جرقه قیام
سرمقاله به قلم مدیرمسول
یکی از روزهای مهم در تاریخ انقلاب اسلامی، نوزدهم دیماه سالروز قیان مردم ولایتمدار قم است دو روز قبل از این حرکتی که جرقه انقلاب اسلامی زده شد یعنی در روز هفدهم دی ماه سال ۵۶، مقالهای با عنوان «استعمار سرخ و سیاه»، با امضای احمد رشیدی مطلق در روزنامه اطلاعات درج گردید. هفدهم دی مصادف با حرکت اسلام زدایی رضا شاه یعنی کشف حجاب است نویسنده این مقاله، که در سالروز کشف حجاب به چاپ رسید، به حضرت امام خمینی (ره) اهانت کرده بود. با این که برای اولین بار نبود که عوامل نظام به حضرت امام (ره) اهانت میکردند و این بار حتی اهانت به طور صریح صورت نگرفته بود، امّا جرقهای در شهر مقدس قم زده شد که به قیامی خونین و تاریخ ساز مبدل گردید. این مقاله احساسات و عواطف مردم را نسبت به رهبر و مقتدایشان که در تبعید به سر میبرد برانگیخت و خشم و انزجار عمومی از نظام را به همراه داشت.
اولین حرکت اعتراض آمیزدربرابرانتشارمقاله موهن در روزنامه اطلاعات،توسط روحانیت ومردم قم،فردای انتشار آن یعنی روز هیجدهم دی ماه شکل گرفت.
آری، شهر مقدس قم در تاریخ انقلاب همواره به عنوان پایگاه اصلی و سازمان دهنده قیام و مبارزه علیه نظام ستم شاهی به شمار میرفته است. وجود حوزه علمیه و روحانیت متمرکز دراین شهرنیزدراین مهم تاثیر بسزایی داشته است. آغاز مبارزه و شکلگیری آن و نیز رهبری مردم توسط حضرت امام خمینی (ره) در همین شهر صورت پذیرفت. پس از قیام خونین ۱۵ خرداد ۴۲ نام قم به عنوان مرکز اصلی و هدایت کننده مبارزات بر سر زبانها افتاد و پس از چهارده سال، قیام ۱۹ دی ۵۶ که آن را «جرقه انقلاب» نیز نامیدهاند بار دیگر موجب قیامی همگانی و مبارزاتی گسترده شد.
مقام معظم رهبری درباره جایگاه شهر قم در پیروزی انقلاب اسلامی میفرماید: «برای ساختن یک بنا، اول باید پایههای محکم آن را کار گذاشت. هر چه بنا بزرگتر و سنگینتر و ماندگارتر باشد، پایههای آن محکمتر و قویتر و شکستناپذیرتر خواهد بود. اگر ما مبارزه ملت ایران را که به طور عمومی و تعیین کننده، از سال پنجاه و شش آغاز شد به یک بنای رفیع و مستحکم تشبیه کنیم، پایههای قوی و شکستناپذیر و ماندگارِ این بنای مستحکم، در قم نشانده و کار گذاشته شد. قم یک ذخیره الهی برای اسلام بود.»
ویژگی خاص قیام نوزده دی شرکت و همکاری همه اقشارمردم بود. این قیام نیز همچون همیشه با رهبری روحانیت شکل گرفت، اما اگر حمایت و پیوستن مردم به روحانیت نبود، به پیروزی نمیرسید. پس از این که علما دروس حوزه را تعطیل کردند، اقشار مختلف مردم نیز به آنان پیوستند. بازاریان با تعطیل کردن بازار قم، نقش عمدهای در اعتراض به اقدامات نظام داشتند. مردم نیز پیرو جوان وارد صحنه مبارزه شدند و در حمایت از امام خمینی(ره) و روحانیت با علما و طلاب همراهی کردند که رژیم ظالم ستمشاهی این حرکت و قیام مردم را به خاک و خون کشید.
قیام ۱۹ دی با مظلومیت شهدا و حرکت روحانیت و مردم به بار نشست و حرکت ساز شد. پیام حضرت امام (ره) روح تازهای در کالبد مجروح ملت دمید و انقلابْ آهنگ و شتاب تازهای به خود گرفت. مبارزه علیه رژیم طاغوت شکل همه جانبهای پیدا کرد و خون تازهای در رگ نهضت جوشیدن گرفت. به دنبال قیام ۱۹ دی، نهضت به شهرهای دیگر کشیده شد و حماسه چهلمها شکل گرفت. تبریز، یزد، جهرم، تهران، مشهد و شهرهای دیگر کشور شاهد قیامهایی خونین در گرامی داشت شهدا بودند. ابتدا تبریز در چهلم شهدای قم به خاک و خون کشیده شد و پس از آن شهرهای دیگر به همین ترتیب شاهد حماسههایی جاوید بودند. حماسه چهلمها نهضت را به ثمر رساند و با بازگشت امام خمینی (ره) به کشور به پیروزی انقلاب اسلامی انجامید. ۱۹ دی نقطه عطفی در نهضت اسلامی مردم به رهبری امام خمینی(ره) بود که مشعل انقلاب را شعله ور ساخت و پیروزی علیه حکومت طاغوت را به ارمغان آورد.
امانتایج این قیام :
– افشای سازش شاه و کارتر و تو خالی بودن شعار فضای باز سیاسی شاه.
– اثبات وحشت شاه از حرکت مذهبی – سیاسی به رهبری روحانیت و امام خمینی (قدس سره)
– قرار گرفتن نهضت در مسیر صحیح مبارزه
– مشخص شد آمریکا و شاه پایگاهی در بین مردم ندارند.
– شکست متحجرین و مروجان جدایی دین از سیاست
–
– افشای چهره کریه ضد مردمی رژیم شاه
– تعمیق و مردمی شدن نهضت
– افشای ماهیت گروههای غربگرا
– با قیام ۱۹ دیماه مردم قم، آهنگ حرکت انقلاب به صورت «استراتژی چهلم ها» ی پشت سر هم، با صورت و محتوای کاملاً اسلامی شتاب فزاینده و گسترده تری به خود گرفت و رهبری امام (قدس سره) به عنوان نقش اصلی مبارزه با رژیم شاه ظاهر شد.
