شفافیت، آری یا نه؟
سرمقاله به قلم مدیر مسئول
در مقام سخن و شعار همه کسانی که کار سیاسی، مدیریتی، اقتصادی و اجتماعی می کنند از شفافیت دم می زنند، همه کار و رفتارشان را شفاف می دانند و دیگران را توصیه به شفافیت می کنند اما واقعیت اینست که برخی از شفافیت می ترسند و نگران می شوند برخی نه اینکه از شفافیت در مورد خودشان سرباز می زنند حاضر به شفاف سازی دیگر فضاها هم نیستند شاید اگر باب شفافیت باز شد نوبت به او هم برسد و خیلی چیزها افشا و روشن شود والا مخالفت با شفاف سازی که پشتوانه امنیت کشور است مفهومی ندارد! اموری که متعلق به مردم است و در دستان افرادی قرار دارد باید شفاف باشد و بر اساس قوانین روشن اداره شود و از دادن کارنامه و اطلاعات آن به مردم نباید هراس داشت چون مردم فهیم هستند و اجرا و اقدام درست و صحیح را قدر می دانند و از شفافیت به آرامش می رسند از طرفی دشمن هم نمیتواند بدلیل عدم شفافیت دروغ چردازی و شایعه پراکنی کند. در خبرها آمد که نمایندگاه محترم مجلس شورای اسلامی در جلسه چهار شنبه ۲۲دیماه با انتشار جزئیات وام مدیران بانکها در پایگاه اطلاع رسانی همان بانک مخالفت کردند.مصوبه رد شده بدینصورت بود: «طبق تبصره ۲ ماده ۳۵ این لایحه، کارکنان ومدیران و اعضاء هیأت مدیره ومدیرعامل بانکها ومؤسسات مالی واعتباری و صندوق‌های وابسته به دستگاههای موضوع ماده(۵) قانون مدیریت خدمات کشوری می‌توانند در طول دوران خدمت صرفاً درحدی که سایر کارکنان دولت از تسهیلات ازدواج، مسکن و تعمیر مسکن استفاده می‌کنند و نیز از تسهیلات ضروری برخوردار شوند. پرداخت هرگونه وام به مدیران و اعضاء هیأت مدیره و مدیرعامل و رؤسای مناطق و مسؤولان اعتبارات و رؤسای شعب موضوع این تبصره باید در پایگاه اطلاع رسانی همان بانک منتشر شود.بانک مرکزی بر اجرای مفاد این تبصره نظارت می‌کند. همچنین سازمان بازرسی کل کشور موظف است گزارش نحوه اجرای این تبصره را به مجلس شورای اسلامی ارائه کند.»
این مخالفت به هر دلیل باشد با روح شفاف سازی امور سازگاری ندارد و چه بسا در آینده نیز باید شاهد مسائلی همچون حقوق های نا متعارف و نجومی بود.با توجه به این مخالفت توجه نمایندگان محترم را به نکاتی از فرمایشات مقام معظم رهبری جلب می نمائیم: شفافیت معنایش این است که مسئول در جمهوری اسلامی عملکرد خودش را به طور واضح در اختیار مردم قرار بدهد؛ این معنای شفافیت است، باید هم بکنند. ۱۳۸۸/۰۹/۲۶در این فرمایش به صراحت فرموده اند مسئولان باید عملکردشان را در اختیار مردم بگذارند.آیا تبصره مذکور غیر از این را میخواهد و آیا در مسائل مالی و اقتصادی بدلیل نبود شفافیت، کم فساد داشته ایم؟ در جمله ای دیگر فرمودند: مقررات را بایستی شفاف کرد که جای توجیه و تبدیل و تعبیر و تأویل نباشد. راههای تقلب بسته بشود، جلوی کسانی که اهل سوءاستفاده از ظواهر قوانین هستند، گرفته شود. ۱۳۸۵/۱۱/۳۰گذشته حکایت از این دارد که تسهیلات بدون سود شامل حال عده معدودی آنهم نه یکبار بلکه چندین بار شده آیا برخی کارکنان بعضی نهاد و دستگاهها از برخی دیگر سرآمدند که باید از این تسهیلات استفاده کنند و اعظم کارکنان سایر نهادها محروم باشند و مردم عادی هم که بکلی نباید به چنین وام هایی دست پیدا کنند! این شفافیتی که رهبری می فرمایند برای پیشگیری از مسائلی از این جمله اند. عدم شفافیت باعث مفاسدی می شود که جامعه را جریحه دار می کند و نگرانی عمومی بوجود می آورد تعیین تکلیف امور و شفاف سازی سلامت را در جامعه نهادینه می کند و امید مردم را به آینده ای روشن مضاعف می نماید تجدید نطر نمایندگان در این تصمیم و اقدام جدی و قاطع در جهت شفاف سازی امور انتظار همه مردم است و نیاز امروز.اگر کارها و رفتارها و اختیارات شفاف سازی شود مفاسدی چون، اختلاس • اخاذی • رشوه • بازار سیاه • فرار مالیاتی • تبانی • احتکار • خویشاوندسالاری • کاغذبازی • زمین‌خواری • رانت‌خواری • تقلب • پول‌شویی و … از جامعه و ارکان مختلف کشور رخت بر می بندد و در بازگشت سرمایه اجتماعی نقش مهمی خواهد داشت.چراکه لازمه بازگشت سرمایه اجتماعی ایجاد شفافیت مالی در کشور است و شفافیت ها نیاز مند قوانین کارآمد و محکم و بازدارنده خواهد بود.در صورتی‌که اگردر بدنه ادارات و نهادها، حتی دستگاههای نظارتی شفافیت مالی وجود نداشته باشد مفاسدی رخ دهد که به طور قطع باعث نگرانی جامعه و از دست دادن سرمایه اجتماعی خواهد شد.بالطبع اگر شفافیت مالی در کشور وجود داشته باشد امکان ندارد که عده‌ای یک شبه میلیاردر شوند و عده‌ای به نان روز خود محتاج باشند. اگر سیستم شفاف باشد امکان رانت خواری و سایر مفاسد وجود نخواهد داشت.بلاخره باید به شفافیت گفت، آری یا نه؟
