سرمقاله : مجلس و انتخابات استانی
نمایندگان مجلس شورای اسلامی در تاریخ ۰۲/۰۲/۱۳۹۴ طرح استانی شدن انتخابات را با ۱۴۹ رای موافق و ۶۹ رای مخالف و ۹ رای ممتنع از مجموع ۲۳۳ نماینده حاضر به تصویب رساندند و نیز مصوب کردند جهت بررسی و اصلاح و رفع مشکلات موجود طرح به کمیسیون شوراها ارجاع گردد.
صرف نظر از پیشنهاد کنندگان طرح و آینده آن به نظر می رسد این طرح که تا به حال چندین بار در مجلس مطرح و به سرانجام نرسیده است دارای مشکلات و ظرایفی است که باعث عدم موفقیت آن گردیده و احتمالا خواهد گردید.
طرح مذکور محاسن و معایبی دارد که هر کدام به جای خود قابل بحث و بررسی و تحلیل هستند. از جمله محاسنی که می توان برای آن برشمرد اینکه نمایندگان را از پرداختن به مسایل جزیی دور نموده و باعث می شود نمایندگان ناگزیر به پیگیری حتی مشکلات شخصی موکلان نباشند و بیشتر اوقات خود را بتوانند صرف وظیفه قانونگذاری و نظارت بر اجرا نمایند و به منظور سرعت بخشیدن و نیز تعمیق طرح ها و لوایح فرصت مطالعه و بررسی و اظهار نظر بیشتری را حاصل نمایند و احتمالا سطح کارآمدی مجلس ارتقا یابد و نیز در دوران تبلیغات نیاز به دادن وعده های محلی نباشد.
اما معایب آن نیز کم نیست زیرا قطعا گستردگی دایره ماموریت وکالت باعث می شود نماینده ای که باید پل ارتباطی میان نظام و مردم باشد این رابطه به شدت کاهش و یا قطع گردد و از طرفی فرصت ارتباط و تبادل نظر و پیگیری امور مردم از طریق مسئولین شهرستانی و بخش ها گرفته شود و به نوعی حقوق مردم مناطق محروم و روستاهای دوردست تضییع گردد و نمایندگان در مقابل نیازهای فوری مردم و نیز نیازهای معمول هم پاسخگو نباشند و هر کسی بار را به دیگری بسپارد و نتیجه عدم یا کاهش موفقیت در ماموریت گردد.
همچنین با توجه به اینکه یکی از اصولی ترین معیارها در انتخابات، انتخاب آگاهانه و همراه با شناخت است کار بر مردم سنگین و امکان شناخت مثلا ۲۰ کاندیدای اصلح و برتر از بین ۲۰۰ یا ۳۰۰ نفر و بیشتر میسر نخواهد شد و در نتیجه احتمال کاهش مشارکت را نیز بیشتر خواهد کرد زیرا انتخابات شهرستانی رقایت نیروهای نخبه هر شهرستان را در بر می گیرد که معمولا برای مردم شناخته شده اند و انگیزه حضور و انتخاب مردم را افزون خواهد کرد. عیب دیگر اینکه هزینه تبلیغات هم به صورت ملی و برای دولت افزایش می یابد و هم برای کاندیداهایی که باید خود را به مردم یک استان و نه یک شهرستان محدود عرضه کنند مضاعف و چندین برابر خواهد شد و این امر حضور ارباب قدرت و ثروت را گسترش می دهد و کسانی می توانند در این عرصه وسیع خود را به مردم نشان دهند که یا وابسته به قدرت باشند یا پشتیبان ثروتمندی را به همراه داشته باشند و نتیجه اینکه مجلس از وابستگان به قدرت و ثروت شکل خواهد گرفت و نیز شهرستان های کم جمعیت موفقیتی نخواهند داشت و شهرهای بزرگ و پرجمعیت توفیق بیشتری در به کرسی نشاندن افراد خواهند داشت و نخبگان شهرستان به حاشیه خواهند رفت.
مشکل دیگر عدم امکان نظارت کاندیداها بر عملکرد عوامل شعب است و این حق قانونی کاندیداها از آنان سلب خواهد شد چرا که اعزام افراد به شعبی که استانی و چند ده برابر شعب شهرستانی است کاری بس مشکل و طاقت فرسا و غیرممکن خواهد بود.
در اعلام نتیجه انتخابات نیز ممکن است به خصوص غرض ورزان به دلیل عدم امکان اعلام نتیجه در مدت زمان کوتاه بتوانند تشکیک کنند و افکار عمومی را دچار نگرانی نمایند که این موضوعی کم اهمیت نیست و باید مورد توجه قرار گیرد.
