عوامل فروپاشی خانواده
یادداشت سردبیر
“ومن اعرض عن ذکره فان له معیشتا ضنکا”
ذکر و یادخدا ضامن آرامش و اطمینان قلبی است”الا بذکرالله تطمئن القلوب” وقتی انسان فلب مطمئن پیدا کرد زندگی آرام و پاک پیدا می کند که تاثیری شگرف و عجیب در زنگی شخصی، خانوادگی و اجتماعی دارد نیز برخورداری همسران از باورهای دینی و اعتقادی در تحکیم خانواده تاثیر اساسی دارد. بالعکس بیگانگی و بی توجهی زن و شوهر به اعتقادات و باورهای مذهبی، باعث مشکلات جدی در زندگی خواهد شد.
قرآن کریم می فرماید: هر کس از یاد و ذکر من رویگردان شود در زندگی سختی قرار خواهد گرفت.(طه: ۱۲۴) پر واضح است که ذکر و یاد خداوند، از باور و اعتقاد درونی به خالق هستی و ایمان به توحید بر می خیزد. قرار گرفتن در زندگی سخت و ناگوار می تواند به دلیل حرص، ترس و اضطراب حاصل از این رویگردانی باشد. رویگردانی از باورهای دینی و اعتقادی، آرامش و لذت را از زندگی می ستاند و موجب حیرت و سرگردانی و احساس پوچی می شود و از طرفی بی قیدی دینی و تن دادن به ضد ارزشها باعث تلخی های ناگوار در زندگی گردیده و جدایی ها را به دنبال دارد.شاید مهمترین عاملی که بنیاد خانواده را تهدید می کند، سست شدن باورهای مذهبی و اصول اخلاقی و فقدان معنویت باشد. هرگاه زن و شوهر در روابط خود، خدا را فراموش کنند و در حضور و غیاب یکدیگر به گونه ای برخورد کنند که خدا غایب است، با دست خود کانون خانواده را به سوی تزلزل و نابودی سوق داده اند. زمانی که ارزش ها، نگرش ها و باورهای حاکم بر روابط زن و شوهر بر اساس لذت طلبی، مصلحت گرایی، ماده گرایی و سودطلبی استوار باشد، بی شک روابط انسانی از معنویت تهی می شوند. این نوع روابط بسیار سست و شکننده خواهند بود و به محض بروز موقعیتی خاص مانند بی پولی، تنگدستی، بیماری، کهولت و افزایش سن و نظایر آن از درون متلاشی می گردد و با هر بهانه ای از هم می گسلد. پایبندی به اعتقادات دینی و رعایت آن در روابط خانوادگی و اجتماع باعث رعایت حدور و حرائم گردیده و هرگونه نگرانی را بر طرف می کند.اما وقتی توجه و پایبندی نباشد و حریم اخلاق و دین و ارزش ها رعایت نشود بدبینی پایه گذاری گردیده و این سست باوری زمینه های کجروی و خلاف را فراهم آورده، استحکام خانواده را هدف قرار می دهد و نهایت فروپاشی نتیجه می دهد.
