مدیریت نوآوری و اقتصاد مقاومتی

دکترعلیرضا حاجیان، استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

مقام معظم رهبری در سالهای اخیر بارها وبارها در سخرانی های خود بر لزوم توجه به اقتصاد مقاومتی وتحقق عملی آن در جامعه تاکید هوشمندانه ای فرموده اند. بر اساس رهنمودهای ایشان نیاز امروز جامعه وصنعت کشور ما اتکا به نیروهاو پتانسیلهای بالای داخلی ورشد وبالندگی درون محور است. یکی از موتورهای شتاب دهنده به این بالندگی درون زا ، توجه عمیق وکاربردی به مقوله نوآوری ومهتر از آن مدیریت نوآوری است.

در دنیای سراسر تحول امروزه همراه با تغییر و تحولات بسیار زیاد فناورانه که هر روزه بر زندگی انسان ها تاثیر می گذارد سازمان ها و کشور ها بدون تطبیق با محیط بیرونی و حرکت در راستای ایجاد ومدیریت ایده های نو و تجاری سازی آنها نمی توانند به حیات خود ادامه دهند. بنابراین لازمه حضور مداوم سازمان ها در بازار جهانی امروز توسعه و به کارگیری ایده های جدید و ایجاد بستری برای تولید دانش و به کارگیری عملی آن در بازار می باشد. در واقع نوآوری به عنوان پاسخی است که سازمان ها در برابر تحولات و دگرگونی بازار ارائه می کنند تا در عرصه رقابت با دیگر شرکت ها ضامن بقا و رشد گردد. در زمانی که همه چیز در حال تغییر و تحول است و رقبا همیشه به دنبال افزایش سهم بازار خود از طریق کسب مزیت رقابتی هستند توجه به ابعاد نوآوری که یکی از راه کارهای افزایش مزیت رقابتی در محیط پویای تجارت است. در این عصر برای بقا و پیشرفت باید جریان نوآوری در سازمان را تداوم بخشید تا از رکود و نابودی ممانعت شود. شرط بقا در دنیای متلاطم کسب و کار توجه به تحولات محیطی نوآوری و درک ابعاد گوناگون ایجاد نوآوری در کسب و کار است. نوآوری را می توان تغییری بدیع دانست که بر اساس اندیشه های جدید و بدون سابقه ایجاد شده است. بنابراین نوآوری نوعی تغییر است اما هر تغییری نوآوری نیست. نوآوری زمانی رخ می دھد که ایده به صورت محصول، فر آیند، خدمت و… توسعه و یا تغییر یابد. پیتر دراکر نوآوری را ھمانند ھر فعالیت عینی درکنار نبوغ و استعداد، نیازمند دانش، توجه و سختکوشی ھمه دست اندرکاران می داند. او معتقد است آنچه در میان کارآفرینان مشترک یافتم نه گونه خاصی از شخصیت بلکه تعهد سیستماتیک به نوآوری بوده است. بیشتر نوآوران به ویژه پیروزمندان آنھا، از راه جستجوی آگاھانه و ھدفمند فرصتھای کمیاب به نتیجه رسیده اند. ھالت اصطلاح نوآوری را در یک مفهوم وسیع به عنوان فرایندی برای استفاده از دانش یا اطلاعات مربوط به منظور ایجاد یا معرفی چیزھای تازه و مفید به کار برد. نوآوری  پرورش انسان‌هایی می باشد که بتوانند با مغزی خلاق با مشکلات روبرو شده و به حل آنها بپردازند. سرمایه های فکری هر سازمانی در صورت مدیریت مناسب نوآوری ها می تواند به مرحله شکوفایی وبالندگی رسیده و علاوه بر افزایش بهره وری سازمانی باعث افزایش کیفیت بروندادها نه تنها در حوزه دانش وپژوهش بلکه در سایر وجوه نظیر آموزشی وفرهنگی خواهد شد.

منابع وماخذ:

دکتر محمد احمدپور داریانی،۱۳۸۹،کارآفرینی- تعاریف- الگوها،ص ۵۷-۶۶،شرکت پردیس

علی نیلی آرام،۱۳۹۰،خلاقیت و نوآوری در سازمان ،مجله تدبیر شماره ۸۵،ص ۲۵-۳۰