گزارش اختصاصی کیمیای وطن از آلودگی صوتی

گوشخراش های روح خراش

هامون رشیدیان

آلودگی بدون شک یکی از بزرگترین معضلات بشر در قرن حاضر است. یکی از انواع آلودگی‌ها که بر خلاف بسیاری آلودگی‌های دیگر قابل مشاهده نیست آلودگی صوتی است. صدای ناهنجار دارای اثرات مخرب جسمی و روحی و اجتماعی است. در بسیاری کشورهای پیشرفته صنعتی جهان هم هنوز آلودگی صوتی جز بزرگترین معضلات است و با وجود همه پیشرفت‌ها در کلانشهرها مشکل آلودگی صوتی همچنان بدون حل باقی مانده است.

آلودگی صوتی

بر اساس تعریف سازمان محیط زیست آلودگی صوتی عبارتست از: پخش و انتشار هر گونه صوت، صدا و ارتعاش مربوط، بیش از حد مجاز و مقرر در فضای باز. حد مجاز آلودگی صوتی که استاندارد آلودگی صوتی هم نامیده می‌شود، عبارت است از میزان و مشخصات ویژه‌ای که با توجه به اصول حفاظت محیط زیست و بر مبنای واحد اندازه گیری صدا برای منابع مولد آلودگی صوتی وفضای مورد انتشار و محیط‌های مختلف تعیین می‌شود.

اثرات مخرب آلودگی صوتی

اساساً شلوغی زیاد و آلودگی صوتی نوعی عامل استرس زای بیولوژیک و از عوامل تخریب سلسله اعصاب است که نه تنها بر سیستم شنوایی که بر کل بدن آدمی و روان او تاثیرات مخرب خواهد گذاشت. اکثر افراد به نوعی به سر و صداهای ناهنجار محیط زندگی خود به مرور عادت کرده و از آنجا که پارادایم آلودگی صوتی را جزءلاینفک زندگی‌شان می‌پندارند لکن ناراحتی ناشی از مضرات آن را چندان حس نمی‌کنند. در نهایت اختلالات هورمونی و عدم سلامت که یکی از نمادهای عینی‌اش کاهش شنوایی است سبب شده تا شخص نتواند با مردم و جامعه اطرافش ارتباط مؤثر و کارآمد برقرار نموده که این به نوبه خود باعث کاهش کیفیت زندگی و سلامت روحی و بهداشت روانی او می‌شود و باری بر دوش اجتماع و افراد در واقع آن خواهد گذاشت. از مضرات آلودگی صوتی همین بس که تحقیقات نشان می‌دهد حتی رشد گیاهان نیز بر اثر سر و صدای بلند بشدت کاسته شده و در مورد جانوران هم مهاجرت بی موقع حیات وحش و پرندگان، سقط جنین، خونریزی گوش، بی اشتهایی، بروز حالات پرخاشگرانه، کاهش شیر در موجودات شیرده و کوتاهی طول عمر از جمله اثرات سر و صداهای ناهنجار بر جانوران است.

آلودگی صوتی عمدی

در کنار آلودگی‌های صوتی مرسوم آلودگی‌های صوتی عمدی یکی از مشکلات بغرنج سال‌های اخیر در ایران است. هر چند با برخی از انواع این آلودگی‌های صوتی مانند سیستم‌های صوتی گوشخراش خودروها برخوردهای قاطعی صورت می‌گیرد اما در مقابل با برخی از انواع این آلودگی‌های صوتی مانند صدای ناهنجار اگزوز موتورسیکلت‌ها و یا خودروهای فرسوده برخورد مناسبی صورت نمی‌گیرد آنهم در حالی که قانون به صراحت بر برخورد با اینگونه منتشر کنندگان آلودگی صوتی تاکید دارد. به نظر می‌رسد در دسترس نبودن وسیله‌ای برای اندازه گیری آلودگی صوتی باعث شده پلیس راهنمایی و رانندگی نتواند آنگونه که باید با این وسایل نقلیه مردم آزار برخورد کند. امیدواریم قانون گزاران محترم و نیروهای زحمتکش پلیس راهکاری عملی برای شناسایی و برخورد با این دسته از برهم زنندگان آرامش پیدا کنند.