سقوط تیم پرحاشیه

هامون رشیدیان

تیم سیاه جامگان مشهد بعد از کش و قوس‌های فراوان با شکست از استقلال تهران به عنوان اولین تیم به دسته یک فوتبال ایران سقوط کرد.

باشگاه سیاه جامگان مشهد به عنوان یک تیم خصوصی از سال ۹۰ فعالیت خود را آغاز کرد. این تیم در تاریخ ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۴ با تساوی در مقابل داماش گیلان در جایگاه نخست جدول گروه ب لیگ آزادگان قرار گرفت و به صورت مستقیم به مسابقات لیگ برتر خلیج فارس صعود کرد. این باشگاه در فصل ۹۷–۱۳۹۶ پس از ۳ فصل حضور در رقابت‌های لیگ برتر خلیج فارس به لیگ آزادگان سقوط کرد. سیاه جامگانی ها دو فصل قبل باخوش شانسی و البته اتفاقات فوتبالی عجیب و غریب در لیگ برتر ماندند اما این فصل خبری از آن اتفاقات نبود و پس از باخت به استقلال در تهران و در فاصله سه هفته مانده به پایان رقابت‌ها با لیگ برتر وداع کرد تا فصل بعد در لیگ یک حضور داشته باشد.

در هفته بیست و هفتم لیگ برتر فوتبال ایران تیم سیاه جامگان میهمان استقلال تهران بود و امید داشت بتواند با شکست آبی پوشان پایتخت امیدهای خود برای بقا در لیگ برتر را زنده نگه دارد اما یک بازی طوفانی از استقلالی‌ها رویاهای مشکی پوشان مشهدی را بر باد داد.

مشکی پوشان یا همان سیاه جامگان تیمی است که به واسطه شباهت لباسش با تیم خاطره ساز خراسانی یعنی ابومسلم طرفداران بسیاری در شرق کشور دارد. آن‌ها حتی در بدو تأسیس پسوند ابومسلم را هم به نامشان اضافه کرده بودند تا هرچه بیشتر به ابومسلم دوست داشتنی شباهت پیدا کنند. اما دریغ که این تیم هیچ نشانی از ابومسلم پر افتخار نداشت و شباهت این باشگاه با تیم محبوب خراسانی‌ها تنها در حد رنگ پیراهن باقی ماند.

سیاه جامگان بعد از اخراج عنایتی، با حضور داوود مهابادی به کار خود ادامه داد و مهابادی در اولین دیدار برابر استقلال خوزستان قرار گرفت و این شانس را داشت تا با کسب سه امتیاز در فینال انتهای جدولی‌ها شانس بقای سیاه جامگان را افزایش دهد اما شکست او در این دیدار خانگی باعث شد تا سیاه جامگان فاصله کمی با سقوط داشته باشد. شکست برابر استقلال تهران آنهم با ۴ گل تیر خلاص بر پیکر این تیم پرحاشیه مشهدی بود و حالا خراسان بزرگ تنها با تیم پدیده امید به حضور در لیگ برتر دارد با این حال اوضاع پدیده نیز چندان مناسب نیست و این تیم هم اگر نتایج مناسبی کسب نکند راهی لیگ یک خواهد شد.

مقصران حذف سیاه جامگان

اگر بخواهیم منصفانه عوامل شکست سنگین و تحقیرآمیز سیاه جامگان را برشماریم به ۳ سهم مساوی می‌رسیم که اولین آن مربوط به فدراسیون فوتبال و سازمان لیگی است که برای گرم نگه داشتن تنور مسابقات، جدال نابرابر تیم‌های خصوصی و دولتی را راه انداخته و کوچکترین کمکی هم به پا گرفتن، درآمدزا شدن و قدرت گرفتن این تیم‌ها نمی‌کند. بدون آنکه کمترین توجهی به عواقب آن داشته باشد.

دوم مسئولانی که به جای یاری رساندن به دلخوشی فوتبالدوستان خراسانی تا توانستند جلوی پای این تیم مردمی سنگ انداختند و حتی تیشه به ریشه‌اش زدند تا هرطور شده پیشینه‌اش را از آن بگیرند و وقتی به این هدف رسیدند بازهم کسی آنها را در استادیوم و حتی بیرون از آن برای حمایت از مشکی پوشان ندیدند. مسئولانی که کوچکترین تجربه و حتی می‌شود ادعا کرد، علاقه‌ای به ورزش، تفریح، نشاط و شادی مردم این خطه ندارند.

سوم مدیران باشگاه که علی رغم علاقه فراوان، کمترین دانشی در زمینه تیمداری حرفه‌ای ندارند و بدتر از آن، مشاوران خوبی هم در این کار در کنارشان نداشتند که اگر اینطور بود دست به تغییر نابجای سرمربی موفق فصل گذشته و مرد محبوب سکوهای فوتبالی مشهد یعنی اکبر میثاقیان نمی‌زدند.