اقتدار ملی
به بهانه هفته دفاع مقدس و ارج نهادن به مقام شامخ مجاهدان
و رزمندگان هشت سال دفاع مقدس.
وجود نیروی مسلح برای تمامی‌حکومت‌ها
و نظام‌های سیاسی، امری ضروری و از حقوق اولیه آن‌هاست. در بین عوامل تشکیل‌دهنده قدرت ملی هر حکومتی، یقینا نیروهای مسلح از جایگاه بلندی برخوردار هستند و در معادلات سیاسی و نظامی نقش تعیین‌کننده‌ای دارند. بسته به میزان اقتدار نظامی
نظام سیاسی آن حکومت‌ها نیز مقتدرتر و پایدارتر خواهد بود. از دیرباز دولتها در حوزه دفاع از خود یا توسعه و نفوذ قدرت سیاسی و نظامی خویش اقدام به تشکیل مجموعه‌ای سازمان یافته به نام ارتش می‌کردند. اکنون نیز همه کشورها برای حفظ و استمرار حاکمیت خود یا نفوذ قدرت سیاسی، نظامی، اقتصادی یا فرهنگی خویش در دیگر ملت‌ها و دولتها، در تشکیل، ارتقا و به‌روز کردن ارتش و نیروهای مسلح خود تلاش و کوشش فراوان کرده و در این بخش اقدام به سرمایه‌گذاری بزرگی می‌نمایند.
متأسفانه در عصر حاضر بیشتر نظام‌های سلطه از این ابزار قدرت، در راستای منافع خود به هر شکل ممکن استفاده می‌کنند. برخی از آن‌ها به وسیله همین ابزار و به دلیل برخوداری از یک ایدئولوژی ظالمانه، حاکمیت دیگر کشورها را به مخاطره می‌افکنند و منابع انسانی
اقتصادی، نظامی و حاکمیت سیاسی ملت‌ها را تهدید یا غارت می‌کنند.
با توجه به تغییر و تحولات دهه‌های اخیر در حوزه‌های سیاسی جهان اسلام و نهضت بیداری امت اسلام و ایستادگی و مقاومت ایشان در برابر اراده جمعی جهان‌خواران، طبیعی است دشمنان اسلام تلاش گسترده‌ای را در جهت تضعیف اسلام به عنوان بزرگ‌ترین پشتوانه فکری و اندیشه حق‌طلبی مسلمانان انجام دهند و در این راستا از تمامی ظرفیت‌های سیاسی، اقتصادی، نظامی و رسانه‌ای خود استفاده کنند؛ از طریق رسانه‌های جمعی به قلب حقایق و وارونه جلوه دادن آموزهای دین مبین اسلام به عنوان دین خرافه‌پرستی، مهد تروریسم
و محور خشونت و شرارت بپردازند. در شیوه‌های تقابل با اسلام گاه نوک پیکان حملات بی‌امانشان همواره آیات جهاد و مجاهدت مجاهدان را نشانه رفته است.
