کودکان خود را تنبیه بدنی نکنید

پرستو عجمی

تنبیه به معنای کتک زدن، حرف بد زدن و ترساندن بچه‌ها نیست، این‌ها تهاجم است. حتی اگر در کلام چیزی به کودک بگویید که کودک تحقیر شود، این ابیوز است، تنبیه نیست.

متاسفانه یکی از شیوه‌های رایج تربیت فرزند تنبیه بدنی یا تحقیر کلامی است، که بسیار برای فرزند آسیب زا است. بسیاری از والدین به این شیوه‌های غلط تربیت عادت میکنندو نمی‌توانند به راحتی آنها را کنار بگذارند. بخصوص زمانی که فکر میکننداین شیوه تربیت درست و سایر شیوه‌ها غلط است. تنبیه بدنی از بدترین شیوه‌های تربیت کودک است و از آنجایی که خیلی از والدین به طور موقت از تنبیه بدنی نتیجه گرفتند فکر می‌کنند تنبیه برای کودک لازم است. در حالی که تحقیقات نشان داده تنبیه بدنی تاثیرات ناگواری بر شخصیت، عزت نفس و عواطف کودک می‌گذارد و با بسیاری از مشکلات عاطفی و رفتاری رابطه مستقیم دارد.

تنبیه‌های مجاز که برای کودک می‌توان استفاده کرد، به ترتیب عبارتند از:

۱: بی توجهی به رفتارنامطلوب کودک

۲: حذف برخی امتیازات کودک

۳: محروم کردن کودک است

توجه داشته باشید که برای محروم کردن و حذف برخی امتیازات هم باید یک سری ملاحظات را رعایت کرد. مثلاً اگر قرار است اسباب بازی‌های کودک را از او بگیریم یا او را از دیدن برنامه‌ی تلویزیون محروم کنیم فقط برای مدتی محدود باشد، مثلاً فقط مدت نیم ساعت باشد و در این مدت نیازی به این که کودک را تحقیر کلامی کنید نیست. در واقع همین که به رفتار نامطلوب کودک بی توجهی شود واز یک سری امتیازات محروم شود باعث می‌شود پیامد رفتار بد کودک در شرایط بعدی، آنچنان برایش تداعی شود که دیگر آن کار را تکرار نکند. این یعنی تنبیه.

به یاد داشته باشید اگر در تربیت کودک همیشه یک نواخت و جدی عمل کنید و از ترکیب تشویق و تنبیه، به موقع استفاده کنید دیگر نیازی به این نیست که مدام سر کودک داد بزنید و آن را به شیوه‌های غلط تنبیه کنید.