فاطمه اطهر(س) عطیه خداوند
سرّ اَزل و حیات سرمد زهراست
آیینه حق نمای احمد زهراست
چون شد سخن از (ام ابیها) گفتم
زهراست محمد و محمد زهراست
فاطمه اطهر(س) بانوی بانوان دو جهان، عطای خداوند سبحان، کفو و یگانه همتای امیرمؤمنان(ع)، و یکی از علل آفرینش عالم امکان است.
فاطمه اطهر(س) میوه بهشت است و درختی مبارک که آبشخور ریشه اش، دلهای شیفته مؤمنانی است که از کوثر وجود او سیراب شده اند. فاطمه(س) عطیه ای الهی و وجودی دست نایافتنی است که درک ژرفای اقیانوس کوثر او، در توان ما نیست. در ساحل بیکران وجود او، جز دستی نمی توان تر کرد و جز جرعه ای نشاید که نوشید. کرانه دریای وجود او به کرانه های هستی ختم می شود. امّا مگر هستی را کرانه ای هست.
معنویت قدسی آن بانوی بی همتا در قرآن کریم، جلوه ای ویژه یافته، جمال معنوی
و اوج طهارت و عصمتش، در آیه تطهیر درخشش انسان کامل را متجلّی ساخت، آیه مباهله شاهدی بر شکوهمندی و قدر و جلالتش گردید.
و سوره هل أتی جلوه ای از مروّت و ایثار آن بزرگوار را همراه با عارفانه ترین زمزمه هستی علی حُبِّه، تجسّمی زیبا بخشید.
این جویبارهای فضیلت به هم پیوند خورد و در سوره کوثر مجموعه ای دل انگیز از زیبایی ها و اصالتها را رقم زد و آن را به عنوان، هدیه و عطیه ای الهی تقدیم رسول خاتم الانبیاء، محمد مصطفی(ص)، کرد؛ زیرا، فاطمه (س) یکی از مظاهر فیض مداوم و جریان پربرکت حرکت محمدی است که استمرار آن را با ذریه خویش تضمین کرد.
و امروز نور حضرت فاطمه سلام الله علیها عالم را روشنی بخشیده واسلام به نورش دلهای بشریت را روشن ودر پرتو آن بیداری اسلامی وحرکت های عدالت طلبی شکل گرفته و اذهان و جانها آماده پذیرش فرزندش مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه می شود.
