دیکتاتوری در عصر دموکراسی
نفیسه الله دادی
واژه «دیپلماسی» به معنای هدایت روابط بین افراد، گروه‌ها و ملت‌ها، ازجمله واژه‌های سیاسی مورد استفاده در عرصه مناسبات بین‌المللی است.
«دیپلماسی» (Diplomacy) در کاربرد رسمی خود عمدتا به دیپلماسی بین‌المللی که هدایت روابط بین‌المللی از طریق دیدار و گفت‌وگوهای دیپلمات‌های رسمی است، اشاره دارد.
دیپلماسی، راه‌حل مسالمت‌آمیز حل اختلافات است و در دهه‌های گذشته پیشرفت چشمگیری داشته است؛ زیرا جنگ نظامی در محاسبه سود و زیان زیان‌بار است.
دیپلماسی، نجیبانه‌ترین شیوه برای حل اختلافات بزرگ و کوچک است که کمترین هزینه را دارد.
دیپلماسی برای ایران با برجام جان گرفت و جهان نیز از این رونق دیپلماتیک به ذوق آمده بود که ترامپ دم از مرگ دیپلماسی زد. ترامپ با خروج از برجام، مسالمت‌آمیزترین شیوه حل و فصل مخاصمات را با تردید روبه‌رو کرد. آمریکا با اقدام اخیر درواقع تعبیر خود از نظم نوین جهانی را به تصویر کشیده است؛ نظمی که در ۱۲ بند مورد تقاضای آمریکا که با ۳ تقسیم‌بندی «خواسته‌ها»، «مجازات‌ها» و در صورت حرف‌شنوی «پاداش» مورد تأکید قرار می‌دهد، کاملا تفهیم شده است. ترامپ شیوه‌ای را در جهان می‌پسندد که خودش مدیر باشد و سایرین زیردست؛ هرگاه خواست مجازات کند و هرگاه نیز تمایل داشت پاداش دهد و تشویق کند؛ اما این شیوه حکمرانی سال‌هاست مرده است. باید حق انتخاب و تعیین سرنوشت را پذیرفت؛ اما این‌ها برای ترامپ معنا ندارد.
ترامپ با خروج از برجام روابط بین‌الملل را با چالش مواجه کرده است و از سوی دیگر به توافق چندساعته با کره شمالی تن داد. ترامپ دچار بیماری عجیبی است. عقده قدرت و سعی دارد تصمیماتی بگیرد که در صدر خبرها باشد؛ ولی افکار عمومی آنقدر پویاست که این رفتارها را به‌خوبی متوجه می‌شود.
ترامپ کشوری می‌خواهد که همه تسلیم رفتارهای ظاهرسازانه‌اش باشند و اگر روزی جرئت کرد بمیرد، مردم در غم این فقدان جانسوز، گریبان پاره کنند. ترامپ دیکتاتوری در عصر دموکراسی است.
