شاخصه‌های استکبارستیزی در اندیشه حضرت امام(ره)
در شماره قبل گفته شد یکی از اصول مبارزاتی حضرت امام(ره) استکبارستیزی است و چند جمله از فرمایشات ایشان نیز به عنوان نمونه مطرح شد. در ادامه به ۳ مورد از شاخصه‌های استکبارستیزی حضرت امام(ره) اشاره می‌کنیم. امروز و پس از برجام، چهره استکباری آمریکا از هر زمان دیگر نمایان‌تر شده و خوی استکباری او را همه تایید می‌کنند و اذعان دارند که به علت خوی استکباری که دارد، به هیچ وجه قابل اعتماد نیست؛ کما اینکه علی‌رغم تعهداتش قدمی در راستای پیشرفت کار و برداشته شدن اندکی از ظلم‌هایی که چندین دهه بر ملت ایران رفته است برنداشته است. امام(ره) در طول مبارزه و به خصوص بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و شکل‌گیری نظام اسلامی که نظام استکبار جهانی به طور تمام‌قد در برابر آن قرار گرفت و آن را بزرگ‌ترین تهدید قلمداد کرد
به تبیین ابعاد و شاخصه‌های استکبارستیزی پرداختند که مهم‌ترین آن عبارتند از۱- ظلم‌ستیزی، امری خدایی و الهی است:
از مولفه‌های مهم مبانی اندیشه حضرت امام(ره) که در طول مبارزات و پس از پیروزی و استقرار جمهوری اسلامی برآن تاکید داشتند این است که مسئله مبارزه با استکبار، مسئله ماهیت الهی مبارزه و قیام برای خداست.
ایشان در ابتدای پیامی که خطاب به همه مسلمانان و علما و روحانیون نوشته‌اند با اشاره به آیه «قل انّما اعظم بواحده ان تقومو اللهِ» آورده‌اند: «خداى تعالى در این کلام شریف، از سرمنزل تاریک طبیعت تا منتهاى سیر انسانیت را بیان کرده و بهترین موعظههایى است که خداى عالم از میانه تمام مواعظ انتخاب فرموده و این یک کلمه را پیشنهاد بشر فرموده. این کلمه تنها راه اصلاح دو جهان است…. خودخواهى و ترک قیام براى خدا ما را به این روزگار سیاه رسانده و همه جهانیان را بر ما چیره کرده و کشورهاى اسلامى را زیر نفوذ دیگران درآورده.» (صحیفه امام، ج۱، ص: ۲۱و۲۲)
این عبارات، اولین گام‌های حضرت امام(ره) در آغاز حرکت بزرگ استکبارستیزی ایشان است که مبتنی بر آموزه‌های قرآنی «قیام الله» شکل گرفته است. حضرت امام(ره) بارها در طول مبارزه با یادآوری این نکته که «مبارزهاى که الآن بین کفر و اسلام است، این منازعه بین ما و آمریکا نیست، بین اسلام است و کفر» (صحیفه امام
ج۱۱، ص: ۱۰۵)، تلاش کرد تا ماهیت اسلامی و الهی استکبارستیزی را به ملت ایران گوشزد کند تا بر اثر غفلت، سطح مبارزه تا کسب منافع مادی و غیرالهی تنزیل نیابد.
۲- سازش‌ناپذیری با استکبار: حضرتشان امکان هرگونه تلاش برای نزدیکی و سازش و مصالحه با استکبار را نفی و آن را نافی عزت مسلمین می‌دانند. حضرت امام(ره) مبتنی بر آیات و روایات متعددی که در نفی پذیرش ولایت کفار و مستکبران آمده آن‌هایی را که به دنبال مذاکره و کنار آمدن با دشمنان خدا هستند به عنوان خائن معرفی می‌کند.
ایشان با صراحت در نفی هر گونه سازش با استکبار جهانی فریاد برمی‌آورد: «کسى تصور نکند که ما راه سازش با جهانخواران را نمىدانیم؛ ولى هیهات که خادمان اسلام به ملت خود خیانت کنند!… اگر بندبند استخوان‌هایمان را جدا سازند
اگر سرمان را بالاى دار برند، اگر زنده‌زنده در شعلههاى آتشمان بسوزانند، اگر زن و فرزندان و هستىمان را در جلوى دیدگانمان به اسارت و غارت برند، هر گز امان‌نامه کفر و شرک را امضا
نمىکنیم.»
(صحیفه امام، ج۲۱، ص: ۹۸)
لذا در سخنی دیگر می‌فرمایند: «سلامت و صلح جهان بسته به انقراض مستکبرین است و تا این سلطه‌طلبان بىفرهنگ در زمین هستند
مستضعفین به ارث خود که خداى تعالى به آن‌ها عنایت فرموده است، نمىرسند.» (صحیفه امام ج۱۲، ص: ۱۴۴)
و اعلام می‌کنند: «ما اگر قدرت داشته باشیم تمام مستکبرین را از بین خواهیم برد.»(صحیفه امام ج۶، ص: ۴۹۹)
۳- تداوم مبارزه: امام(ره) به عنوان یک پیشوای بزرگ الهی، مبارزه با کفر و شرک و نفاق را – که جبهه متحد نظام استکباری دنیا
را به وجود می‌آورند – فصلی و مقطعی و محدود و محصور به عصر و زمان خاصی نمی‌دانست که در این صورت هیچ تضمین و پشتوانه‌ای برای تامین صلح جهانی و گسترش آرامش و امنیت و آزادی و عدالت و همزیستی مسالمت‌آمیز بین ملل دنیا وجود نخواهد داشت و جهان هر لحظه آبستن حوادثی خواهد بود که توسط سران نظام‌های سیاسی و حکومتی استکبار و مطابق با خواست
و اراده و صلاحدید و مطامع و منافع ضدانسانی آن‌ها به وقوع خواهد
پیوست.
حضرت امام خمینی در تعیین این خط‌مشی اساسی و زیربنایی با قاطعیت و صراحت و صلابت اعلام می‌کردند: «تا شرک و کفر هست، مبارزه هست و تا مبارزه هست ما هستیم.»(صحیفه امام، ج۲۱، ص: ۸۸)
