جشنی برای انسانیت
دامون رشیدزاده
کمتر از یک هفته به پایان سال ۱۳۹۶ باقی مانده است. در این روزها بسیاری از خانواده‌ها سرگرم خرید و فراهم کردن مقدمات جشن باستانی نوروز هستند با این حال هستند افرادی که به دلیل مشکلات متعدد توانایی جشن گرفتن این عید باستانی را ندارند. یکی از سنت‌های مهم نوروز ترویج دوستی و مهربانی است. نباید از یاد برد که نوروز جشن ملی ماست و جشن ملی وقتی معنا پیدا می‌کند که تمام مردم یک سرزمین شاد باشند. برای اینکه جشنی به معنای کلمه ملی داشته باشیم در نظر گرفتن چند نکته در این ایام شلوغ و پرهیاهو ضروری است.
کودکان بی سرپرست بسیاری در کشور وجود دارند که تنها امیدشان هدایای مردمی است. این کودکان را از یاد نبرید.
خانواده‌های کم بضاعت فراوانی در اکثر شهرهای ایران وجود دارند که با سیلی صورت خود را سرخ نگه داشته‌اند. آنها با آبروتر از آن هستند که دست نیاز به سوی کسی دراز کنند اما این دست نیاز دراز نکردن نباید سبب شود که ما تصور کنیم که آنها به کمک ما نیازی ندارند. اگر قصد کمک به این افراد را دارید سعی کنید دور از چشم دیگران و حتی ناشناس به این افراد کمک کنید.
مناطق زلزله زده کرمانشاه با وجود همه کمک‌ها همچنان وضعیت مناسبی ندارد. بسیاری از مردم در این مناطق همچنان در چادر در شرایط بسیار سختی روزگار می‌گذرانند. وظیفه انسانی، اخلاقی، شرعی و عرفی ماست که در این روزها این افراد را از یاد نبریم. کمک‌های هر چند اندک همه شما می‌تواند زمینه ساز حرکتی بزرگ باشد و بسیاری از این خانواده‌ها را حداقل از چادرنشینی نجات دهد. اینکه تصور کنیم که وظیفه دولت است که همه این امکانات را برای زلزله زدگان فراهم کند تصور ساده لوحانه ایست زیرا تمام امکانات دولتی برای چنین بحران‌هایی اندک است و اگر کمک ما مردم نباشد هموطنانمان در این فجایع هیچ گاه روی خوشی را نخواهند دید. بیکار نشستن و انداختن مسئولیت به دوش حکومت در چنین شرایطی بی معرفتی محض است و با هر متر و معیاری دور از مرام ما ایرانی‌هاست.
زمان زیادی تا نوروز باقی نمانده نوروز جشن انسانیت است در این روزهای کوتاه انسانیت را از یاد نبرید.
