عبادت فاطمه(س)

یادداشت:محمد حاجیان

یکی از ویژگی های منحصر به فرد حضرت فاطمه سلام الله علیها عبادت ایشان است امام حسن مجتبى علیه السلام فرمود: در دنیا کسى عابدتر از مادرم فاطمه(س) نبود؛ آن قدر به عبادت مى ایستاد تا پاهایش ورم مى کرد.

پیامبر(ص) درباره حضرت فاطمه(س)می فرمود:ایمان به خدا در اعماق دل و باطن روح زهراء چنان نفوذ کرده که برای عبادت خدا خودش را از همه چیز فارغ می سازد. فاطمه دخترم بهترین زن عالم است. پاره تن من و نور چشم من و میوه دل من و روح و روان من است. حوریه ای است به صورت انسان. آنگاه که در محراب عبادت می ایستد نورش برای ملائک آسمان درخشندگی دارد و خداوند به ملائکه خطاب می کند: بنده مرا ببینید! چطور در مقابل من به نماز ایستاده و اعضای بدنش را خوف می لرزد و غرق عبادت است! ای ملائکه گواه باشید که پیروان فاطمه را از عذاب دوزخ در امان قرار دادم.

در حدیث دیگری به سلمان می فرماید: ای سلمان! خدای تعالی چنان دل و جان و تمام اعضاء و جوارح دخترم فاطمه را به ایمان پر کرده که یک سره برای عبادت و فرمانبرداری حق تعالی خود را از همه چیز فارغ ساخته است.

حضرت فاطمه(س)  براى عبادت و راز و نیاز با خدا جایگاه مخصوصى داشت، لباسى مخصوص، سجاده ‏اى مخصوص و آداب و سبکى مخصوص. خانه‏ اش را معبد ساخت، و درآن چنان به عبادت مى ‏پرداخت که فرشتگان خدا به نظاره مى‏ ایستادند. خضوع داشت و درآن چنان تواضع جسمى که گویى ایمان درمغز و استخوان او نفوذ کرده بود. و خشوع داشت بگونه اى که گویى ترس از خدا در رگها و خون او جارى شده و او را به چنان حال مى‏ کشاند.

مهم این است که خود خواستار چنین خشوع و خضوع و مصداق خطاب خدا درارتباط با موسى (ع) که فرمود: یا بن عمران: هب لى من قلبک الخشوع و من بدنک الخضوع و من عینیک الدموع فى ظلم اللیل، وادعنى فانک تجدنى قریباً مجیباً.

علامه طباطبائى (ره) فرماید: خشوع اثر خاصى است که به افراد مقهور دست مى‏ دهد که دربرابر سلطانى قاهر قرار گرفته به طورى که همه توجه وى و همه واهمه‏ اش معطوف او گشته و ازهر جاى دیگر قطع مى‏ شود.  و فاطمه (س) این چنین بود .

او در قیام به عبادت تنها به خدا مى ‏اندیشید و هیچ خاطره و خیالى جزعشق و پرستش معبود در درون او پدید نمى ‏آمد. به تعبیر پیامبر (ص) دلش خالى براى عبادت بود (و تفرغ لها) فقط او بود و خدایش. اما اینکه زندگى چگونه است و چه باید کرد اندیشه‏ اش ازآن فارغ بود.

فاطمه (س) نمازى عاشقانه داشت و در آن تنها دل به محبوب مى ‏سپرد بر آستانه خدا بر پرستش مى‏ ایستاد و چنان حالى مى ‏یافت که از همه چیز جز او مى‏ گسست و حسرت فرشتگان را در عبادت بر مى ‏انگیخت. در آن حال شگفتگى و روشنى خاصى از او درخشیدن مى‏ گرفت (هى زهره زهراء فى لیله بلداء)رهبر معظم انقلاب اسلامی فرمودند:

«حسن بصرى» که یکى از عبّاد و زهّاد معروف دنیاى اسلام است، درباره فاطمه زهرا سلام اللَّه علیها مىگوید: به قدرى دختر پیغمبر عبادت کرد و در محراب عبادت ایستاد که «تورمت قدماها». پاهاى آن بزرگوار از ایستادن در محراب عبادت، ورم کرد! امام حسن مجتبى علیهالصّلاهوالسّلام مىگوید: شبى – شب جمعه‌اى – مادرم به عبادت ایستاد و تا صبح عبادت کرد. «حتى انفجرت عمود الصبح». تا وقتى که طلوعِ فجر شد. مادر من از سر شب تا صبح مشغول عبادت بود و دعا و تضرّع کرد. امام حسن، علیه‌الصّلاهوالسّلام، مى‌گوید – طبق روایت – شنیدم که دائم مؤمنین و مؤمنات را دعا کرد؛ مردم را دعا کرد؛ براى مسائل عمومى دنیاى اسلام دعا کرد. صبح که شد گفتم: «یا اُمّاه!»؛ «مادرم!» «لم لا تدعین لنفسک کما تدعین لغیرک؛» «یک دعا براى خودت نکردى! یک شب تا صبح دعا، همه براى دیگران!؟» در جواب فرمود: «یا بنىّ، الجّار ثم الدّار؛» «اوّل دیگران بعد خود ما!» این، آن روحیه والاست.امروز ما باید از این روحیه والا الگو بگیریم و در عبادت خالصانه و با عشق همت گماریم و در دعاهای دیگران را بر خود اولی بدانیم و در مورد دیگران احساس مسئولیت داشته باشیم.