ریحانه نبی(ص)

فاطمه زهرا(س) زنى که در حجره اى کوچک و خانه اى محقّر، انسان هایى را تربیت کرد که نورشان از بسط خاک تا آن سوى افلاک و از عالم ملک تا آن سوى ملکوت اعلى مى درخشند. شناخت ابعاد شخصیتی کوثر حیات _ حضرت فاطمه زهرا(س) که سوره «هَلْ أَتَی»، آیه «مُباهَلَه» و حدیث «کِساء» در مورد او و خانواده اش نازل شده، از حوزه درک و فهم قاصر و محدود ما فراتر است. اما نکته قابل دقت در این عرصه که دیده عقل را مبهوت تر می کند، قدرت این بانوی بزرگوار در جمع کردن ابعاد مختلف و گاه در ظاهر ناسازگار با هم است. در عین زهد و عدم دلبستگی به دنیا، برای دفاع از حقانیّت و ولایت، خطبه فدکیّه می­خوانَد. در همگامی با شوی خود و رعایت اصول شوهرداری، بهترین یاور برای مولای خویش در طاعت پروردگار است و در دعاهای شبانه خویش خیرخواه همسایگان. در این مورد مقام معظم رهبری می­فرمرماید:

در زندگى معمولى این بزرگوار، یک نکته‌، مهم است و آن جمع بین زندگى یک زن مسلمان، در رفتارش با شوهر و فرزندان و انجام وظایفش در خانه از یک طرف و بین وظایف یک انسان مجاهد، غیور و خستگى‌ناپذیر در برخوردش با حوادث سیاسى مهم بعد از رحلت رسول اکرم(ص) که به مسجد مى‌آید و سخنرانى و موضعگیرى و دفاع مى‌کند و حرف مى‌زند و… همچنین از جهت سوم، یک عبادتگر و بپادارنده‌ نماز در شبهاى تار و قیام‌کننده‌ للَّه و خاضع و خاشع براى پروردگار است و در محراب عبادت، این زن جوان مانند اولیاى کهن الهى، با خدا راز و نیاز و عبادت مى‌کند. این سه بُعد را با هم جمع کردن، نقطه‌ درخشان زندگى فاطمه‌ زهرا(س) است.

جمع فضائل در فاطمه زهرا(س) است که او را آیینه حُسن­نمای جمال حق قرار داده تا آنجا که رسول­گرامی­اسلام(ص) فرمود: «لَوْ کَانَ الْحُسْنُ شَخْصاً لَکانَ فاطِمَهَ » اگر نیکویی در قالب شخصی جلوه می­نمود، هرآینه آن شخص فاطمه بود.

از جمله فضائل آن حضرت، مقام علمی ایشان بود. در مقام و درجه علمی او همین بس که ایشان دانش خود را از سرچشمه وحی فرا گرفته و علوم و اسراری که رسول خدا(ص) به او می­آموخت، توسط حضرت علی(ع) نوشته می­شد تا به این ترتیب صحیفه فاطمیّه به فاطمه(س) هدیه شد. ریحانه رسول اعظم(ص)، بانوی اندیشمندی است که به عمق توحید به گونه­ای خالصانه دست یافت؛ فرازهای آغازین خطبه فدکیّه گوشه­ای از درک والای او از اصل توحید را به نمایش می­گذارد.  خداوند آنچنان آن بانو را از علم و دانش سرشار نمود که گاه امیرالمؤمنین هم از او بهره علمی می­گرفت. اگر دامنه علم را به بصیرت و موقعیت­شناسی توسعه دهیم، بی­شک ایشان در تصمیم­گیری­های خویش و در بینش خود صائب و نمونه بودند چنانکه امام جعفر­صادق(ع) فرمود : او از من به حقایق امور آگاه تر بود.

درباره مقام معنوی آن حضرت(س) نیز باید گفت، بی­تردید برای افراد عادی توان آن نیست که در عظمت مقام معنوی حضرت فاطمه(س) سخن بگویند. دختر پیامبر(ص)، معمای ناگشوده ذهن بشر و معارف بشری است. دختر پیامبر(ص)، حرکت معنوی خود را با قدرت الهی، با دست غیبی و با تربیت رسول الله(ص) شروع کرد و تمامی مراحل معنوی را طی نمود تا به مرتبه­ای رسید که دست همه از او کوتاه گشت. لؤلؤ نورانی رسالت چنان در ایمان و اخلاص و یقین به پیش رفت که پدر گرامی­اش(ص) فرمود: دخترم فاطمه، (کسی است که) خداوند قلب و جوارح او را از ایمان و یقین، لبریز ساخته است. تنها کفو و همتای این دریای موّاج و بی­کرانه، امیرالمؤمنین علی(ع) است که او را به خوبی می­شناسد درحالی­که مردم نسبت به شناخت واقعی آن حضرت(س) عاجزند.