پسر مؤدب دستکش‌ها را آویخت
دامون رشیدزاده
وحید طالب لو سال‌ها یکی از بهترین دروازبان های فوتبال ایران بود اما او در کنار بهترین بودن همواره یکی از مؤدب‌ترین و بااخلاق‌ترین بازیکنان فوتبال ایران بوده و هست. روز گذشته طالب لو در ۳۶ سالگی برای همیشه از دنیای فوتبال خداحافظی کرد و این خاحافظی بهانه‌ای شد تا در گزارش امروز نگاهی داشته باشیم به سابقه این دروازبان محبوب و متواضع.
وحید طالب لو فعالیت دروازبانی را از تیم‌های رده پایه پرسپولیس آغاز کرد اما خیلی زود در رده جوانان راهی تیم استقلال شد تا رویاهای بزرگش را در این تیم که همواره دروازبانان بزرگی را در طول تاریخش داشته است به حقیقت تبدیل کند.
درخشش در جوانان و امیدهای استقلال باعث شد تا کادر فنی بزرگسالان چه مرحوم پورحیدی چه رولند کخ آلمانی راه را برای حضور او در تیم بزرگسالان در اوایل دهه ۸۰ هموار کنند گرچه این اتفاق چندان با حضور دروازه بان های سرشناسی همچون هادی طباطبایی و پرویز برومند برای وحید خوب پیش نرفت و او تنها عنوان گلر سوم را یدک کشید.
این روند حتی با ورود مربی جوانی همچون امیر قلعه نویی در لیگ سوم حرفه‌ای در سال ۸۲ نیز ادامه داشت تا طالب لو در سایه گلرهایی همچون برومند و مسعود قاسمی قرار بگیرد تا این که در روزهای پایانی همان فصل و با افت فاحشی که گلرهای اول و دوم داشتند سرانجام امیرقلعه نویی به دروازه بان جوان خود اطمینان کرد تا در یکی از سنگین‌ترین در عین حال حساس‌ترین بازی‌ها مقابل سپاهان در ورزشگاه نقش جهان طالب لو اولین بازی رسمی خود را برای استقلال انجام بدهد تا کلین شیت آن روز زندگی فوتبالی او را تحت الشعاع قرار داده و کارنامه‌ای پرافتخار برای او رقم بزند.
درخشش در نقش جهان مقابل سپاهان رفته رفته او را به پدیده جدید استقلال و فوتبال ایران در پست دروازه بانی تبدیل کرد چون وحید از آن پس به عنوان انتخاب اول قلعه نویی همواره در ترکیب اصلی به میدان رفت و در نهایت اولین قهرمانی را دو سال بعد با استقلال رؤیایی لیگ پنجم در ورزشگاه ازادی جشن گرفت. البته او در لیگ چهارم در رقابت با دروازه بان خارجی همچون توپالوویچ هم کم نیاورد و بیشتر مواقع مرد شماره یک استقلال بود گرچه چالش بزرگ او در لیگ پنجم در رقابت با دروازه بانی همچون مهدی رحمتی به عنوان رقیب اصلی رقم خورد که او را تبدیل به بهترین گلر ایران کرد.
بدون شک در آن سال‌ها در کنار هنرنمایی که طالب لو درون دروازه استقلال ارائه می‌داد ماجرای پنالتی گیر بودن او بیشتر از هر چیزی سرو صدا به پا کرد چون باعث شد تا وحید را با دروازه بان افسانه‌ای فوتبال ایران یعنی احمدرضا عابدزاده مقایسه کنند چون وحید با همین پنالتی گرفتن‌ها بود که هم در قهرمانی‌های لیگ برتر هم در قهرمانی‌های حذفی که با استقلال به دست آورد نقش کلیدی خود را به رخ کشید. وحید طالب لو اما در رده ملی هیچ گاه به حقی که داشت و تصور می‌شد نرسید چون همواره به عنوان گلر ذخیره در فهرست مربیان قرار می‌گرفت. با این حال او بیش از ۱۸۰ بازی برای استقلال به عنوان مرد شماره یک به میدان رفت و ۹ بازی ملی هم در کارنامه خود به ثبت رساند ضمن این که در تمام ادوار لیگ با پیراهن تیم‌هایی همچون شاهین بوشهر، راه آهن و فولاد خوزستان نیز ۵۵ بار نامش را به ثبت رساند تا یکی از نام‌های به یادماندنی فوتبال ایران لقب بگیرد.
اما مهمترین خصوصیت طالب لو که او را از بسیاری از بازیکنان فوتبال ایران متمایز می‌کرد اخلاق و منش پهلوانی او بود. طالب لو در تمام دوران فوتبالش حتی یکبار هم به حریفان یا تماشاچیان رقیب بی احترامی نکرد و هم در داخل و هم خارج از زمین بسیاری خاکی و مهربان بود. به همین دلیل هم او همواره فارغ از رنگ‌های فوتبالی در بین تماشاچیان محبوب و مورد احترام بود.
از طرف گروه ورزش روزنامه کیمیای وطن برای وحید طالب لو آرزوی سلامتی و موفقیت داریم.
