحقیقات و بررسی‌های صورت‌گرفته نشان می‌دهد که امروزه دشمن با ترویج اباحه‌گری در جامعه اسلامی ما به دنبال عملی کردن نقشه جدید خود برای مقابله با حجاب و عفاف است. مسلما در سایه بدحجابی خانواده از هم پاشیده می‌شود و امنیت اجتماع به هم می‌خورد. بی‌قیدی، بی‌بندوباری و انحطاط فکری و اعتقادی در جامعه شیوع پیدا می‌کند و کم‌کم باعث می‌شود که یک ملت تحت سلطه فرهنگی غرب درآید. لازم است در این باره مراکز علمی و دینی هوشیار و نسبت به شیوع پدیده اباحه‌گری در جامعه حساس باشند. باید به شبهات دینی و اعتقادی جوانان پاسخ گفت و هر چه زودتر جلوی این حربه دشمن برای به انحطاط کشیدن جوانان این مرزو بوم را گرفت. ترویج بدحجابی از جمله برنامه‌های جدی دشمن در مقابله با انقلاب اسلامی است؛ لذا باید در برابر این هجمه جدی و برنامه‌ریزی شده، با برنامه و هماهنگ دست به عملیات زد. برای ترویج حجاب و رفع مشکل بدحجابی و بی‌حجابی باید از همه ابزارهای موجود، اعم از قانونی، انتظامی، آموزشی و فرهنگی بهره گرفت. نگاه تک‌بعدی و غالبا پلیسی در این زمینه نتیجه‌ای جز شکست نخواهد داشت. برای رسیدن به افق مطلوب انقلاب اسلامی در موضوع حجاب، باید همه ابزارها و ظرفیت‌ها را به کار گرفت و با برنامه‌ای منظم، علمی و هماهنگ به دنبال تحقق فضای مناسب حجاب و پوشش در جامعه بود. حرکت‌های تکی و انفرادی، رفتارهای تک‌بعدی و بی‌توجهی به دیگر ابعاد مختلف این پدیده اجتماعی، نتیجه‌ای جز آنچه امروز در خیابان‌ها دیده می‌شود، نخواهد داشت.