به همین منظور دیده می‌شود پس از سلطه بر کشور‌های اسلامی، در اولین گام‌های تغییر و تحول بنیادین خود، اقدام به حذف آیات جهاد و فرهنگ شهادت از کتب درسی مراکز آموزشی می‌کنند تا از یک‌سو مسلمانان را با یک خلأ فکری مواجه و انگیزه جهاد و حق‌طلبی را از آنان سلب کنند و از سویی دیگر خشونت و خونریزی دست‌ساخته خویش را به نام مسلمانان و آموزه‌های قرآنی ایشان نسبت دهند. قرآن کریم در باب اهمیت و ضرورت توجه امت اسلامی به مقوله جهاد، آیات فراوانی را فرا روی ایشان قرار داده است. خداوند متعال در سوره نساء آیه ۹۵ در اهمیت جهاد و مجاهدان می‌فرماید: لا یَسْتَوِی الْقاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ غَیْرُ أُولِی الضَّرَرِ وَ الْمُجاهِدُونَ فی سَبیلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدینَ بِأَمْوالِهِمْ
وَ أَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقاعِدینَ دَرَجَهً وَ کُلاًّ وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنى وَ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدینَ عَلَى الْقاعِدینَ أَجْراً عَظیماً.از نگاه قرآن، مجاهدان در برابر قاعدین قرار گرفته و در مقایسه این دو گروه، مجاهدان به اجر و پاداش عظیم برتری یافته‌اند. همچنین در سوره توبه، آیه ۱۹، در مقام مقایسه میان بعضی مناصب اجتماعی که گاه برای برخی افراد مفاخره‌آمیز تلقی می‌شده‌اند، ضمن اظهار تعجب از نوع نگاه افراد به این‌گونه مناصب
و مقایسه اشتباه آن با مجاهدت در راه خدا، برتری جهاد و قتال در راه خدا را به مسلمانان گوشزد می‌کند: أَجَعَلْتُمْ سِقایَهَ الْحاجِّ وَ عِمارَهَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ کَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ جاهَدَ فی سَبیلِ اللَّهِ لا یَسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ وَ اللَّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمینَ. (آیا آب دادن به حاجیان و آبادسازى مسجدالحرام را همانند (ایمان و عمل) کسى قرار دادهاید که به خدا و روز واپسین ایمان آورده و در راه خدا جهاد کرده؟! هرگز این دو در نزد خدا یکسان نیستند و خدا گروه ستمکاران
را هدایت نمىکند). قرآن در فرازی دیگر، هدف و غایت جهاد و مأموریت مجاهدان را ترس و دلهره دشمنان از هیمنه و اقتدار ایشان معرفی می‌نماید: وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّهٍ وَ مِنْ رِباطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّکُمْ … . (انفال-۶۰) (و در برابر آن‌ها آنچه توانستید از نیرو (ى انسانى، سلاحهاى روز
و هزینه نبرد) و اسبان بسته و آماده، آماده سازید که بدین وسیله، دشمن خدا و دشمن خود و دشمنان دیگرى را غیر آن‌ها که شما نمىشناسید، خداوند آن‌ها را مىشناسد، بترسانید.) بر حاکمان و سازمان‌های رزم است که با الهام از این آیت قرآنی به تقویت عِده و عُده خود پرداخته تا به وسیله ترس و واهمه‌ای که در دل دشمن ایجاد می‌کنند، امت اسلامی را برای همیشه از گزند طمع دشمن بیمه نموده و با قدرت بازدارندگی
نقشه‌های شوم آنان را نقش بر آب کنند.
امام علی(ع) در معرفی نیروهای مسلح و جنود اسلام در نهج‌البلاغه می‌فرمایند: … فَالْجُنُودُ بِإِذْنِ اللَّهِ حُصُونُ الرَّعِیَّهِ وَ زَیْنُ الْوُلَاهِ وَ عِزُّ الدِّینِ وَ سُبُلُ الْأَمْنِ وَ لَیْسَ تَقُومُ الرَّعِیَّهُ إِلَّا بِهِم… (لشکریان ( به خواست خدا) دژهای استوار مردمند و مایه شکوه حاکمیت و عزت دین و امنیت راه‌ها که آسایش مردم جز با وجود آنان تأمین نمی‌شود.) این بیان صریح امام(ع) در ضرورت و اهمیت و ضرورت وجود سربازان و لشکریان
تلقی حذف یا تضعیف نیروهای مسلح به بهانه رشد و شکوفایی اقتصادی جوامع را مورد تشکیک قرار داده و درست نقطه مقابل چنین اندیشه خامی، وجود مقتدرانه مجاهدان در عرصه جهاد و دفاع از حدود و ثغور کشور و کیان اسلام را مایه شکوه حاکمیت اسلام، عزت دین و آسایش مسلمین بیان می‌فرمایند. چیزی که از دید نافذ فرماندهی کل قوا در ملاقات مجمع فرماندهان سپاه با ایشان مغفول نماند و انتشار چنین تفکری
را اشتباه خواندند.
