نیمکت خالی، ضعف بزرگ قرمزها
هامون رشیدیان
تیم فوتبال پرسپولیس اگرچه در هفته اول لیگ برتر در یک بازی خارج از خانه پیروز شد، اما این تیم همچنان از داشتن بازیکنان تأثیرگذار بر روی نیمکت خود محروم است و اگر تا نیمفصل هرکدام از بازیکنان اصلیاش را از دست بدهد، معلوم نیست چه سرنوشتی در انتظار این تیم خواهد بود.
تیم فوتبال پرسپولیس در هفته اول رقابتهای لیگ برتر مقابل پدیده مشهد به یک برتری خفیف دست یافت و با تکگل علی علیپور که از روی نقطه پنالتی به ثمر رسید، اولین سه امتیاز فصل را دشت کرد.
سرخپوشان در این بازی البته چندان نمایش فوقالعادهای از خود به جا نگذاشتند و به جز چند صحنه محدود، حمله خاصی روی دروازه میزبان ترتیب ندادند. در سمت مقابل پدیده چند بار به شکل خطرناکی صاحب موقعیت گلزنی شد و دروازه بوژیدار رادوشویچ را تهدید کرد. دلیل این شروع نسبتا متوسط تیم مدافع عنوان قهرمانی، میتواند بحث شروع لیگ و ناآمادهبودن بیشتر تیمها باشد.
این مسئله عمومی است و سالهای قبل هم تا حدودی تیم برانکو آن را تجربه کرده است؛ اما آنچه باعث نگرانی درباره پرسپولیس است، به همان مشکل اصلی این تیم در ماههای اخیر برمیگردد.
محرومیت نقلوانتقالاتی
محرومیت نقل و انتقالاتی گریبان پرسپولیسیها را در دو پنجره اخیر گرفته و باعث شده است آنها قادر به جذب هیچ بازیکنی نباشند. از سوی دیگر در کمتر از یک سال اخیر مهدی طارمی، صادق محرمی، فرشاد احمدزاده، محسن مسلمان و وحید امیری از پرسپولیس رفتهاند
و طبعا به دلیل محرومیت هیچ جایگزینی برای هیچ کدام از این نفرات به تیم اضافه نشده
است. تنها اتفاق مثبت برای سرخپوشان، اضافهشدن امید عالیشاه بود که با اتمام خدمت سربازی به تیم برگشت.
حضور حسین ماهینی در سمت راست خط دفاع به جای محرمی، بشار رسن در پست هافبک راست به جای احمدزاده، عالیشاه در سمت چپ خط میانی به جای امیری و سیامک نعمتی به عنوان زوج علیپور و جایگزین مهدی طارمی، تغییراتی بوده که برانکو با مهرههای موجود در تیمش انجام داده است؛ اما پس از انجام این تغییرات دیگر دست سرمربی مانند گذشته باز نیست. نگاهی کوتاه به نیمکت پرسپولیس در بازی مقابل پدیده این ادعا را تأیید میکند.
ذخیرهها
برانکو در بین نفرات ذخیره گادوین منشا را برای خط حمله دارد که مدتهاست از دوران خوب خود فاصله گرفته و به جز ۳ بازی آسیایی در فصل گذشته هرگز برای پرسپولیس نقش یک مهاجم شش دانگ را بازی نکرده است.
بازیکنانی مثل علوانزاده، همتی، حسینی و کریمی هرچند جوان و آیندهدار هستند، ولی در حال حاضر چندان مورد اعتماد ایوانکوویچ برای رقمزدن تغییرات بزرگ و مهم نیستند.
برانکو در مقاطع حساسی که تیمش نیاز به تغییر شکل داشته، نشان داده است حاضر نیست به هر قیمتی تعویض کند و تنها در صورتی که بازیکن مدنظر خود را روی نیمکت داشته باشد، این کار را انجام خواهد داد. تنها کسی که میتوان او را نیمکتنشین مورد اعتماد پروفسور قلمداد کرد، شایان مصلح است؛ مدافع خوشاستیل و جوانی که از سپیدرود رشت وارد پرسپولیس شد و تاکنون در چند پست به کار گرفته شده است.
نیمفصل
با این وضعیت میتوان گفت پرسپولیس تا پایان نیمفصل اول و اضافهشدن شیری، ترابی، شریفی و رفیعی بر روی نیمکت ذخیرههای خود به جز یک دروازهبان خوب، فقط منشا و مصلح را خواهد داشت.
نداشتن مهره ذخیره تأثیرگذار و کارآمد، در دیدارهای بزرگ، زمان گرهخوردن بازیها و البته فشردگی تورنمنتهای مختلف خود را به عنوان یک مشکل مهم نشان میدهد و باید دید پرسپولیس میتواند از حدود ۵ ماه سختی که در پیش دارد به سلامت عبور کند یا خیر.