فوتبال زیر باران تهمت
فوتبال زیر باران تهمت
هامون رشیدیان
فوتبال هیچگاه بی حاشیه نبوده و نیست. حواشی جزئی از فوتبال است البته جزئی که گاهی شیرین و گاهی هم تلخ گزنده است. تهمت زدن و شایعه پراکنی از همان بخش‌های تلخ حواشی فوتبال است که اتفاقاً این روزها بازارش در فوتبال ما حسابی گرم است. کافی است یک تیم به هر دلیلی نتواند پیروز میدان شود تا در کسری از ثانیه انواع اقسام تهمت‌ها و شایعات نسیب بازیکنان حریف و خودی شود. البته این تهمت‌ها به همین جا هم ختم نمی‌شود، مربیان، کادر فنی، داوران و حتی گزارشگران تلویزیونی هم در کنار بازیکنان همواره در صف اول تهمت‌ها قرار داشته‌اند. اینکه اصلاً چرا فضای فوتبال ما تا این حد مسموم است را باید در پرونده‌های این سال‌ها جست. پرونده‌های عجیب و غریب در فوتبال ما کم نبوده از ماجرای تبریز و آن اتفاقات غیر قابل باور بگیرید تا وضعیت فاجعه بار مسابقات در لیگ‌های دسته یک و دسته دو. در تمام این سال‌ها هم علیرغم وجود شواهد غیر قابل انکار به جز چند مورد جزئی و محرومیت کوتاه مدت چند نفر هیچ اتفاق خاصی در فوتبال ما رخ نداده که مردم را به این باور برساند که فساد در فوتبال قابل پیگیری است.
فضای مسموم فوتبال
وجود چنین فضای مسمومی هم بهترین فضا برای رشد تهمت‌های بی اساس و رواج شایعات هدفمند است و شایعاتی که قصدش تنها تخریب وجهه افراد و تیم رقیب است. فوتبالی که در آن هیچ‌کس به هیچ‌کس اعتماد ندارد و بازیکن و مربی‌اش بدون ذره‌ای احساس مسئولیت در پایان هر بازی برای توجیه باخت خود حرف از دست‌های پشت‌پرده و اشتباهات عمدی و … می‌زنند، جایی برای اشتباه فنی بازیکن و داور نمی‌گذارد. در فوتبالی که در آن هوادار مجازی‌اش فرصت این را یافته که در مقیاس وسیع هر چه به ذهنش می‌رسد را منتشر کند و بدون ذره‌ای احساس مسئولیت، برای آرام کردن خود از موفقیت حریفان، بدبینانه‌ترین سناریوهای ممکن را برای هر اتفاق فوتبالی بنویسد، بازی کردن و تهمت نشنیدن سخت است. متاسفانه مدیریت فوتبال ما در سال‌های اخیر کارنامه درخشانی در مبارزه با فساد نداشته است. فساد در فوتبال ما ریشه دار است و به این راحتی‌ها هم از بین نمی‌رود. اما با وجود همه این موارد هیچ دلیل منطقی برای این حجم از شایعات و تهمت‌ها وجود ندارد.
در آرزوی فوتبال پاک
اگر قرار باشد فوتبال را تنها دست‌های پشت پرده بدانیم و هر نتیجه و اتفاق آن را حاصل تبانی بدانیم دیگر دیدن این ورزش چه ارزشی دارد؟ آیا بهتر نیست همه افرادی که اعتقاد به فسادهای اینچنینی دارند قبل از همه قید این ورزش را بزنند و در جای دیگری خود را سرگرم کنند؟
فوتبال ما اگرچه نقاط تاریکی دارد اما اینگونه هم نیست که اشتباه بچگانه یک بازیکن جوان که همه رویاهایش دیده شدن شدن است را حاصل تبانی بدانیم اصلاً مگر قیمتی هم برای رویاهای یک بازیکن جوان وجود دارد. داورها اگرچه حقوق مناسبی دریافت نمی‌کنند اما شرافت چیزی نیست که در ویترین هر داوری برای فروش گذاشته شده باشد. کاهش همه ابرهای مسموم بدبینی از فوتبال ما به کناری می‌رفت تا حداقل برای یک مسابقه هم که شده از فوتبال بدون تهمت لذت می‌بردیم.
