گردشگری خلاق، برگ برنده ایران در حوزه گردشگری

زینب دبیری

اصفهان، شهر دانشمندان و اندیشمندان بزرگی همانند شیخ ‌بهایی‌ است با تاریخی غنی و بارها گفته شده است باید آن را دید.
آدونیس، شاعر معروف سوری، برای بیان چشمان معشوق از اصفهان بهره می‌برد و می‌گوید: «چشمان تو اصفهان است». او از اصفهان و گنبدهای فیروزه‌ای اصفهان به عنوان الگو برای وصف چشمان معشوق استفاده می‌کند؛ این در حالی است که بسیاری از شهروندان اصفهانی از وصف زیبایی‌های این شهر افسانه‌ای ناتوان هستند.
آرش نورآقایی، مدرس راهنمایان گردشگری ایران، در همایش «گردشگری خلاق با تکیه بر میراث ناملموس» با بیان اینکه برای معرفی میراث ناملموس و گردشگری خلاق نیازمند غبارروبی فراوان هستیم، گفت: در سال‌های اخیر حرکت‌های خوبی در شهرهای مختلف به‌ویژه در اصفهان و رشت به سمت شهرهای خلاق انجام شده است.
وی به رونق گردشگری پس از جنگ جهانی دوم اشاره کرد و گفت: از این تاریخ به بعد گردشگری و سفر در تمام دنیا به عنوان حقوق و مسئولیت‌ تمام مردم تعریف شده است که بر عهده انسان‌ها گذاشته شده که نمی‌توان با یک نگاه سنتی به آن نگریست.
نورآقایی با بیان اینکه ایرانیان با سفرکردن به هیچ ‌عنوان غریبه نیستند، تصریح کرد: هنوز زمینه‌های گردشگری طبیعی در جامعه ما مهیا نشده است؛ اگرچه زیرساخت‌های گردشگری فرهنگی فراهم شده است.
گردشگری خلاق، برگ برنده ایران در حوزه گردشگری
وی برگ برنده ایران را در حوزه گردشگری، گردشگری خلاق عنوان کرد و اظهار داشت: متأسفانه به دلیل نگاه آماری و کمّی مدیران بالادستی از این موضوع به‌خوبی استفاده نشده است. بسیار بعید است که با شرایط فعلی، آماری که مدنظر مسئولان است، در زمینه حضور گردشگران در سال‌های آینده اتفاق بیفتد.
ایده‌پرداز و عضو شورای سیاست‌گذاری مجله گیلگمش با اشاره به نمونه‌های گردشگری پست‌مدرن در ایران گفت: برخورداری از سه زندگی شهری، روستایی و عشایری در کمتر کشوری مشاهده می‌شود. این‌ها نمونه‌هایی از گردشگری پست‌مدرن هستند؛ بازدید از زندگی عشایر و گذراندن چند روز با آنان از انواع جذاب گردشگری است که در ایران نمونه‌های مشخصی از آن وجود دارد.
وی موزه‌ها را معابد هزاره سوم تعبیر کرد و ادامه داد: در گردشگری خلاق مردم به جای اینکه به موزه‌ها بروند، به میدان‌های شهر می‌روند و ایران نیز بی‌نهایت خیابان دارد که در آن اتفاقاتی رخ می‌دهد که برای گردشگران بی‌نهایت جذاب است.
نورآقایی ادامه داد: به جای اینکه به دنبال حضور ۲۰ میلیون گردشگر تا سال ۱۴۱۴ در ایران باشیم، بهتر است به دنبال راهکارهای خلاقانه برای افزایش حضور گردشگران باشیم؛ زیرا با شرایط فعلی و چالش‌های خشکسالی موجود در ایران، در درجه اول باید نیاز شهروندان خود را تأمین کنیم.
وی با بیان اینکه ایران کشور معناست، گفت: اصفهان، شهر نمونه گردشگری است که انسان عاشق دیدار آن می‌شود. برای گذر از هر شهر مراسم خاصی وجود دارد؛ برای نمونه درباره اصفهان به جای دیدار باید آن را زیارت کرد.
لزوم توجه به گردشگری ادبی در ایران
این مدرس راهنمایان گردشگری با اشاره به وضعیت بحرانی کشاورزی و اقتصاد ایران و تلاش برای بقای آن، گفت: اصفهان را باید فروخت؛ زیرا فقط با فروش آن است که می‌توانیم فرهنگ خود را معرفی کنیم.
وی افزود: چگونه است که در خارج از کشور از فرهنگ ایران مثل اشعار عمر خیام استفاده فرهنگی و اقتصادی می‌کنند، اما ما هنوز نتوانسته‌ایم از این مشاهیر فرهنگی و هنری بهره بریم؟
نورآقایی با طرح این پرسش که از ادبیات برای گردشگری چه بهره‌ای برده‌ایم، گفت: در حال حاضر در دنیا با ایجاد خانه‌ای به نام دو قهرمان شکسپیر «رومئو و ژولیت»، گردشگران زیادی را جذب می‌کنند؛ در حالی که رومئو و ژولیت افسانه هستند؛ بنابراین بهتر است به جای فروش بلیت برای تخت جمشید و دیگر اماکن دیدنی ایران به فکر ساخت مراسم و آیین‌ها برای جذب بیشتر گردشگر به این مراکز باشیم.
عضو شورای سیاست‌گذاری مجله گیلگمش با بیان اینکه اصفهان شهر نمونه گردشگری است، خاطرنشان کرد: این شهر برای مردم دنیا بسیار خاص است
و با وجود اینکه گفتمانی در سطح دنیا برای گردشگری ایرانی به وجود نیامده، اما باز هم نام اصفهان برای سفر به آن به میان می‌آید.
وی با تأکید بر استفاده از نام شهر خلاق و همچنین استفاده از حضور هنرمندان در این شهر برای جذب بیشتر گردشگران گفت: ما به علت برخورداری از دارایی‌های زیاد قدر داشته‌های خود را نمی‌دانیم و کمتر به آنها توجه می‌کنیم.
نورآقایی با اشاره به ضرورت درک فرایند اقتصادی‌کردن گردشگری گفت: باید نگاه ناسیونالیستی و تعصب‌گرای خود را تغییر دهیم و با نگاه درست و استفاده بجا از گردشگری خلاق، میراث ناملموس ایران را به تمام جهان معرفی کنیم.
تجربه میزبانی از ۱۷ گردشگر روشندل در اصفهان
در ادامه دکتر قیامی، مدیر عامل شرکت گردشگری زمین پویان، به بیان تجربه خود در میزبانی از ۱۷ گردشگر ایتالیایی روشندل پرداخت و اظهار داشت: این افراد نابینا فقط با حواس و بویایی خود قادر به درک هستند؛ بنابراین با ساخت ماکت بناهای تاریخی سعی کردیم آنان با لمس این ماکت‌ها به شکل این بناها پی ببرند؛ سپس آنها را وارد ساختمان کردیم.
وی با اشاره به شکل‌گیری ارتباط خوب این گردشگران با موسیقی گفت: این گردشگران موفق شدند تا در موزه موسیقی به تمام سازه‌ها دست بزنند و بعد با صدای انواع سازها و آواز ایرانی آشنا شوند که این کار موجب ایجاد لذت فراوان در این گروه شده بود.
قیامی به تجربه کویرنوردی و همچنین آموزش گره‌های قالی به این گردشگران اشاره کرد و افزود: این گردشگران در یک خانه ساده با گروهی از بافندگان قالی که مانند خودشان نابینا بودند، روبه‌رو و با طرز تهیه قالی از نزدیک آشنا شدند.

مطالب مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *