عباس، آموزگار عشق

چهارمین روز از ماه شعبان، مصادف با سالروز ولادت آموزگار عشق عباس ابن علی علیه السلام است. این روز بزرگ را به محضر همه عشاق امامت و ولایت تبریک می‌گوییم. حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام ، آموزگار بزرگ عشق و وفا، امیر ادب، الگوی بی‌بدیل شجاعت و مردانگی، رهروی راه رهبر، مجموعه حسن و گلدسته‌ای در گلستان جان‌افزای دین است. رفتار و کردار و اخلاق و عشق و وفای او به امام عصرش، آنچنان دل‌ها را به تسخیر درآورده است که با گذشت بیش از چهارده قرن هنوز همه جانبازان آگاه و با بصیرت جهان از شریعه معرفت او، آب زلال وفا می‌نوشند و درس ادب می‌آموزند و با یاد و نام او و الگوپذیری از مجموعه محسناتش، امان‌نامه‌های یزیدی را پاره می‌کنند و از کاخ‌های زرّین و سفره‌های رنگین و دنیا و ما فیهای آن چشم می‌پوشند.
امروز بیش از هر زمان دیگر، دنیای بشریت و به‌ویژه عالم اسلام و تشیع در همه زمینه‌های وجودی، به شناخت قمر بنی‌هاشم نیاز دارند. نیاز به شناخت وجود کامل آن حضرت، ویژه جانبازان و انسان‌های جغرافیای خاص و دوره خاصی از زمان نیست؛ بلکه نیاز همه دلدادگان کوی دوست و آزادمردان جهان است. عباس علیه السلام، بصیرتی نافذ و ایمانی استوار داشت. او در رکاب برادرش، امام حسین علیه السلام جهاد کرد و به افتخار شهادت دست یافت. عباس علیه السلام بزرگ مردی است که از دیروزش برای فردایش توشه گرفت و در راه برادر که امامش بود و نه فقط برادرش، جانبازی کرد.
واما دو نکته از ولایت درباره جانبازان عزیزی که رهرو عباس بن علی(ع) هستند:
جانباز در کلام امام خمینی(ره)
میزان در انسان، معنویت است. کوشش کنید که خودتان را با محتوا کنید. معنویت ایجاد کنید و از این هیچ باکی نداشته باشید که انسان دست ندارد، پا ندارد، چشم ندارد. در روایت آمده است که بعضی از انبیا بودند که چشم نداشتند و پا هم نداشتند. سعادت به داشتن دست و پا نیست و به داشتن مال نیست. سعادت امری است که مربوط به روح است. مربوط به قلب انسان است. شما بچه‌های عزیز من که روحتان سالم، قلبتان پاک است و ان شاءاللّه بر مبنای ایمان و تواصی به برّ و حق رشد می‌کنید شما سعادتمندید و من از خدای تبارک و تعالی سعادت همگی را می‌خواهم.
جانبازان در کلام امام(ره)
حضرت امام خمینی(ره)، جانبازان را مایه افتخار و سربلندی ملت ایران دانسته است. ایشان ارادت قلبی خویش را به این قشر فداکار و ایثارگر، این‌گونه ابراز می‌دارد: «سلام بر عزیزان ما که در راه عزّت اسلام و عظمت کشور اسلامی ‌به پاخاستند و در راه دفاع از میهن، معلول و مجروح شدید و برای خودتان، مایه افتخار و برای ملت بزرگتان، هم مایه تأسف و هم سربلندی شدید. درود بر شما جانبازان و مصدومان که اعضا و سلامت خود را در راه اعتلای قرآن کریم از دست داده اید. ملت شریف و اسلام بزرگ هیچ‌گاه شما عزیزان را از یاد نمی‌برد. درود بر خواهران و برادران مصدوم و معلول که شجاعانه در راه حق و پیروزی، قیام و فداکاری کردند و ملت را در جهان سرافراز کردند. این جانب، تقدیر و تشکر و دعای خالصانه‌ام را به شما عزیزان اهدا می‌کنم و از خداوند متعال سلامت و سعادت و بهبودی شما فرزندان اسلام را
خواهانم.»