قهرمانی استقلال در جام پرحاشیه

دامون رشیدزاده

اگر تا پیش از این از جام حذفی به عنوان جام شگفتی‌ها نام برده می‌شد اکنون باید جام حذفی به عنوان جام پر حاشیه نام ببریم. جام حذفی به عنوان دومین جام مهم فوتبال ایران از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. قهرمان جام حذفی این فرصت را دارد که با کسب این جام مستقیماً راهی رقابت‌های آسیایی شود به همین دلیل هم تیم‌هایی که در جدول لیگ شانسی برای قهرمانی و یا قرار گرفتن در رتبه‌های بالایی جدول ندارند سعی می‌کنند در جام حذفی با تمام قوا به میدان بروند و با انجام چند دیدار خود را به رقابت‌های مهم آسیایی برسانند. البته فارغ راه یابی به آسیا جام حذفی برای تیم‌های گمنام و بازیکنان ناشناخته محل خوبی برای خودنمایی است تا بتوانند برای خودشان نامی دست و پا کنند. با این حال در سال‌های اخیر همواره جام حذفی با حاشیه‌های فراوانی روبرو بوده است. انصراف تیم‌ها از حضور جام حذفی به بهانه‌های مختلف، نا مشخص بودن جدول مسابقات، برگزاری در فینال در خرمشهر و … تنها بخشی از مشکلات جام حذفی در سال‌های اخیر بوده است.

با این حال جام حذفی امسال با تمام مشکلات به فینال خود رسید و دو تیم استقلال تهران و خونه به خونه بابل برگزار کننده دیدار نهایی در خرمشهر بودند. البته انصراف و بازگشت دوباره تیم خونه به خونه حتی برگزاری فینال را هم تحت تأثیر قرار داده بود اما در نهایت این دیدار پرحاشیه به هر شکل ممکن برگزار شد اما این پایان ماجرا نبود.

نیمه اول

دیدار این دو تیم از ساعت ۱۹ و ۱۵ دقیقه امروز پنجشنبه در ورزشگاه ۱۵ هزار نفری اروندان خرمشهر با حضور ۱۳ هزار استقلالی و با قضاوت «حسین زرگر» برگزار شد.

آبی پوشان پایتخت که با ۱۱ بار حضور در فینال جام حذفی و نمایش قابل قبول در لیگ برتر فوتبال و لیگ قهرمانان آسیا که از خود ارئه دادند، با بازی هجومی در همان دقیقه نخست می‌توانستند به گل برسند که شوت سر ضرب «خسرو حیدری» هافبک استقلال را «میکائیل امین» گلر تیم بابلی مهار کرد.

شاگردان «وینفرد شفر» سرمربی استقلال در بیشتر دقایق نیمه نخست در نیمه زمین حریف توپ و میدان را در اختیار داشتند ولی حملات جدی بر روی تیم حیف ایجاد نکردند تا همراه با ارائه بازی متوسط تیم بابلی بازی جذابی از دو تیم شاهد نباشیم. اما سرانجام در دقیقه ۳۵ استقلال‌ها از روی پاس دقیق «خسرو حیدری» و بغل پای حرفه‌ای «مامه تیام» به گل برتری رسیدند. البته تیام که در ادامه بازی از ناحیه مچ پا احساس درد می‌کرد، جای خود را به علی قربانی داد تا برتری یک بر صفر استقلال پایان بخش نیمه نخست باشد.

نیمه دوم

در نیمه دوم به رغم اینکه «دراگان اسکوچیچ» سرمربی تیم خونه به خونه تعدادی از بازیکنان خود را در این دیدار در اختیار نداشت، بازی هجومی را در دستور تیمش قرار داد تا در دقیقه ۶۳ ضربه سر «رضا آقا بابایی» هافبک هجومی تیم خونه به خونه در محوطه ۶ قدم استقلال را «مهدی رحمتی» گلر آبی پوشان در آستانه ورود به دروازه با دست چپ دفع کند.

در دقیقه ۷۵ یکی از هواداران تیم استقلال وارد زمین بازی شد و رحمتی را در آغوش کشید که او با حضور نیروی انتظامی به بیرون هدایت شد.

پنج دقیقه بعد «سرو جپاروف»، هافبک ازبکستانی استقلال می‌توانست دروازه تیم خونه به خونه را برای دومین بار باز کند که ضربه او با اختلاف کمی به بیرون رفت.

تلاش‌های اندک نماینده فوتبال مازندران در اواخر این دیدار برای جبران گل خورده نیز ثمری نداشت تا آبی پوشان تهرانی برای هفتمین بار فاتح جام حذفی فوتبال باشگاه‌های کشور شوند.

حواشی عجیب

با وجود انتقاد کارشناسان از آماده نبودن زیر ساخت‌ها در خرمشهر آنهم برای برگزاری دیدار فینال جام حذفی اما با اصرار رئیس فدراسیون این مسابقه امسال هم در خرمشهر برگزار شد. اما پایان مسابقه آغاز حواشی عجیبی بود که نمونه‌اش در هیچ کجا دیده نمی‌شود. بعد از قهرمانی آبی‌ها و بالا بردن جام انبوهی از تماشاگران به زمین هجوم آوردند و عملاً فضا به صورت کامل از کنترل مسئولان خارج شد. تراژدی ماجرا اینجا بود که جام و تعدادی از مدال‌های بازیکنان توسط افراد سودجو دزدیده شد که البته جام در خارج از ورزشگاه و توسط هواداران آبی‌ها پیدا شد اما مدال‌ها و حتی دوربین عکاسان ورزشی در شلوغی‌ها به سرقت رفت. دعوا بر سر لباس بازیکنان هم به حدی بود که ممکن بود هر لحظه حادثه تلخی رخ دهد و همه این‌ها در شرایطی بود که استقلال قهرمان شده بود و معلوم نبود اگر استقلال بازنده این دیدار می‌شد چه حادثه‌ای رقم می‌خورد.

حال سؤال بزرگ همه کارشناسان این است که در این شرایط و زمانی که خرمشهر از زیر ساخت‌های مناسب برای برگزاری دیداری به این اهمیت برخوردار نیست چه اصراری برای برگزاری این دیدار در این شهر ارزشمند وجود دارد و آیا بهتر نیست به جای هزینه برگزاری فینال جام حذفی بخشی از درآمدهای جام حذفی صرف آباد سازی خرمشهر شود؟