واقعیت تروریسم
نفیسه الله دادی
«تروریسم» به موضوع هر روزه قرن ۲۱ تبدیل شده است؛ اما این تروریسم چه شاخصه‌هایی دارد؟
تروریسم از ریشه لاتین Terror به معنای ترس و وحشت گرفته شده است و به معنای اعمال فرد یا گروهی است که از راه ایجاد ترس و وحشت و به‌کاربستن زور می‌خواهد به اهداف سیاسی خود برسد. همچنین کارهای خشونت‌آمیز و غیرقانونی حکومت‌ها برای سرنگونی مخالفان خود و ترساندن آنان نیز در ردیف تروریسم قرار دارد که از آن به عنوان تروریسم دولتی یاد می‌شود یا به عبارتی تروریسم، شیوه اقدامات خشونت‌آمیز تکراری به منظور ایجاد دلهره و رعب و وحشت است که به دلایل سلیقه‌ورزی، جنایی یا سیاسی به وسیله افراد، گروه‌ها یا عوامل دولتی مخفی یا نیمه‌مخفی، در جایی که اهداف مستقیم اهداف اصلی نیستند، برخلاف ترور که هدف مستقیم هدف اصلی است، به کار گرفته می‌شود.
قربانیان مستقیم به صورت اتفاقی یا گزینشی (به نمایندگی یا هدف سمبلیک) از یک جمعیت هدف و برای انتقال پیام به کار گرفته می‌شوند؛ تروریست‌ها از این روند ارتباطی خشونت یا تهدیدمحور برای اداره اهداف اصلی بهره می‌گیرند و بر این اساس که در آغاز چه هدفی را دنبال می‌کرده‌اند، سبب وحشت، توجه یا اطاعت اهداف اصلی می‌شوند.
در تروریسم و سیاست، اقدامات تروریستی در چهارچوب مناقشات سیاسی تبیین می‌شوند. در این زمینه به مانند اینکه گفته می‌شود جنگ، ادامه سیاست با ابزار دیگر است؛ بنابراین اقدامات سیاسی به دو دسته اقدامات متعارف و نامتعارف سیاسی تقسیم می‌شوند و اقدامات تروریستی در مجموعه اقدامات نامتعارف خشونت‌آمیز جای می‌گیرند؛ با وجود این سلیقه‌ای عمل‌کردن بعضی کشورها و نهادها در تروریستی اعلام‌کردن بعضی نهادها نادرست است. آمریکا و حامیانش همواره سعی دارند سپاه پاسداران ایران را تروریستی اعلام کنند؛ در حالی که هیچ کدام از مؤلفه‌های تروریستی‌بودن در اقدامات و اعمال این نهاد قابل مشاهده نیست و آمریکا با اعلام چنین دیدگاهی فقط نگاه مغرضانه خود را بیان می‌کند، نه واقعیت را؛ زیرا دیدن واقعیت برایش سخت است.
آمریکا محبوبیت و اقتدار سپاه در ایران و خاورمیانه را نمی‌تواند بپذیرد. بهتر است آمریکا به جای اتهام‌زنی، کمی سر در گریبان ببرد و ردپای خود را در جنگ‌های نامشروع ببیند.
