کیمیا و چند سوال بی پاسخ

دامون رشیدزاده

تعریف و توهین هر دو دوری یک سکه‌اند. سکه‌ای که این روزها نام کیمیا علیزاده را بر خود دارد. دختر لاغر اندام جوانی که در المپیک ریو خوش درخشید و خیلی‌ها را به آینده تکواندو ایران امیدوار کرد. اما مصدومیت این ستاره پر فروغ تکواندو باعث شد او روزهای سختی را سپری کند. کیمیا بعد از طی دوران طولانی مصدومیت بازهم به میدان رقابت بازگشت هر چند خیلی از کارشناسان اعتقاد داشتند که او هنوز آمادگی لازم برای شرکت در رقابت‌های جهانی را ندارد اما او با اراده آهنین در این رقابت‌ها شرکت کرد. پیروزهای درخشان او همه ایران را امیدوار کرد و رسدن او به فینال سطح توقع‌ها را بالا برد. اما شکست سخت او در فینال باعث شد ناگهان کاخ آرزوهای خیلی‌ها فرو بریزد. این سرآغاز مشکلات بود.

توهین و تشویق

بعضی‌ها طبق معمول همیشه زبان به توهین انتقاد گشودند و مدال نقره او را بی ارزش جلوه دادند. کار به همینجا هم ختم نشد و خیلی‌ها او را متهم به کم کاری کردند. البته نتایج ضعیف تیم تکواندو ایران در این رقابت‌ها خود مزید بر علت شد تا تقریباً همه کاسه کوژه ها بر سر کیمیا خراب شود. فدراسیون ناموفق تکواندو هم که این بار نتوانست پشت مدال کیمیا پنهان شود سیاست سکوت را در پیش گرفت و عملاً هیچ دفاعی از کیمیا نکرد. در مقابل اما عده زیادی هم از کیمیا بابت همه تلاشش تشکر کردند و برای آینده او آرزوی موفقیت کردند. اما ماجرای کیمیا علیزاده درس‌های بزرگی داشت که در میان این توهین و تشویق‌ها گم شد.

حفاظت از سرمایه‌های ملی

کیمیا علیزاده سرمایه ملی ورزش ایران است. ستاره‌هایی مانند او ممکن است تا سال‌ها در ورزش هر کشور پیدا نشوند. به همین دلیل هم تمام کشورها از ستاره‌هایشان به شدت محافظت می‌کنند. نکته مهم این است که کیمیا اگر در این رقابت‌ها شرکت نمی‌کرد اتفاقی خاصی رخ نمی‌داد، کیمیا ورزشکار جوان و کم تجربه‌ای است به همین دلیل هم ممکن است بر اثر هیجانات جوانی دوست داشته باشد در همه رقابت‌ها شرکت کند اما اینجا وظیفه فدراسیون است که ورزشکار را تا زمان بهبودی کامل از فرستادن به مسابقات منع کند. اما درمقابل فدراسیون تکواندو ما کیمیا را فدا کرد تا کمی از بار ضعف‌های خود بکاهد. اکنون کیمیا با یک مدال با ارزش و با کوهی از مصدومیت‌ها بازگشته. سرمایه ورزش ایران حداق یک سال را باید به درمان بپردازد و تازه بعد از آن هم معلوم نیست که بهبودی کامل حاصل کند. حتی ممکن است خدایی ناکرده این ورزشکار دوران حرفه آیش به پایان برسد. اگر این اتفاق تلخ رخ دهد چه کسی مسئول و پاسخگوی اتفاقات خواهد بود؟

کیمیا علیزاده در کنار مشکلات جسمانی اکنون باید با مشکلات روحی ناشی از شکست تحقیر کننده فینال هم کنار بیاید. متاسفانه کم تجربگی خود کیمیا و مهرو کمرانی مربی بانوان باعث شد کیمیا یک شکست تلخ را در کارنامه حرفه‌ای خود تجربه کند. شکستی که تا سال‌ها سایه آن بر سر این ورزشکار خواهد بود. عملکرد مهرو هر قدر هم قابل دفاع باشد در این مورد قابل دفاع نیست و او باید به عنوان مربی به هر ترتیبی شده اجازه مبارزه در فینال را به کیمیا نمی‌داد. یک مربی با تجربه هیچگاه اجازه تحقیر ورزشکارش را نمی‌دهد و کمرانی از این بابت خوب عمل نکرد.

حالا تمام این اتفاق‌ها رخ داده قطعاً کمرانی و کیمیا هر دو از این اشتباهشان درس گرفته‌اند اما فدراسیون تکواندو هم از این ماجراها درس گرفته است؟ آیا در نهایت این فدراسیون همیشه طلبکار بابت ضعف‌هایش از مردم عذخواهی خواهد کرد؟ و آیا شاهد تغییرات بنیادی در سطوح بالای این فدراسیون با توجه به تمام ناکامی‌ها خواهیم بود؟ این‌ها سوالاتی است که ما و بسیاری از مردم منتظر شنیدن پاسخ آن هستند.