جانبازان، عمارهای انقلاب
حضرت ابوالفضل علیه السلام در روز چهارم شعبان ۲۶ ه.ق دیده به جهان گشود و سالگرد میلاد آن حضرت را روز جانباز نامگذاری کردند. عباس علیه السلام، بزرگجانباز تاریخ انسانیت است که صحنه کربلا را تجلیگاه ایثار و جانبازی کرد و یاد و نامش در دل تاریخ و در دل وجانهای عاشق امامت و اهل بیت جای گرفت و همه عاشقش شدند؛ حتی غیرمسلمانان به وجودش افتخار میکنند و به او توسل میجویند. فداکاریهای برادر رشید امام حسین علیه السلام در تاریخ بشر همانندی ندارد. دست حیدرآسای عباس علیه السلام شعر زیبای عشق و ایثار در راه ولایت را با خون سرخ بر زمین تفتیده کربلا نگاشت و راه و رسم عاشقی و شیوه جانبازی را به جهانیان آموخت. امروز بیش از چهارده قرن است که به او تاسی میجویند و با جانبازی عاشقان ولایت، دین و اسلام و تشیع با همه توطئهها و مخالفتها در طول تاریخ، همچنان با قدرت به حیات بالنده خود ادامه میدهداما خود عباس بن علی از پیامبر الگو میگیرد که اول جانباز اسلام است؛ مگر نبود که دندان او را شکستند و نیز از پدرش علی علیه السلام درس میگیرد؛ چرا که او امام جانبازان است.
علی(ع) هرگز از مرگ نهراسید و همواره مشتاق شهادت بود و بلاهای کوچک و بزرگ را به جان میخرید. «لَیلَه المَبیت» یکی از صحنههای درخشان جانبازی اوست.
امیرالمؤمنین علیه السلام بارها جان رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم را از خطر تهدید بتپرستان نجات داد و اسلام را حیات دوباره بخشید. این گوشهای از جانبازیهای علی علیه السلام در راه اسلام و یاری پیامبر بود.
آری، مقام جانبازی والا مقامی است که هر کس نمیتواند درباره آن سخن بگوید؛ لذا در اینجا از فرمایشی از امام(ره) بهره میگیریم:
حضرت امام خمینی رحمه الله بارها با کلام الهی خود جانبازان و ایثارگران را مورد تفقّد قرار داده و آنها را مایه سرافرازی ملت ایران خواندهاند. ایشان، با آن مقام والای الهی، خود را در برابر جانبازان کوچک شمرده و میفرمایند:
«وقتی امثال شما قدرتمندان روحی را میبینم، با این روحیه بزرگ و با این عظمت روح، خجالت میکشم که خودم را یک انسان متعهد بدانم. زبان و پیام ما عاجز از ترسیم مقام بلندپایه عزیزانی است که برای اعتلای کلمه حق و دفاع از اسلام و کشور اسلامیجانبازی نمودهاند.»
و در جای دیگر میفرماید:
«به اسلام بزرگ برای داشتن این جانبازان در راهِ حق، که برای اسلام و میهن اسلامی خود از همه چیز خویش میگذرند، تبریک تقدیم میکنم.»
و نیز رهبر معظم انقلاب اسلامیکه خود جانباز انقلاب هستند، میفرمایند:
«جانبازان، سوابق درخشان خود در میدان جنگ و نیز مُهر و نشانی را که از جنگ تحمیلی بر جسم خود به یادگار دارند هرگز نباید از تاریخ پرشکوه دفاع مقدّس ملّت ایران منقطع کنند؛ بلکه آن را به مانند ثروتی عظیم برای خود نگهدارند. جانبازان، یادگار آزمایشهای بزرگ ملی محسوب میشوند و ملت ایران باید برای همیشه به آنان به عنوان الگوهای مقاومت ارج نهند و آنان را گرامیبدارند.»
باید دانست که جانبازان از وادی شهادت بازگشتهاند؛ اما نه به اختیار خود، بلکه با تقدیر خدا و مشیت الهی در دنیا مسکن گزیدهاند.
جانبازان تلخی ماندن را با شیرینی ادای تکلیف جبران کردهاند. آنان ماندهاند تا به ما درراهماندگان، راه رستگاری بیاموزند.
حضور جانبازان در جامعه ما به اندازه انقلاب قیمت دارد. وجود آنان در جامعه همچون وجود عمار یاسر در سپاه امیرالمؤمنین علیه السلام است.
عمار، جانباز جنگهای رسول خدا بود و رنج ماندن را بر خود هموار میکرد تا شبهه و نفاق را در میان امت و از اردوی علی علیه السلام بزداید.
عمارهای انقلاب یعنی جانبازان نیز ماندهاند تا پرچم امام را برافراشته نگاه دارند. آنان ماندهاند تا بگویند صراط مستقیم کدام است و راه اصیل انقلاب کجاست تا جامعه به بیراهه نرود و دشمن نتواند روزنهای برای نفوذ پیدا کند و این است که دشمن روح ایثار و جانبازی را سد راه خود میداند و تلاش میکند آن را به هر شکل ممکن کمرنگ کند.
امروز جوانان و نوجوانان جامعه ما برای رشد و تعالی خویش و برای دفاع از انقلاب اسلامی و ارزشهای آن و برای استقامت در راه رسیدن به اهداف اسلامی خویش نیازمند الگوی مناسب هستند.
رهبر معظم انقلاب حضرت آیت اللّه العظمی خامنهای (مدّظلّه العالی) در اینباره میفرمایند:
«جانبازان قدرتهای بسیاری را که خداوند متعال در روح و جسم انسان به ودیعه نهاده است به کار گرفتند و در میدان علم، مدیریت و ورزش و نیز در بسیاری از مسایل دین و دنیا شگفتی آفریدند؛ بنابراین جوانان ایران در هر عرصه و رشتهای که وارد میشوند، باید از جانبازان درس بگیرند و آنان را الگو و سرمشق خود قرار دهند.»