دربی و جای خالی تاکتیک

دامون رشیدزاده

مهم‌ترین بازی فوتبال باشگاهی ایران روز یکشنبه میان سرخابی‌های پایتخت برگزار می‌شود. دیار این دو تیم همواره فراتر از ۳ امتیاز بوده و برنده این بازی حتی اگر هیچ جامی کسب نکند تنها به لطف پیروزی در این دیدار تا سال‌های می‌تواند برای حریف دیرینه کری بخواند. اما مهمترین دربی ایران بر خلاف تمام حواشی بزرگ آن سال‌هاست از نظر فنی هیچ محتوایی ندارد. دربی ایران بر خلاف دیگر دربی‌های بزرگ جهان همواره به قدری در حواشی غرق می‌شود که تماشاگران به جای دیدن بالاترین سطح فوتبال ایران شاهد بازی‌ای خسته کننده، پر از خطاهای بی مورد و خالی از تاکتیک هستند. درست است که مسائل روحی روانی در بازی‌های بزرگ بسیار اهمیت دارد اما برد در بازی گروهی فوتبال تنها با مسائل روحی روانی به دست نمی‌آید. بسیاری از کارشناسان بزرگ فوتبال مدرن را به شطرنج تشبیه می‌کنند جایی که استراتژی عنصر اصلی پیروزی است. استراتژی در فوتبال یعنی تاکتیک مشخص بر اساس نقاط قوت تیم خودی و نقاط ضعف تیم حریف. این تاکتیک در فوتبال مدرن بر اساس داشته‌های هر تیم و تفکرات مربی بنا می‌شود. در تمامی این سال‌های به جز تک بازی‌های خاطره انگیز تمامی دربی‌های به شدت خالی از مباحث تاکتیکی بوده است. پرتاپ اوت دستی، فرستادن دفاع‌های قد بلند به خط حمله و زدن زیر توپ و فرستادن آن در محوطه جریمه اوج خلاقیت مربیان در دربی‌های این سال‌ها بوده است. متاسفانه مهم‌ترین بازی فوتبال ایران به جای اینکه کلاس درسی برای دیگر تیم‌های ایران باشد تنها یک بازی به شدت سطح پایین است که هیچ سودی برای فوتبال ایران ندارد. متاسفانه حواشی این بازی به قدری بزرگ است که خیلی چیزا مانند استراتژی برای بردن فدای حواشی می‌شود. ای کاش بازیکنان دو تیم بزرگ پایتخت به جای تمرکز بر مدل مو و یا خالکوبی های رنگ و وارنگ برای دربی به فکر برد در این بازی باشند و مربیان به جای حفظ صندلی و ساخت رکوردهای بی معنی در پی نشان دادن توانایی‌های فنی خود در این میدان بزرگ باشند. امیدواریم دربی روز یکشنبه متفاوت از آنچه گفتیم باشد.